Ο Σταύρος Ελ. Καλογιάννης γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1961. Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων, σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο Πατρών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Λωζάννης (ΕΡFL) και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Louvain-la-Neuve (UCL).
Εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ως σύμβουλος μηχανικός και ως μελετητής έργων υποδομής και προστασίας του περιβάλλοντος.
Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος της πόλεως των Ιωαννίνων.
Εκλέγεται Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ιωαννίνων από το 2000.
Επί πεντέμισι χρόνια (Μάρτιος 2004 - Οκτώβριος 2009) διετέλεσε υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ, αρμόδιος για θέματα Χωροταξίας και Περιβάλλοντος. Εκπροσώπησε τη χώρα μας σε πενήντα διεθνή Συμβούλια Υπουργών Περιβάλλοντος (Ε.Ε, ΟΗΕ, ΟΟΣΑ, κ.α.).
Το 2007 ορίστηκε από τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή εθνικός εκπρόσωπος για την Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη.
Από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο του 2013 διετέλεσε αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην τρικομματική Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Γνωρίζει γαλλικά και αγγλικά.
Συνέταξε και κατέθεσε στη Βουλή, τον Ιανουάριο του 2012, πρόταση νόμου «για την προστασία και αειφόρο χρήση του εδάφους».
Έχει εκδώσει τα βιβλία:

1. «Από το Ορεινό Έδρανο – Εισηγήσεις και Προτάσεις κατά την διάρκεια της Κοινοβουλευτικής μου θητείας», Εκδόσεις Συνέργια, 2001
2. «Β’ και Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης : Μύθοι και Πραγματικότητα», 2001.
3. «Πρόταση για την αναθεώρηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και την κατανομή των Αποθεματικών Επίδοσης και Προγραμματισμού», Εκδόσεις Συνέργια, 2003.
4. «Γενετικώς Τροποποιημένοι Οργανισμοί: Φυσική Επιλογή και Ανθρώπινη Παρέμβαση», Εκδόσεις Κριτική, 2009.
5. «Διεθνείς αντιπαραθέσεις και συγκλίσεις για το Περιβάλλον και την Κλιματική Αλλαγή. Οι θέσεις της Ελλάδας την πενταετία 2004-2009», Εκδόσεις Ι. Σιδέρη, 2011.
6. «Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Περιφέρειας Ηπείρου – Με γνώμονα την αειφορία», Εκδόσεις ΤΕΕ, 2012.
   • Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά το βιβλίο του ΟΟΣΑ με τίτλο “Mieux comprendre nos villes. Le rôle des indicateurs urbains”.

Η Φωτεινή Σκοπούλη, καθηγήτρια Παθολογίας - Ανοσολογίας στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας, του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, αποφοίτησε το 1981 από την Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και το 1985 απέκτησε την ειδικότητα της Παθολογίας από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι πρόεδρος της Επιτροπής Βιοηθικής του Χαροκόπειου και αναπληρώτρια πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών και Εκπαίδευσης του ίδιου πανεπιστημίου. Διευθύνει την Γ' Κλινική Παθολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας και το Εργαστήριο Ανοσολογίας της Ευρωκλινικής Αθηνών.

Το 2012, προερχόμενη από τη ΔΗΜΑΡ, επιτέλεσε υφυπουργός Υγείας με υπουργό τον Ανδρέα Λυκουρέντζο και αναπληρωτή του τον Μάριο Σαλμά.

Ο Κανελλόπουλος Αναγνώστης καταγόταν από την Ανδρίτσαινα και εμπορευόταν στην Τριπολιτσά. Προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στον αγώνα κατά την εκστρατεία του Δράμαλη στην Πελοπόννησο με την ακόλουθη ενέργεια: όταν η Πελοποννησιακή Γερουσία δεν είχε καθόλου μολύβι να εφοδιάσει με μπαρουτόβολα τα στρατεύματα, για να αντιμετωπιστεί ο Δράμαλης, παρουσιάστηκε ο Αναγνώστης Κανελλόπουλος και προσέφερε ενενήντα καντάρια μολύβι που το είχε στείλει ο αδελφός του Δήμος από τη Μάλτα για να το εμπορευτεί. Τα βόλια από το πολύτιμο υλικό τσάκισαν τη στρατιά του Δράμαλη. Ο Κανελλόπουλος πολέμησε και κατά του Ιμπραήμ.Για τις υπηρεσίες που προσέφερε, μετά την επανάσταση τάχτηκε λοχαγός της φάλαγγας.

Το «Κέντρο Προσωρινής Φιλοξενίας Αιτούντων Άσυλο Αλλοδαπών Λαυρίου» ιδρύθηκε το 1949. Πρόκειται για το πρώτο επίσημο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων του Ελληνικού Κράτους, σκοπός του οποίου ήταν η φιλοξενία και η παροχή βοήθειας σε πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στη χώρα.

Από το 1969 δραστηριοποιούταν στον χώρο ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και από το 2003 το κέντρο λειτουργούσε υπό την πλήρη ευθύνη του.

Οι πρόσφυγες ήταν κυρίως από Συρία, Ιράκ, Ιράν, Τουρκία, Κουρδικής καταγωγής και από το Αφγανιστάν.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 το Κέντρο υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και τον Μάρτιο του 2017, σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου, δεν συμπεριλαμβάνεται στις μόνιμες δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.

Στις 31 Ιουλίου 2017, ο Ερυθρός Σταυρός αποχωρεί λόγω έλλειψης κονδυλίων.

Το Κέντρο λειτουργεί πλέον αυτό-οργανωμένα, υπό την ευθύνη των προσφύγων Κούρδων πολιτικών προσφύγων.

Η εταιρεία με την επωνυμία «Καπνοβιομηχανία και Τράπεζα Β. Καραβασίλη» ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1924. Κατά τη σύστασή της ο Β. Καραβασίλης εισέφερε στην εταιρεία την καπνοβιομηχανική και τραπεζική του επιχείρηση που διατηρούσε μέχρι τότε στον Πύργο. Η έδρα της εταιρείας ήταν στην Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου 71, και είχε δύο εργοστάσια, ένα στον Πύργο και ένα στη Θεσσαλονίκη. Σκοπός της εταιρείας ήταν η βιομηχανική κατεργασία του καπνού και τραπεζικές εργασίες. Το μετοχικό κεφάλαιο ορίσθηκε αρχικά σε 6.000.000 δραχμές, διαιρούμενο σε 6.000 μετοχές των 1.000 δραχμών.

Αρχικά ιδρύθηκε στην Αθήνα η εταιρεία με την επωνυμία Γ. Ν. Κάμφονας Α.Ε. με σκοπό τη διενέργεια επιχειρήσεων εφαρμογών ηλεκτρισμού, αγορά και εκμετάλλευση εργοστασίων ραδιοφώνων, ειδών ραδιοφωνίας, ηλεκτρικών ειδών. Στη συνέχεια η εταιρεία μετονομάσθηκε σε «Οικονομοτεχνική Αθηνών Α.Ε.» και τέλος σε «Ιωάννης Δ. Βαλέτας Α.Ε. Εμπορικών Εργασιών και Επιχειρήσεων Εφαρμογής Ηλεκτρισμού».

Ο Λάμπρος Ευταξίας, γιος του διοικητή της ΕΤΕ Ιωάννη Ευταξία, σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα, στη Λειψία, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Σε νεαρή ηλικία αναμίχθηκε στην πολιτική και εκλέχτηκε βουλευτής (Λοκρίδας ή Φθιωτιδοφωκίδας ή Φωκίδας) σε όλες τις βουλές της περιόδου 1932-67 ως οπαδός διαδοχικά του Λαϊκού Κόμματος, του Ελληνικού Συναγερμού, της ΕΡΕ, της Ενώσεως Λαϊκού Κόμματος και πάλι της ΕΡΕ. Χρημάτισε επίσης υφυπουργός Γεωργίας (1946) και Οικονομικών (1946-47) σε κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, υφυπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (1955-56) σε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού (1948-49) στην κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη και υφυπουργός (1952-54) και υπουργός Οικονομικών (1955) στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου. Αργότερα διατέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (1955-56) σε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού και Προγραμματισμού στην κυβέρνηση (1973) του Σπ. Μαρκεζίνη. Ο Ευταξίας προώθησε από το 1959 τη δημιουργία του ιδρύματος «Σταματίου Δεκόζη-Βούρου» προς τιμήν του παππού του (από τη μητέρα του), που ιδρύθηκε με κληροδότημα του εξαδέλφου του Αλέξανδρου Βούρου-Δεκόζη, με σκοπό την προαγωγή των γραμμάτων και των τεχνών. Για τους ίδιους σκοπούς ίδρυσε το 1973 το «Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία», στο οποίο πρόσφερε πολλά ακίνητα της περιουσίας του, όπως το αρχοντικό των Βούρων στην πλατεία Κλαυθμώνος της Αθήνας, που στεγάζει από το 1980 το Μουσείο της πόλεως των Αθηνών. Ο Λάμπρος Ευταξίας υπήρξε και πρωτεργάτης της δημιουργίας του Μεγάρου των Φίλων της Μουσικής.​

Έλληνας έμπορος και πολιτικός.

Έλληνας στρατιωτικός (υποστράτηγος Πεζικού) και πολιτικός, που διακρίθηκε για την ανάμειξή του στην Εθνική Αντίσταση και την προσχώρησή του στο ΕΑΜ.

Στις 29 Ιανουαρίου 1907 υπογράφεται η ιδρυτική πράξη του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών (ΣΕΒΒ) από περίπου 200 μέλη του βιομηχανικού και του βιοτεχνικού κόσμου της Αθήνας και του Πειραιά. Τα πιο γνωστά ονόματα της ελληνικής βιομηχανίας –που επιχειρούσε τότε τα πρώτα, σημαντικά της βήματα– μετείχαν στη διοίκηση του Συνδέσμου, με πρώτο πρόεδρο τον Μιχαήλ Πολίτη.
Ύστερα από τις σκληρές ημέρες Κατοχής, ο Σύνδεσμος εισέρχεται σε μια νέα εποχή: αποχωρίζεται από τον βιοτεχνικό κόσμο και μετονομάζεται σε Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ). Αυτό το έτος-ορόσημο σηματοδοτεί για τον Σύνδεσμο μια νέα περίοδο δράσης στο πλαίσιο της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης και των σημαντικών αναδιαρθρώσεων της ελληνικής οικονομίας.
Το 1979 δεν υπήρξε μόνο ένα έτος-τομή για την Ελλάδα που υπέγραψε πανηγυρικά τη συμφωνία ένταξης στην ΕΟΚ στις 28 Μαΐου∙ υπήρξε έτος-τομή και για τον ΣΕΒ. Με πρόεδρο τον Δημήτρη Κυριαζή, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων μετονομάστηκε σε Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, μία κίνηση που υπαγορεύτηκε από τις ουσιαστικές αλλαγές «στην κεφαλαιακή συγκρότησι και στη διοικητική συμπεριφορά των βιομηχανικών επιχειρήσεων», σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΣΕΒ.
Στη νέα χιλιετία, με την πλήρη ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ, ο ΣΕΒ, υπό την προεδρία του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, ευθυγραμμίστηκε και πάλι με τις επιχειρηματικές εξελίξεις: απέκτησε την επωνυμία ΣΕΒ σύνδεσμος επιχειρήσεων και βιομηχανιών, αντανακλώντας με σαφήνεια τους προβληματισμούς της επιχειρηματικής κοινότητας σε μια Ελλάδα που ζούσε ακόμη στον πυρετό και στον ενθουσιασμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Ανασύνταξη και διεύρυνση της βάσης της εργοδοτικής οργάνωσης επέτασσαν οι καιροί, που μόλις άρχισαν να εμφανίζουν τα σημάδια μιας βαθιάς κρίσης.
Σε ετούτη τη μεταολυμπιακή εποχή, που προμήνυε τις γνωστές ραγδαίες ανατροπές, βασική επιδίωξη του Συνδέσμου ήταν η περιχάραξη της ταυτότητας/δράσης του επιχειρηματικού κόσμου – μια προσπάθεια που πήγαινε πίσω στον χρόνο, στη δεκαετία του 1950, καταλήγοντας στη «Χάρτα Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων των Επιχειρήσεων» το 2005 και στον εκσυγχρονιστικό «Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης ΣΕΒ για τις Εισηγμένες Εταιρείες» το 2011.

Ο Αλή Πασάς ήταν ένας Αλβανός ληστής ο οποίος έγινε πασάς των Ιωαννίνων επεκτείνοντας την επικράτειά του στο μεγαλύτερο μέρος της Αλβανίας, της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Πελοποννήσου. Κατά την περίοδο της κυριαρχίας του, τα Ιωάννινα έγιναν το κέντρο του ελληνικού πολιτισμού. Είχε στο περιβάλλον του πολλούς Έλληνες και ίδρυσε ελληνικά σχολεία.

Ο Διονύσης Μαυρογιάννης ήταν πρώτος Πρύτανης (1980) του Πανεπιστημίου Θράκης. Διετέλεσε Δικηγόρος Πατρών και ακολούθως με υποτροφία του ΙΚΥ και της Γαλλικής Τεχνικής Βοήθειας μετεκπαιδεύθηκε στο Παρίσι στις Κοινωνικές Επιστήμες, στην ιστορία, και Κοινωνιολογία του Δικαίου και στην Κοινωνική Οικονομία. Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα Γαλλικού Κρατικού Πανεπιστημίου των Παρισίων με άριστα. Δίδαξε σε διάφορα Πανεπιστήμια της αλλοδαπής και της ημεδαπής Αγροτική Κοινωνιολογία, Γενική και Βιομηχανική Κοινωνιολογία, Γενική Κοινωνιολογία και Ιστορία του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Υπήρξε ερευνητής στον τομέα των Κοινωνικών Θεσμών στη Σορβόννη και επιστημονικό στέλεχος του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας του ΟΗΕ (Γενεύη) και Δ/ντής των Περιφερειακών Γραφείων αυτού διαδοχικά για τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής, της Μπαγκλαντές και των Γαλλόφωνων χωρών της Ασίας και αρμόδιος για τις εργασιακές σχέσεις στην Ασία. Ειδικότερα μεταξύ 1969-1990 έκανε 90 περίπου Τεχνικές Αποστολές σε 30 περίπου χώρες της Ευρώπης, Ασίας, Ινδικού Ωκεανού και της Αφρικής για λογαριασμό Διεθνών Οργανισμών του ΟΗΕ ιδίως Δ.Γ.Ε για την επιτόπια εκπόνηση Σχεδίων Κοινωνικής Ανάπτυξης, Εργατικής Εκπαίδευσης και Πολιτικής καθώς και την εκπόνηση κοινωνικών και οικονομικών νομοθεσιών. Το τεράστιο αυτό έργο συνέβαλε ομολογουμένως τα μέγιστα στη θεσμική οργάνωση και ανάπτυξη των 30 αυτών χωρών. Διετέλεσε Γεν. Γραμματέας του Ινστιτούτου Συνεταιριστικών Ερευνών και Μελετών (Ελλάδος) επίτιμος Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, της Διεθνούς Επιτροπής Συνετ. Ερευνών (Λονδίνο) του Διεθνούς Κέντρου Κοινωνικής Οικονομίας (Βρυξέλλες) της Διεθνούς Επιτροπής διατύπωσης Συνεταιριστικών κανόνων για τον 21ο αιώνα (Μάντσεστερ). Οργάνωσε και διηύθυνε διεθνή Σεμινάρια και συμμετείχε σε διεθνείς και περιφερειακές Διασκέψεις. Γνώριζε γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά και ρώσικα. Συνέγραψε στην Ελληνική, γαλλική και αγγλική και δημοσίευσε μεγάλο αριθμό συγγραμμάτων, μελετών, άρθρων, εισηγήσεων, υπομνημάτων, εκθέσεων, ομιλιών κ.α. και είχε λάβει μέρος σε σημαντικά συνέδρια, ημερίδες κ.λ.π. στο εξωτερικό και στη χώρα μας. Τα ενδιαφέροντα και οι δραστηριότητές του επεκτείνονταν ενεργώς και πέραν της κυρίας Επιστήμης του, στην ιστορία. λαογραφία, λογοτεχνία κ.α. Υπήρξε δραστήριο μέλος Ελληνικών Επιστημονικών, Πολιτιστικών κ.α Ενώσεων, Σωματείων κ.λ.π. και συνεργάτης εγκύρων περιοδικών.
Πηγή: http://www.biblionet.gr/author/3889/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82 [τελευταία επίσκεψη: 3/9/2020]