Ο Στέφανος Δάφνης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Θρασύβουλου Ζωιόπουλου, γεννήθηκε στο Άργος το 1882. Γόνος αγροτικής οικογένειας, φοίτησε στο Γυμνάσιο του Ναυπλίου και σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή της Αθήνας. Από τα φοιτητικά του χρόνια, ο Δάφνης συνεργαζόταν με εφημερίδες και περιοδικά. Εργάσθηκε ως καθηγητής Γυμνασίου, και στην συνέχεια ως τμηματάρχης στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Παντρεύτηκε την λογοτέχνιδα Αιμιλία Κούρτελη. Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1947.
Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, την συγγραφή θεατρικών έργων, καθώς και την δημοσιογραφία.
Δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές Ο ανθισμένος δρόμος (1911) και Το ανοιχτό παράθυρο (1920), το οποίο και βραβεύθηκε στον Φιλαδέλφειο ποιητικό αγώνα. Πολλά από τα δράματα του Δάφνη διακρίθηκαν σε διαγωνισμούς της εποχής, όπως τα μονόπρακτα «Πατρικό σπίτι» (1921), «Σπαραγμός» (1921) και η κωμωδία «Αγριογούρουνο» (1926). Άλλα σημαντικά δράματα είναι το τρίπρακτο «Το τραγούδι της καρδιάς», τα μονόπρακτα «Της Φυλακής», «Στο πηγάδι» και άλλα.
Η σύζυγος του Δάφνη, Αιμιλία Θρασ. Ζωιοπούλου, κόρη του Ιωάννου Κούρτελη, ήταν γνωστή με το φιλολογικό ψευδώνυμο Αιμιλία Δάφνη. Γεννήθηκε στη Μασσαλία το 1887. Σπούδασε και δίδαξε για μικρό διάστημα στο Αρσάκειο Αθηνών. Δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές Χρυσάνθεμα (1903), Χρυσά καπέλα (1923) κ.ά., έναν τόμο μονόπρακτων δραμάτων, το κοινωνικό μυθιστόρημα Το ταλέντο της Σμαρώς (1924), διηγήματα και μελέτες. Πέθανε στην Αθήνα το 1941.

[Πηγές: Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Αθήνα, Χάρης Πάτσης, 1968, τομ. 6, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαιδεία, Αθήνα, Πυρσός, 1929, τομ. Η΄]