Η προϊστορία της ΥΦΑΝΕΤ ξεκινά από το 1905 όταν η εταιρεία «Καπαντζής-Καζάζης και Σία», ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη ένα μεγάλο υφαντουργείο το οποίο περιλάμβανε υφαντήριο, βαφείο, φεσοποιείο, αργαλειούς και χρησιμοποιούσε ως πρώτη ύλη την έτοιμη μάλλινη κλωστή. Το 1909 το εργοστάσιο που βρισκόταν στην οδό Ομήρου καταστράφηκε από πυρκαγιά. Το 1910 επαναλειτούργησε με την επωνυμία «Ανώνυμος Οθωμανική Εταιρία Υφασμάτων και Φεσιών» αλλά σταδιακά οδηγήθηκε σε μαρασμό λόγω έλλειψης κεφαλαίων και έμπειρου προσωπικού. Η «Εργάνη», εταιρεία η οποία ιδρύθηκε το 1921 από τον έμπορο Αθανάσιο Μακρή και άλλους συνεταίρους, αγόρασε το 1923 τις εγκαταστάσεις της Ανωνύμου. Η «Εργάνη» με αγορές οικοπέδων και απαλλοτριώσεις επέκτεινε τους χώρους του εργοστασίου και προχώρησε στη βελτίωση του μηχανικού εξοπλισμού του. Το εργοστάσιο άρχισε να λειτουργεί στα τέλη του 1924.
Το 1925 οι μέτοχοι της Εργάνης αποφάσισαν να συνεργασθούν με την Τράπεζα Αθηνών. Έτσι δημιουργείται μια νέα εταιρεία στην οποία προσχωρεί η Εργάνη. Το όνομα της νέας εταιρείας ήταν ΥΦΑΝΕΤ («Υφαντουργική Ανώνυμος Εταιρεία»). Στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας συμμετείχαν, εκτός από τον Αθανάσιο και Γεώργιο Μακρή κι άλλοι επιφανείς άνδρες της πόλης όπως ο Φιλάρετος Τσομλεκτσόγλου, ο Χαρίσιος Ηλ. Βαμβακάς, ο δικηγόρος Μάρκος Θεοδωρίδης και ο Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος, διευθυντής της Τράπεζας Αθηνών η οποία συμμετείχε στο ιδρυτικό κεφάλαιο της εταιρεία ς με ποσοστό 25% .
Οι νέες εγκαταστάσεις σχεδιάζονται από τους αρχιτέκτονες Α. Νικολόπουλο και Κ. Κοκορόπουλο, που είχαν σχεδιάσει πολλά από τα κτίρια της Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο της μεγάλης ανοικοδόμησης του ιστορικού κέντρου μετά την πυρκαγιά του 1917. Η γραμμή παραγωγής της ξεκινούσε από την επεξεργασία άπλυτου μαλλιού και κατέληγε σε κατασκευή υφασμάτων, κουβερτών, στρατιωτικών ειδών και ρούχων. Περιλάμβανε πλυντήριο, στεγνωτήριο, στραγγιστήριο, βαφείο, κλωστήριο, υφαντήριο, σαπουνοποιείο και μηχανουργείο. Προπολεμικά η παραγωγή του εργοστασίου ανερχόταν σε 300.000 μ. ύφασμα και απασχολούσε 550 εργαζόμενους. Με την έναρξη του πολέμου η παραγωγή του εργοστασίου διοχετεύτηκε στις ανάγκες του ελληνικού στρατού, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής το εργοστάσιο υπολειτουργούσε. Μεταπολεμικά, η επιχείρηση έφτασε να απασχολεί εργατοτεχνικό και επιστημονικό προσωπικό 1.300 ατόμων και να θεωρείται η μεγαλύτερη βιομηχανία στη Θεσσαλονίκη αλλά και από τις σημαντικότερες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Το 1951 το μεγαλύτερο τμήμα του εργοστασίου κάηκε από μια μεγάλη πυρκαγιά και το ίδιο έτος απεβίωσε και ο ιδρυτής του Αθανάσιος Μακρής. Από τότε τα προβλήματα του δεν ξεπεράστηκαν ποτέ ουσιαστικά και έτσι το 1963 ανέστειλε τις εργασίες του. Το εργοστάσιο περιήλθε στην κυριότητα της Εθνικής Τράπεζας, η οποία είχε επωμιστεί το κύριο χρηματοδοτικό βάρος. Τα μηχανήματα και τα εμπορεύματα εκποιήθηκαν.
Από τον Μάρτιο του 2004 μέρος του κτιρίου τελεί υπό κατάληψη με το όνομα «Φάμπρικα ΥΦΑΝΕΤ».

Πηγές σύνταξης βιογραφικού:
-Ευφροσύνη Ρούπα – Ευάγγελος Χεκίμογλου , Ιστορία της Επιχειρηματικότητας στη Θεσσαλονίκη, τόμος Γ΄, ΠΕΕΒΕ, Θεσσαλονίκη 2004, σ. 200-208
-Κύα Τζήμου, «O Xάρτης της πόλης: Εργοστάσιο ΥΦΑΝΕΤ», άρθρο στην ιστοσελίδα Παράλλαξη: https://parallaximag.gr/thessaloniki/o-xartis-tis-polis-ergostasio-ifanet (τελευταία προσπέλαση 3/3/2020)

Το Βασιλικό Διάταγμα 864 της 28ης Δεκεμβρίου 1960 που δημοσιεύτηκε στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως υπ’ αρίθ. 211 στις 29 Δεκεμβρίου 1960 καθόριζε την διάρθρωση και τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εσωτερικών. Η Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου αποτελούνταν από: α) το Γραφείο Υπουργού, β) το Γραφείο Υφυπουργού, γ) το Γραφείο του Γενικού Γραμματέως, δ) τη Γενική Διεύθυνση Διοικήσεως, ε) τη Γενική Διεύθυνση Αστυνομίας Πόλεων, στ) τη Γενική Διεύθυνση Χωροφυλακής, ζ) τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Αμύνης Χώρας, η) τη Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφαλείας, θ) τη Διεύθυνση Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, ι) τη Διεύθυνση Αλλοδαπών και ια) την Υπηρεσία Προστασίας Εθνικού Νομίσματος.
Η Γενική Διεύθυνση Διοικήσεως περιλάμβανε τις Διευθύνσεις Διοικήσεως, Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, Προσωπικού Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, Τεχνικού Εξοπλισμού, Ιθαγενείας, Αποδημίας και Μεταναστεύσεως, Εκλογών, Αγροφυλακής καθώς και την Υπηρεσία Διοικητικών Επιθεωρητών.
Η Διεύθυνση Διοικήσεως, η οποία τηρούσε και το συγκεκριμένο φάκελο, διαιρούνταν σε 6 Τμήματα: α) Τμήμα Προσωπικού, β) Τμήμα Διοικητικόν, γ) Διοικητικής Αποκεντρώσεως, δ) Οικονομικής Αποκεντρώσεως, ε) Διεκπεραιώσεως, στ) Αρχείου.

Το Μάιο του έτους 1945, με τον Αναγκαστικό Νόμο 308/45, συνιστάται Υφυπουργείο Τύπου και Πληροφοριών, το οποίο το Νοέμβριο του ίδιου έτους μετατρέπεται σε Υπουργείο. -Τον Απρίλιο του έτους 1946, με το Βασιλικό Διάταγμα 16/46, το Υπουργείο Τύπου και Πληροφοριών καταργείται και εγκαθίσταται παρά τω Υπουργείω των Εξωτερικών, δεύτερος Υφυπουργός (Υφυπουργός Τύπου και Πληροφοριών).

Μετά από πρόταση της Γραμματείας Στρατιωτικών και απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποφασίστηκε την 1η/13η Ιουνίου 1834 η σύσταση του Στρατιωτικού Λογιστηρίου ως Τμήματος της Γραμματείας Στρατιωτικών. Πρόεδρός του είναι ο Διευθυντής του Β΄ Τμήματος της Γραμματείας. Το Τμήμα στελεχώνουν: ένας επιστάτης των βιβλίων, τρεις επεξεργαστές λογαριασμών και επιθεωρητές και ένας λογιστής. Αρμοδιότητες του Λογιστηρίου είναι να προεπεξεργάζεται όλους τους λογαριασμούς των στρατευμάτων, να φροντίζει να αναγράφονται στα βιβλία οι χρηματικές εργασίες των σωμάτων, να κάνει απολογισμούς καθώς και συνόψεις λογαριασμών. Το Ελεγκτικό Συνέδριο επεξεργάζεται και ελέγχει τους λογαριασμούς αυτούς καθώς και τα βιβλία που κρατά το Λογιστήριο. Τα έξοδα του γραφείου συμπεριλαμβάνονται στα έξοδα της Γραμματείας Στρατιωτικών. Το διάταγμα «περί διαιρέσεως του στρατιωτικού λογιστηρίου» της 7ης Φεβρουαρίου 1850 προέβλεπε την απαλλαγή του Διευθυντή του Β’ Τμήματος της Γραμματείας επί των Στρατιωτικών από την θέση του προέδρου του Στρατιωτικού Λογιστηρίου και την ανάθεση της Διεύθυνσης σε οικονομικό αξιωματικό.

Στις 30 Ιανουαρίου 1833 φθάνει στην Ελλάδα ο Όθων, δευτερότοκος γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, ως βασιλεύς του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Στις 3/15 Απριλίου 1833 εκδίδεται Βασιλικό Διάταγμα Περί του σχηματισμού των Γραμματειών, με το οποίο θεσπίζεται η σύσταση επτά Γραμματειών, έκτη μεταξύ των οποίων είναι και η Γραμματεία επί των Στρατιωτικών. Ας σημειωθεί ότι οι περισσότερες από τις εν λόγω επτά Γραμματείες είχαν ήδη συγκροτηθεί με διάφορες επωνυμίες (μινιστέρια, γραμματείες, υπουργεία) ήδη από την εποχή των κυβερνήσεων της Επανάστασης καθώς και του Κυβερνήτη Καποδίστρια.

Την ίδια ημέρα, 3/15 Απριλίου, εκδίδεται άλλο Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο καθορίζονται η οργάνωση, το προσωπικό και οι αρμοδιότητες της Γραμματείας επί των Στρατιωτικών. Στο πρώτο άρθρο του ΒΔ ορίζεται το προσωπικό και η οργάνωση της Γραμματείας. Το προσωπικό της επί των Στρατιωτικών Γραμματείας, υπό τη Διεύθυνση του αρμόδιου Γραμματέα, αποτελείται: α) από δύο διευθυντές τμημάτων, οι οποίοι επιλέγονται μέσα από το σύνολο των αξιωματικών και των υπαλλήλων του στρατού που διέπρεψαν λόγω των γνώσεων και της αξίας τους, β) από αριθμό αξιωματικών και υπαλλήλων του στρατού, οι οποίοι ορίζονται από τους διευθυντές των τμημάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της υπηρεσίας, γ) από τρεις Γραμματείς, δ) από τέσσερις γραφείς, και ε) από τους αναγκαίους για την υπηρεσία αγγελιοφόρους (ordonnances).

Στο δεύτερο άρθρο του ΒΔ περιγράφονται οι αρμοδιότητες της επί των Στρατιωτικών Γραμματείας, οι οποίες είναι: α) η οργάνωση, συμπλήρωση, πειθαρχία και επίβλεψη του στρατού, β) η προμήθεια της αναγκαίας ενδυμασίας, του οπλισμού, των απαραίτητων ειδών για ιππασία και στρατοπέδευση, γ) η φροντίδα για την προμήθεια του αναγκαίου υλικού για το πυροβολικό, το μηχανικό κτλ τμήμα του στρατού, δ) η οικοδόμηση, επισκευή και διατήρηση των φρουρίων και των στρατιωτικών κτιρίων, ε) τα δημόσια καταστήματα που προμηθεύουν το στρατό, στ) οι στρατιωτικοί νόμοι και κανονισμοί, ζ) η επιτήρηση στρατιωτικών αμαρτημάτων ή εγκλημάτων στα στρατιωτικά δικαστήρια, η) οι υγειονομικές υπηρεσίες του στρατού, θ) οι μετακινήσεις και οι μετατοπίσεις του στρατού, ι) η σύσταση καταστημάτων για τη σίτιση απομάχων, χήρων και ορφανών, ια) η φροντίδα των αιχμαλώτων, ιβ) οι προτάσεις που αφορούν την προκήρυξη στρατιωτικής αμνηστίας, ιγ) η χωροφυλακή, ιδ) οι προτάσεις για το διορισμό ή άφεση των αξιωματικών και των υπαλλήλων του στρατού, ιε) όλες οι δαπάνες του στρατού και τα λογιστικά του στρατού, ιστ) όλοι οι αξιωματικοί και υπάλληλοι του στρατού.

Ήδη, με ΒΔ της 9ης Φεβρουαρίου 1833, είχε ορισθεί επίσης η θέση και τα καθήκοντα του Γενικού Επιθεωρητή του Στρατού. Αυτός διενεργούσε επιθεωρήσεις των στρατιωτικών μονάδων τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, υπέβαλλε προτάσεις για διορισμούς αξιωματικών και αναφερόταν για ζητήματα που αφορούσαν στον σχηματισμό, ένδυση, οπλισμό και μετάθεση των στρατευμάτων, στον επί των Στρατιωτικών Γραμματέα, από τον οποίο έπαιρνε διαταγές.

Ο οργανισμός του 1833 υπέστη κατά τα έτη 1834-1842 διάφορες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις ανάλογα με τις ανάγκες που παρουσιάστηκαν. Οι πιο ουσιώδεις από αυτές ήταν οι ακόλουθες: α) Στην Γραμματεία επί των Στρατιωτικών προστέθηκαν δύο επιπλέον τμήματα. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 1ης Ιουνίου 1834 συστήθηκε τρίτο τμήμα, με τον τίτλο Στρατιωτικό Λογιστήριο, και αντικείμενο εργασιών την επεξεργασία και τον έλεγχο των λογαριασμών του Στρατού. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 11ης Ιουνίου 1836 δημιουργήθηκε το τέταρτο τμήμα, με τον τίτλο Τμήμα Μηχανικού, για την διεξαγωγή των υποθέσεων που αφορούσαν στον στρατωνισμό και τις στρατιωτικές οικοδομές, β) Για τον έλεγχο και την εποπτεία των στρατιωτικών δυνάμεων δημιουργήθηκε ο θεσμός των Νομοεπιθεωρητών. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 25ης Ιανουαρίου 1835 τοποθετήθηκε σε κάθε Νομό ένας Συνταγματάρχης ως επόπτης, ο οποίος έφερε τον τίτλο του Νομοεπιθεωρητή, γ) Αυξήθηκε ο αριθμός των Γενικών Επιτελών. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 13ης Ιανουαρίου 1836 ο αριθμός τους αυξήθηκε από τρεις σε έξι, δ) Τροποποιήθηκε η σύνθεση του Πεζικού. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 13ης Ιανουαρίου 1836 τα υπάρχοντα οκτώ τάγματα Πεζικού μειώθηκαν σε τέσσερα και μετονομάστηκαν σε τάγματα Γραμμής. Συγκροτήθηκαν επίσης τέσσερα Ελαφρά τάγματα, στα οποία συγχωνεύθηκαν, τα προβλεπόμενα από τον οργανισμό του 1833 τάγματα Ακροβολιστών. Τελικά, το Πεζικό αποτελέστηκε από πέντε τάγματα, τα οποία ονομάστηκαν τάγματα Πεζικού. Η δύναμη του κάθε τάγματος ανερχόταν στους 32 αξιωματικούς και 822 οπλίτες, ε) Ανασυγκροτήθηκε η Οροφυλακή. Από τον Ιανουάριο του 1833 είχαν συγκροτηθεί οχτώ τάγματα Οροφυλακής, με σκοπό τη διατήρηση της Δημόσιας Ασφάλειας και την φρούρηση των συνόρων της χώρας. Για τη διοίκηση των ταγμάτων αυτών συγκροτήθηκαν, με το Βασιλικό Διάταγμα της 11ης Φεβρουαρίου 1838, τρία Αρχηγεία Οροφυλακής, σε κάθε ένα από τα οποία προΐστατο ένας Συνταγματάρχης ή Αντισυνταγματάρχης, βοηθούμενος από ένα Λοχαγό, έναν Υπολοχαγό-Υπασπιστή, ένα Γιατρό και ένα Ιερέα, στ) Δημιουργήθηκε η Φάλαγγα: Το Σεπτέμβριο του 1835 συγκροτήθηκε η λεγόμενη Φάλαγγα, τιμής ένεκεν, αποτελούμενη από τους αξιωματικούς και τους αρχηγούς που είχαν λάβει μέρος στον αγώνα υπέρ της ελληνικής ανεξαρτησίας. Η Φάλαγγα διαιρέθηκε σε δεκατρείς Τετραρχίες, όπου κάθε μία αποτελούνταν από ένα Λοχαγό ισότιμο με Συνταγματάρχη, έναν Υπολοχαγό ισότιμο με Ταγματάρχη, έναν Σημαιοφόρο ισότιμο με Λοχαγό, τέσσερεις Επιλοχίες ισότιμους με Λοχαγούς και πενήντα τέσσερεις φαλαγγίτες ισότιμους με Ανθυπολοχαγούς.

Στα τέλη του έτους 1842, ο οργανωμένος Στρατός είχε την εξής μορφή και δύναμη: α) Γραμματεία των Στρατιωτικών, β) Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, γ) Εννέα Νομοεπιθεωρητές, δ) Δεκαεπτά Φρουραρχεία, ε) Σώμα Γενικών Επιτελών, στ) Φάλαγγα, ζ) Πεζικό: πέντε τάγματα Πεζικού από έξι λόχους το καθένα, τρία Αρχηγεία Οροφυλακής, οκτώ τάγματα Οροφυλακής (των τεσσάρων λόχων). Το Πεζικό διέθετε στο σύνολό του 6240 άνδρες και 20 ίππους, η) Ιππικό: δύο μοίρες (των δύο ιλών η κάθε μία, με 596 άνδρες και 542 ίππους), και Διοίκηση Πυροβολικού, θ) Πυροβολικό: Τάγμα (πέντε λόχοι του Πυροβολικού συν το λόχο των Ζευγιτών, με 840 άνδρες) και Οπλοστάσιο, ι) Μηχανικό: Επιθεώρηση Μηχανικού, εννέα Διευθύνσεις Μηχανικού και ένας λόχος Σκαπανέων με 265 άνδρες. Στο σύνολό του ο οργανωμένος Στρατός διέθετε, το 1842, 7941 άνδρες και 562 ίππους.

Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και την ψήφιση του συντάγματος από την Εθνική Εθνοσυνέλευση το 1844 καθιερώνεται στην Ελλάδα το πολίτευμα της συνταγματικής μοναρχίας. Το Σύνταγμα του 1844 επαναφέρει τον όρο Υπουργός για τη δήλωση των επικεφαλής των κεντρικών υπηρεσιών του διοικητικού μηχανισμού του κράτους, καταργώντας τους όρους Γραμματεύς/Γραμματεία , οι οποίοι είχαν επικρατήσει από το 1827 μέχρι το τέλος της απόλυτης μοναρχίας του Όθωνα. Ο όρος Υπουργείο καθιερώνεται με τον νόμο ΛΓ΄/4 Ιουνίου 1846 Περί διοργανισμού των Υπουργείων. Με τον νόμο αυτόν παρέμεινε ο ίδιος αριθμός –επτά- και η ίδια τάξη που είχαν τα υπουργεία και κατά την προηγούμενη περίοδο με έκτο στη σειρά το Υπουργείο Στρατιωτικών. Η νέα οργάνωση και σύνθεση του Υπουργείου Στρατιωτικών περιλαμβάνει: α) το Γραφείο Υπουργού β) ένα γενικό γραμματέα γ) τέσσερα Τμήματα δ) ένα Αρχιατρείο.

Ο οργανισμός και η σύνθεση του Στρατού υπέστησαν πολλές τροποποιήσεις κατά τα έτη 1843-1852, οι οποίες κυρίως αφορούσαν τον αριθμό και την οργάνωση των μονάδων. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 15ης Οκτωβρίου 1843 συγκροτήθηκε επίσης στρατιωτικό σώμα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως όργανο της Δημόσιας Ασφάλειας, υπό τον τίτλο «Εθνοφυλακή». Το σώμα αυτό υπαγόταν κατά κύριο λόγο στο Υπουργείο Εσωτερικών, όταν όμως εκτελούσε έργα στρατιωτικής υπηρεσίας, υπαγόταν στην αρμοδιότητα στρατιωτικών αρχών. Η Εθνοφυλακή οργανώθηκε κατά Δήμους και υπηρετούσαν σε αυτήν όσοι διέθεταν συγκεκριμένα προσόντα, ηλικίας από είκοσι έως πενήντα ετών.

Η σύνθεση του Στρατού και η δύναμή του κατά το τέλος του 1852 ήταν η ακόλουθη: α) Υπουργείο Στρατιωτικών, β) Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, γ) Εννέα Νομοεπιθεωρητές, δ) Δύο Οικονομικοί Επιθεωρητές, ε) Είκοσι φρουραρχεία ( 3 μόνιμα, 17 μη μόνιμα), στ) Σώμα Γενικών Επιτελών, ζ) Φάλαγγα (13 τετραρχίες), η) Λόχος Απομάχων, θ) Πεζικό: δύο τάγματα Γραμμής (των οκτώ λόχων), δύο τάγματα Ακροβολιστών (των έξι λόχων), τέσσερα συντάγματα Οροφυλακής (των δύο ταγμάτων), ι) Ιππικό: μία μοίρα Λογχιστών (των τριών ιλών), κ) Πυροβολικό: Μοίρα Πυροβολικού (ένας λόχος πεδινού και τρεις ορειβατικού πυροβολικού), Οπλοστάσιο (ένας λόχος Τεχνικών), Εφορείες και λ) Μηχανικό: Επιθεώρηση Μηχανικού, Διευθύνσεις Μηχανικού Νομών.

Τέλος, με τον Νόμο ΨΚΣΤ΄ της 3ης Μαρτίου 1862 το Υπουργείο Στρατιωτικών οργανώθηκε σε έξι τμήματα: α) Προσωπικού, β) Δικαιοσύνης, γ) Οικονομίας, δ) Λογιστηρίου, ε) Πυροβολικού, στ)Υγειονομικού.

Κατά τα έτη επίσης 1853-1863 έγιναν οι ακόλουθες τροποποιήσεις στον οργανισμό του Στρατού: α) Με τα Βασιλικά Διατάγματα των ετών 1861 και 1863 καταργήθηκαν οι θέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού και των Νομοεπιθεωρητών, β) Με τα Βασιλικά Διατάγματα των ετών 1855 και 1860 προστέθηκαν δύο ακόμη Οικονομικοί Επιθεωρητές, γ) Με απόφαση της Προσωρινής Κυβερνήσεως της 23ης Ιανουαρίου 1863 δημιουργήθηκαν έξι Επιμελητήρια, στα οποία συγκεντρώθηκε η διαχείριση χρηματικού και υλικού των μονάδων, δ) Τον Αύγουστο του 1854 και τον Σεπτέμβριο του 1860 αναδιοργανώθηκε το Πεζικό και με νόμους του 1856 και 1861 αναδιοργανώθηκαν το Ιππικό και το Μηχανικό. Τέλος, με τον νόμο Ψ-Β΄ της 19ης Μαίου 1860 συνεστήθησαν δύο διαρκή Στρατοδικεία και ένα Αναθεωρητικό Δικαστήριο.

1977: Σύμφωνα με το ΠΔ 941 της 15 Οκτωβρίου 1977 (ΦΕΚ Α’ 320/17.10.1977) "Περί Οργανισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών", άρθρο 35, οι οι Εφορείες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων αποτελούσαν περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών. Σύμφωνα με το ίδιο ΠΔ η 2η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, είχε έδρα τον Πειραιά και τοπική αρμοδιότητα τους Νομούς Κυκλάδων και Σάμου, πλην της νήσου Αμοργού του Νομού Κυκλάδων.

Σύμφωνα με το άρθρο 36 του ίδιου ΠΔ η αρμοδιότητα των Εφορειών Προϊστορικών και Κλασσικών και Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, αναγόταν σε όλα τα θέματα τα σχετικά με την αποκάλυψη, φύλαξη και προστασία των αρχαίων, την έκθεσή τους στα μουσεία, την συντήρηση, αναστήλωση, μελέτη των μνημείων και δημοσίευση αυτών, καθώς και στην διοικητική μέριμνα εφαρμογής των κειμένων περί αρχαιοτήτων νομοθετικών διατάξεων.

1980: Με το ΠΔ 773 /1980 (ΦΕΚ Α΄ 183) "Περί μεταβιβάσεως αρμοδιοτήτων εις τας περιφερειακάς υπηρεσίας αρμοδιότητος Γενικής Διευθύνσεως Πολιτιστικής Αναπτύξεως του Υπουργείου Πολιτισμού και Επιστημών" μεταβιβάστηκαν πολλές αρμοδιότητες στις περιφερειακές εφορείες του Υπουργείου

2003: Με το ΠΔ 191/2003 (ΦΕΚ Α΄ 146), άρθρο 43, η έδρα της 2ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μεταφέρθηκε στην Αθήνα και τοπική αρμοδιότητά της περιορίστηκε στον Νομό Κυκλάδων.

Στις δραστηριότητες της Εφορείας περιλαμβάνονταν εργασίες αναστήλωσης, στερέωσης, ανάδειξης, των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων, εργασίες συντήρησης τοιχογραφιών - εικόνων - τέμπλων, εκπόνηση μελετών για τις στερεωτικές - αναστηλωτικές εργασίες και την προστασία των οικισμών, υλοποίηση νέων μόνιμων εκθέσεων και επανεκθέσεων σε μουσεία και συλλογές, πραγματοποίηση περιοδικών εκθέσεων στην Ελλάδα, διενέργεια ανασκαφικών ερευνών, οικοδομικός έλεγχος σε ιστορικούς διατηρητέους οικισμούς και σε ζώνες προστασίας μνημείων.

Οι Εφορείες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων χειρίζονται θέματα που αφορούν σε αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και ιστορικούς τόπους, που χρονολογούνται από τον 4ο αι. μ.Χ. έως το 1830, καθώς και σε νεώτερα θρησκευτικά μνημεία από το 1830 και εξής.

2014: Με το ΠΔ 104/2014, άρθρο 18 συγχωνεύθηκαν οι Εφορείες Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και οι Εφορείες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και συγκροτήθηκαν Εφορείες Αρχαιοτήτων σε επίπεδο Διεύθυνσης ενώ οι προϋπάρχουσες Εφορείες μετατράπηκαν σε Τμήματα.

Σε αυτό το πλαίσιο, συγκροτήθηκε Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων με έδρα την Αθήνα και χωρική αρμοδιότητα την περιφερειακή ενότητα Κυκλάδων ενώ η 2η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κατέστη Τμήμα της Διεύθυνσης με τον τίτλο: Τμήμα Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων, Αρχαιογνωστικής Έρευνας και Μουσείων

Το Υπουργείο Περιθάλψεως ιδρύθυκε από την κυβέρνηση Βενιζέλου με Φ.Ε.Κ. ίδρυσης Α112/1917. Σκοπός του υπουργείου αυτού ήταν η μέριμνα για τους νεοεισερχόμενους πρόσφυγες μετά τις εδαφικές αλλαγές λόγω του πολέμου, καθώς και για τους επιστρατευμένους. Το υπουργείο αυτό ανέλαβε εκτός των άλλων να διαχειρίζεται και να απονέμει το χρηματικό επίδομα στις οικογένειες των επιστρατευμένων, και να προσελκύει νέους εθελοντές στρατιώτες. Το 1922 μετονομάστηκε σε Υπουργείο Υγιεινής και Προνοίας από την κυβέρνηση Π. Πρωτοπαπαδάκη.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 του ΠΔ 132/2017 (ΦΕΚ Α΄132) οι επιχειρησιακοί στόχοι, η διάρθρωση και οι αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών έχουν ως ακολούθως.

1. Επιχειρησιακός στόχος της Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών είναι ιδίως η διαμόρφωση και η εφαρμογή πολιτικών σε κάθε είδους θέματα τοπογραφικών εφαρμογών.
2. Η Διεύθυνση Τοπογραφικών Εφαρμογών αποτελείται από τα εξής Τμήματα:
   α) Τμήμα Οριοθέτησης Υδατορεμάτων.
   β) Τμήμα Τοπογραφικών Εφαρμογών και Απαλλοτριώσεων.
   γ) Τμήμα Κτηματολογικών Γραφείων.
   δ) Τμήμα Χαρτογραφικής Τεκμηρίωσης.
3. α) Στο Τμήμα Οριοθέτησης Υδατορεμάτων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
   α)α) ο έλεγχος και η γνωμοδότηση για την έγκριση οριογραμμών υδατορεμάτων στο πλαίσιο εκπόνησης πολεοδομικών μελετών, ρυθμίσεων, καθώς και για την έγκριση χώρων αστικών υποδομών,
   β)β) η σύνταξη σχετικών προτύπων και προδιαγραφών για τις μελέτες οριοθέτησης και η παροχή κατευθύνσεων και οδηγιών για τις μελέτες και τα πολεοδομικά θέματα που σχετίζονται με υδατορέματα.
   β) Στο Τμήμα Τοπογραφικών Εφαρμογών και Απαλλοτριώσεων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
   α)α) η μέριμνα για την εκτέλεση τοπογραφικών αποτυπώσεων, κτηματογραφήσεων και χαράξεων, για την κάλυψη αναγκών και προγραμμάτων του Υπουργείου,
   β)β) η σύνταξη σχετικών προτύπων και προδιαγραφών και η παροχή κατευθύνσεων και οδηγιών, για τη σύνταξη των πράξεων εφαρμογής, των πράξεων τακτοποίησης και αναλογισμού,
   γ)γ) η σύνταξη σχετικών προτύπων, προδιαγραφών, η παροχή κατευθύνσεων και οδηγιών για την σύνταξη πολεοδομικών σχεδίων εφαρμογής σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού,
   δ)δ) η παροχή κατευθύνσεων για τη σύνταξη τροποποιήσεων σε περίπτωση άρσης απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης, περιλαμβανομένων και αυτών που αναφέρονται σε εκτάσεις στεγαστικών προγραμμάτων, σε συνεργασία με το Τμήμα Πολεοδομικών Μελετών και Ρυθμίσεων της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού,
   ε)ε) ο προγραμματισμός απαλλοτριώσεων, σε συνεργασία με το Πράσινο Ταμείο και άλλους χρηματοδοτικούς φορείς,
   γ) Στο Τμήμα Κτηματολογικών Γραφείων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
   α)α) η τήρηση και λειτουργία του Κτηματολογικού Γραφείου Πρωτευούσης και η παρακολούθηση της ένταξής του στο Εθνικό Κτηματολόγιο,
   β)β) η μέριμνα για την έκδοση Κανονισμού Λειτουργίας των Κτηματολογικών Γραφείων και ο έλεγχος των εισπραττόμενων ανταποδοτικών τελών και λοιπών δικαιωμάτων που απορρέουν από την κτηματογράφηση και τη λειτουργία των Κτηματολογικών Γραφείων,
   γ)γ) η παροχή κατευθύνσεων για τη ρύθμιση θεμάτων ομοιόμορφης εφαρμογής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου από όλα τα Κτηματολογικά Γραφεία της Επικράτειας,
   δ)δ) η σύσταση Ειδικού Μητρώου Διαπιστευμένων Μηχανικών και ο ορισμός των προϋποθέσεων, της διαδικασίας και των ειδικότερων προσόντων για την εγγραφή στο μητρώο αυτό.
   δ) Στο Τμήμα Χαρτογραφικής Τεκμηρίωσης ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
   α)α) η τήρηση, κωδικοποίηση και διαχείριση του αρχείου διαγραμμάτων, προεδρικών διαταγμάτων και αποφάσεων Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
   β)β) η παροχή διευκρινήσεων σε θέματα εγκεκριμένων σχεδίων εφαρμογής γραμμών, υψομετρικών μελετών, όρων δόμησης και λοιπών θεμάτων σχετικών με ρυμοτομικά διαγράμματα,
   γ)γ) η μέριμνα για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των Προεδρικών Διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων πολεοδομικού και χωροταξικού περιεχομένου και η ανακοίνωση στους αρμόδιους φορείς εφαρμογής.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 νόμου 4305/2014 (ΦΕΚ 237/Α/2014) ο επιχειρησιακός στόχος της Διεύθυνσης Μελετών και Έργων Αστικών Αναπλάσεων είναι ιδίως η χάραξη στρατηγικής για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων των αστικών περιοχών μέσω παρεμβάσεων στο δομημένο περιβάλλον.
Η Διεύθυνση Μελετών και Έργων Αστικών Αναπλάσεων αποτελείται από τα εξής Τμήματα:
α) Τμήμα Μελετών Αστικής Αναζωογόνησης και Αναπλάσεων,
β) Τμήμα Μελετών Ανάπλασης και Αποκατάστασης Τεχνικών Έργων και Κτηρίων,
γ) Τμήμα Εκτέλεσης, Εποπτείας και Διαχείρισης Έργων.

Το Τμήμα Μελετών Αστικής Αναζωογόνησης και Αναπλάσεων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
α)α) η μέριμνα για την προώθηση προγραμμάτων αστικής ανάπλασης για το βιοκλιματικό σχεδιασμό των πόλεων,
β)β) η μέριμνα για την ανάπτυξη και προώθηση δράσεων και προγραμμάτων ήπιων μορφών μετακίνησης,
γ)γ) η σύνταξη και έγκριση προτύπων, προδιαγραφών, κανονισμών και ειδικών μελετών και προγραμμάτων αστικής αναζωογόνησης και ανάπλασης για το σύγχρονο αστικό βιοκλιματικό σχεδιασμό των πόλεων και τον αστικό εξοπλισμό του δημοσίου ελευθέρου χώρου,
δ)δ) ο προγραμματισμός, η εκπόνηση, ανάθεση, επιλογή, έγκριση, εποπτεία, επίβλεψη, έλεγχος και παραλαβή των μελετών αστικών αναπλάσεων, για παρεμβάσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου και άλλων φορέων, ιδίως για τη διαμόρφωση και τυχόν ενοποίηση κοινοχρήστων χώρων, ακάλυπτων χώρων των οικοδομικών τετραγώνων, καθώς και ακάλυπτων χώρων στεγαστικών προγραμμάτων, διαμόρφωση των προσόψεων κτηρίων, αισθητική αναβάθμιση των τεχνικών έργων και του περιβάλλοντος χώρου,
ε)ε) η μέριμνα για τη σύνταξη, σε συνεργασία με τους οργανισμούς κοινής ωφελείας ή άλλους κρατικούς φορείς, προτύπων, προδιαγραφών και κανονισμών, για το σχεδιασμό, την κατασκευή, τη συντήρηση και τη λειτουργία των έργων αστικής και τεχνικής υποδομής.

Το Τμήμα Μελετών Ανάπλασης και Αποκατάστασης Τεχνικών Έργων και Κτηρίων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
α)α) η μέριμνα για την προώθηση και τον έλεγχο προγραμμάτων ανάπλασης και αποκατάστασης τεχνικών έργων και κτηρίων, που αποβλέπουν:
α)α)α) στην αρχιτεκτονική, μορφολογική και αισθητική θεώρηση των τεχνικών έργων και του χώρου που τα περιβάλλει, όπως λιμανιών, δεξαμενών, γεφυρών, συγκοινωνιακών έργων, αερολιμένων, σιδηροδρομικών σταθμών, σταθμών ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ, ρεμάτων και γενικά, κοινόχρηστων χώρων και κτηρίων μαζικής εξυπηρέτησης,
β)β)β) στην ανάπλαση παραδοσιακών συνόλων και
γ)γ)γ) στην αποκατάσταση, επισκευή διατηρητέων κτηρίων ή κτηρίων που απομένουν μετά τη ρυμοτομία,
β)β) η σύνταξη προτύπων και προδιαγραφών για την πολεοδομική και αρχιτεκτονική ένταξη στο περιβάλλον μεγάλων συγκοινωνιακών, λιμενικών, υδραυλικών έργων ή ρεμάτων και της ευρύτερης περιοχής τους,
γ)γ) ο προγραμματισμός, η εκπόνηση, ανάθεση, επιλογή, παρακολούθηση, εποπτεία, έλεγχος, επίβλεψη, παραλαβή και έγκριση των μελετών για την ανάπλαση και αποκατάσταση τεχνικών έργων και κτηρίων για παρεμβάσεις αρμοδιότητας του Υπουργείου,
δ)δ) η διοργάνωση Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών με αντικείμενα τα ανωτέρω και μετά από γνώμη της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών και Αδειοδοτήσεων, εφόσον αφορούν προστατευόμενα κτίρια και περιοχές αρμοδιότητάς τους.

Το Τμήμα Εκτέλεσης, Εποπτείας και Διαχείρισης Έργων ανήκουν οι ακόλουθες αρμοδιότητες:
α)α) η σύνταξη και παρακολούθηση εκτέλεσης του οικονομικού και τεχνικού προγράμματος της Διεύθυνσης και η μέριμνα για τη χρηματοδότησή του,
β)β) η μέριμνα, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες για τη χρηματοδότηση ή επιδότηση άλλων φορέων και κατανομή των σχετικών κονδυλίων,
γ)γ) η προκήρυξη εκδηλώσεων ενδιαφέροντος για τα προς ανάθεση έργα και η σύνταξη τευχών δημοπράτησης έργων προς εκτέλεση,
δ)δ) η μέριμνα για την τήρηση της διαδικασίας και την έγκριση των συμβάσεων,
ε)ε) η εκτέλεση και επίβλεψη των έργων ή η ανάθεση σε τρίτους όλων των απαιτούμενων για την υλοποίηση του προγράμματος έργων,
στ)στ) η μέριμνα για την σύνταξη σχεδίων προγραμματικών συμβάσεων υλοποίησης έργων ανάπλασης με άλλους φορείς,
ζ)ζ) η διοργάνωση Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών με αντικείμενα τα ανωτέρω και σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Αρχιτεκτονικής, Οικοδομικών Κανονισμών και Αδειοδοτήσεων, εφόσον αφορούν προστατευόμενα κτίρια.