Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ορφανοτροφείου Θηλέων "Μέγας Αλέξανδρος"
- Corporate body
Ιδιωτικό Γυμνάσιο Ορφανοτροφείου Θηλέων "Μέγας Αλέξανδρος"
Υπηρεσία Εφοδιασμού - Διανομών
Αγροφυλακή, Αγρονομείο Βασιλικών
Αγροφυλακή, Αγρονομείο Θεσσαλονίκης Α΄
Αγροφυλακή, Αγρονομείο Σταυρούπολης
Αγροφυλακή, Γραφείο Αγροτικής Ασφάλειας Σουφλίου
Γενική Διοίκηση Δυτικής Μακεδονίας
Νομαρχία Θεσσαλονίκης, Ταμείο Γενικών Εσόδων
Οικοδομικός Συνεταιρισμός Ξηροκρήνης
Ελληνική Ορθόδοξος Κοινότης Βελισσού
Φλωρινιώτης εκπαιδευτικός και έμπορος. Είχε εμπορικές δραστηριότητες στη Ρουμανία, όπου δημιούργησε ελληνικά εκπαιδευτήρια. Διετέλεσε δήμαρχος Φλώρινας.
41ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης
Εκπαιδευτική Περιφέρεια Γρεβενών
Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ειρηνοδικείο Πειραιά
Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά
Εφετείο Αθηνών (Ποινικό), Πενταμελές Εφετείο
Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας
Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας
Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά
Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών
1908: ΒΔ 16.8.1908 : Υπουργείον Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, Γραφείον Γ΄ Αρχιτεκτονικόν
1910: Ν. ,ΓΨΚΑ΄ 3731/1910:Υπουργείον Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, Τμήμα Ε΄, Γραφείον Γ΄ Αρχιτεκτονικόν
1911: Ν. ,ΓΩΚΖ΄ 3827/1911 (ΦΕΚ Α΄ 191): Υπουργείον Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, Τμήμα Ζ΄ Γραφείον τεχνικής υπηρεσίας Υπουργείου Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως [η φράση "Γραφείον... " αποτελεί τον τίτλο του Τμήματος Ζ΄, δεν αποτελεί υποδιαίρεση]
1932: Ν. 5608 (ΦΕΚ Α΄ 288): Υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, Δ΄ Διεύθυνσις Τεχνικών Υπηρεσιών.
1937: ΑΝ 782/1937 (ΦΕΚ Α΄ 267): Υπουργείον Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας, ΣΤ΄ Διεύθυνσις Τεχνικών Υπηρεσιών.
1969: ΥΑ 101491 (ΦΕΚ Β΄ 490): Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Διεύθυνσις Τεχνικών Υπηρεσιών
1976 ΠΔ 147/1976: Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γενική Διεύθυνση Προγραμματισμού, Μηχανοργανώσεως και Εποπτικών Μέσων, Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών
1977: ΠΔ 150/1977 (ΦΕΚ Α΄ 48): Κατάργηση Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και μεταφορά αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων.
Το Αρχιτεκτονικόν Γραφείον / Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών ήταν η αρμόδια υπηρεσία του ΥΕΔΕ/ ΥΠΕΠΘ για τον σχεδιασμό τύπων διδακτηρίων. Στην αρμοδιότητά της ήταν η μελέτη κατασκευή, συντήρηση επίπλωση των διδακτηρίων. Στην προ του 1940 περίοδο ανέλαβε το σχεδιασμό, με ριζοσπαστικό τρόπο (καθώς πολλοί νέοι και σπουδαίοι αρχιτέκτονες συνιστούσαν το ανθρώπινο δυναμικό της), σχολικών μονάδων.
Μετά τον πόλεμο συνέχισε την δραστηριότητά της αν και το ποιοτικό κριτήριο υποχώρησε σε σχέση με τις άμεσες ανάγκες ποσοτικής αναπλήρωσης των κατεστραμμένων από τον πόλεμο σχολείων.
Σημείο καμπής στην ιστορία της ΔΤΥ ήταν η ίδρυση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (Α.Ν 627/1968), στον οποίο ανατέθηκε η μελέτη, κατασκευή και εξοπλισμός όλων των δημόσιων κτιρίων όλων των βαθμίδων της δημόσιας εκπαίδευσης πλην της Ανωτάτης. Ο προγραμματισμός ανατέθηκε στην Διεύθυνση Προγραμματισμού και Ερευνών (που συστάθηκε με το άρθρο 19 του ίδιου ΑΝ 627/1968)
Πρακτικά, αυτό σήμαινε ότι στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών παρέμεναν τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, οι ανώτατες σχολές και τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και Δημοσίου Δικαίου αρμοδιότητας ΥΠΕΠΘ. Η κατάσταση αυτή αποτυπώθηκε, την επόμενη χρονιά στην ΥΑ 101491/1969 (ΦΕΚ Β΄ 490).
Σύμφωνα με αυτό η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών διαρθρωνόταν στα παρακάτω Τμήματα
Τμήμα Α΄ Μελετών
Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ)
Ταμείο Ασφαλίσεως Συμβολαιογράφων
Συνήγορος του Πολίτη (Ανεξάρτητη Αρχή), Κύκλος Κοινωνικής Προστασίας
Αυτός ο τομέας δραστηριότητας περιλαμβάνει ζητήματα προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών. Τα ζητήματα αυτά αφορούν κυρίως τομείς που σχετίζονται με θέματα κοινωνικής πολιτικής, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας, καθώς και προστασίας ευάλωτων ομάδων όπως οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρία.
Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής, Τμήμα Οδικών Τροχαίων Ατυχημάτων (ΤΟΤΑ) Πειραιά
1984: Π.Δ. 582 20/21 Δεκεμβρίου (ΦΕΚ Α΄ 208) «Σύσταση, οργάνωση και λειτουργία των κεντρικών και περιφερειακών υπηρεσιών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης» : Πρόβλεψη ότι σε κάθε νομό συστήνεται Αστυνομική Διεύθυνση.
1987: Π.Δ. 95 9/27 Απριλίου 1987 (ΦΕΚ Α΄ 56) «Αναδιάρθρωση, σύσταση, οργάνωση και λειτουργία υπηρεσιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής και άλλες διατάξεις»
1992: ΠΔ.198 27 Μαΐου /5 Ιουνίου 1992 (ΦΕΚ Α’ 92) «Αναδιάρθρωση Υπηρεσιών Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής και άλλες διατάξεις.»
1993: Π.Δ. 328/1993 4/26 Αυγούστου 1993 (ΦΕΚ Α΄ 140) «Αναδιάρθρωση υπηρεσιών της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής»
Σύμφωνα με το παραπάνω νομικό πλαίσιο, το 1984 με το ΠΔ 582/1984 (άρθρο 85) συστάθηκε Τμήμα Οδικών Τροχαίων Ατυχημάτων (ΤΟΤΑ) σε κεντρικό επίπεδο στη Διεύθυνση Τροχαίας της ΓΑΔΑ (μετέπειτα Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής) με αρμοδιότητα την προανάκριση για τα οδικά τροχαία ατυχήματα. Με το ΠΔ 95/1987 (άρθρο 20) το ΤΟΤΑ, που λειτουργούσε κεντρικά στη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής, καταργήθηκε και συστάθηκαν δύο ΤΟΤΑ στην Αθήνα και τον Πειραιά. Η τοπική αρμοδιότητα του ΤΟΤΑ Πειραιά εκτεινόταν στην περιφέρεια των Τμημάτων Τροχαίας Πειραιά και Κορυδαλλού. Το 1993 με το ΠΔ 328/1993 (άρθρο 2) η τοπική αρμοδιότητα του ΤΟΤΑ Πειραιά επεκτάθηκε και στο Σταθμό Τροχαίας Περάματος.
Η διάρθρωση των ΤΟΤΑ Αθήνας και Πειραιά οριζόταν ως εξής
α) Γραφείο Γραμματείας.
β) Γραφείο Οδικών Τροχαίων Ατυχημάτων
Το Γραφείο Οδικών Τροχαίων Ατυχημάτων ενεργεί τις προανακρίσεις για τα οδικά τροχαία ατυχήματα στην περιοχή του Τμήματος, καθώς και για κάθε ατύχημα στο οποίο εμπλέκονται αυτοκινούμενα οχήματα, ανεξάρτητα από τον τόπο ή τρόπο κίνησής τους.
Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων
Υπουργείο Πολιτισμού, Διεύθυνση Διοικητικού
Υπουργείο Εσωτερικών (1914-1939). Διεύθυνση Διοικήσεως
Το νομικό πλαίσιο για την οργάνωση του Υπουργείου Εσωτερικών την περίοδο που αφορά το υλικό της ενότητας περιγραφής διέπεται από τα παρακάτω νομοθετήματα:
Ν.516 23/24.12.1914 «Περί οργανισμού της Κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου των Εσωτερικών» (ΦΕΚ Α΄ 138)
Ν.2953 της 27/4.8.1922 «Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των νόμων περί οργανισμού και προσόντων των υπαλλήλων του Υπουργείου των Εσωτερικών» (ΦΕΚ Α΄ 393)
Α.Ν 1488 22/29.11.1938 "Περί οργανώσεως των διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου των Εσωτερικών" (ΦΕΚ Α΄ 541)
Β.Δ.20/23.3.1939 «Περί εκτελέσεως του υπ’ αριθ. 1488/1938 Α. Νόμου περί οργανώσεως των διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου των Εσωτερικών», (ΦΕΚ Α΄ 111).
Η Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών παρουσιάζει διαχρονικά, τουλάχιστον ως την δεκαετία του 1980, μια σχετικά σταθερή δομή, σε ό,τι αφορά τις κύριες αρμοδιότητες του Υπουργείου Εσωτερικών που αφορούν την εσωτερική διοίκηση του κράτους. Η Διεύθυνση Διοίκησης είναι από τις πιο σταθερές υπηρεσίες του Υπουργείου έως σήμερα, όπως άλλωστε σε όλα τα Υπουργεία.
Σύμφωνα με το νόμο του 1922 η Διεύθυνση Διοικήσεως ήταν μια από τις τέσσερις Διευθύνσεις του Υπουργείου (οι άλλες ήταν: Δημοτικής και Κοινοτικής Διοικήσεως, Χωροφυλακής και Δημοσίας Ασφαλείας, Αστυνομίας). Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο στην Κεντρική Υπηρεσία λειτουργούσαν 11 Τμήματα: 1) Προσωπικού, 2) Διοικητικού, 3) Δημοτικής Διοικήσεως, 4) Κοινοτικής Διοικήσεως, 5) Οικονομικών και Στατιστικής των Δήμων και Κοινοτήτων, 6) Μεταναστεύσεως, 7) Διεκπεραιώσεως Αρχείου και Καταχωρίσεως, 8) Αστυνομικόν, 9) Χωροφυλακής, 10) Οικονομικών Υπηρεσιών Χωροφυλακής, 11) Αστυνομίας Πόλεων.
Στο νόμο εκείνο προβλεπόταν η υπαγωγή των Τμημάτων στις αντίστοιχες τέσσερις Διευθύνσεις. Ωστόσο ολοκληρωμένος οργανισμός του Υπουργείου δεν εκδόθηκε παρά πολύ αργότερα το 1938 και το 1939 και αφορούσε όλες τις Διευθύνσεις εκτός αυτών της Δημόσιας Τάξης.
Σύμφωνα με το Β.Δ 20/23.3.1939 το Τμήμα Προσωπικού της Διευθύνσεως Διοικήσεως αποτελούνταν από δύο Γραφεία που είχαν τις παρακάτω αρμοδιότητες:
Γραφείο Ι: Υπεύθυνο για τη διοικητική εξέλιξη
Όλα τα ζητήματα σχετικά με την υπηρεσιακή κατάσταση του προσωπικού της Κεντρικής Υπηρεσίας, των Γενικών Διοικήσεων, Νομαρχιών, Γραφείων Επάρχων, και Αρχειοφυλακίων, η μετεκπαίδευση, η μελέτη και επεξεργασία περιοδικών εκθέσεων, σύνταξη τήρηση επετηρίδας, μητρώου, ατομικών φακέλων των διοικητικών υπαλλήλων και άλλα χρήσιμα βιβλία. Η τήρηση ατομικών φακέλων όλων των μόνιμων ή έκτακτων διοικητικών υπαλλήλων, συμπεριαλαμβανομένων των Γενικών Διοικητών, Νομαρχών, Γενικών Επιθεωρητών, Γενικών Γραμματέων των Γενικών Διοικήσεων Νομαρχιών και Επάρχων, καθώς και η έκδοση πιστοποιητικών προϋπηρεσίας. Οι άδειες σύστασης σωματείων ή συμμετοχής σε υφιστάμενα σωματεία
Γραφείο ΙΙ: Υπεύθυνο για τα οικονομικά των υπαλλήλων
Χορήγηση και αυξήσεις μισθών, επιδόματα λόγω ευδόκιμης παραμονής στο βαθμό, οδοιπορικά ημερήσια αποζημίωση των μετακινουμένων, νοσηλεία, απονομή συντάξεων και όλες οι λογιστικές εργασίες.
Υπουργείο Οικονομικών, Κτηματική Υπηρεσία, Τμήμα Δικαστικό
Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης
Υπουργείο Γεωργίας, Συμβούλια Νομιμοφροσύνης
Έδρα Ναυτιλιακού Ακολούθου Μόντρεαλ
Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Διεύθυνση Διοικητικού
Ελληνική Αστυνομία, Αρχηγείο, Διεύθυνση Γενικής Αστυνόμευσης
Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών "Ιπποκράτειο"
Κρατικό Σανατόριο Περιθάλψεως Δημοσίων Υπαλλήλων
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, Σταθμός Α' Βοηθειών
Αντικαρκινικό-Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών "Ο Άγιος Σάββας"
Χημική Υπηρεσία Αγίας Παρασκευής
Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία Κορυδαλλού
Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας "Θριάσιο"
Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία Κηφισιάς
Συνήγορος του Πολίτη (Ανεξάρτητη Αρχή), Κύκλος Ποιότητας Ζωής
Αυτός ο τομέας δραστηριότητας περιλαμβάνει ζητήματα παραβίασης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος, αυθαίρετες παρεμβάσεις στο οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον και γενικότερης υποβάθμισης της ποιότητας ζωής. Εδώ εμπίπτουν περιπτώσεις παραβιάσεων σε ζώνες περιβαλλοντικής προστασίας, περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και επιχειρήσεων, χαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων, διαχείρισης της παράκτιας ζώνης, ολοκλήρωσης έργων υποδομής, ελέγχου της αυθαίρετης δόμησης, εγκατάστασης και λειτουργίας σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας, λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, δεσμεύσεων ιδιοκτησίας, προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, πρόσβασης των πολιτών σε περιβαλλοντικές πληροφορίες
[πηγή: Ιστοσελίδα του Φορέα: https://www.synigoros.gr/?i=quality-of-life.el]
Υπουργείο Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Αστυνομικό Τμήμα Γλυφάδας (Αττική)
Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία Νίκαιας
Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία Ε΄ Αθηνών (Ε΄- Θ΄)
Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Β΄ Αθήνας
Η Αικατερίνη Καζαντζή σε νεαρή ηλικία παντρεύτηκε τον Γρηγόριο Ζλατάνο, μεγαλέμπορο από το Μελένικο της Μακεδονίας. Εγκαταστάθηκαν στο Μάντσεστερ. Το 1897 δημοσίευσε σε αγγλική εφημερίδα φλογερό άρθρο και κίνησε το αίσθημα του αγγλικού λαού υπέρ του απελευθερωτικού αγώνα της Κρήτης. Ίδρυσε το «φιλοκρητικό κομιτάτο», το οποίο αναδείχτηκε κέντρο εθνικής ενέργειας. Έκανε διαλέξεις σε πολλές πόλεις της Αγγλίας προκαλώντας μεγάλο ρεύμα φιλελληνισμού και συγκεντρώνοντας χρηματικά ποσά για την ενίσχυση του αγώνα υπέρ της Κρήτης και της Θεσσαλίας. Προσέφερε γενναία χρηματικά ποσά, φάρμακα, φορεία, απολυμαντικά είδη και χιλιάδες ενδύματα στον Ερυθρό Σταυρό και σε άλλα σωματεία.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7_%CE%96%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85 [τελευταία επίσκεψη: 29/6/2020]
Έλληνας λόγιος, χρονογράφος, ιστορικός, εκδότης και συγγραφέας νομοκανονικών και ιστορικών έργων του 16ου αιώνα.
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Για το πρώιμο στάδιο της ζωής του δεν υπάρχουν πληροφορίες. Πατέρας του ήταν ο ιερέας και οικονόμος της μητρόπολης Ναυπλίου και Άργους Δημήτριος Μαλαξός. Πιθανόν αδελφός του να ήταν ο επίσης λόγιος Νικόλαος (†1584). Γύρω στο 1555 τον εντοπίζουμε στη Βενετία, όπου ασχολείται με εκδοτικές και τυπογραφικές εργασίες. Οι επιχειρήσεις του όμως φαίνεται δεν πήγαν καλά κι επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1561 ήταν ήδη νοτάριος της μητρόπολης Θηβών της Βοιωτίας. Το 1577 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου φυτοζωούσε διδάσκοντας μικρό κύκλο μαθητών και αντιγράφοντας χειρόγραφα. Εκεί πέθανε το 1581.
Ο Μανουήλ Μαλαξός μας άφησε δύο σπουδαία έργα: το ''Νομοκανών'' και το "Πατριαρχική Κωνσταντινουπόλεως Ιστορία". Το πρώτο γράφτηκε στη Θήβα το 1561 και αποτελεί ένα απάνθισμα ιερών κανόνων και πολιτικών νόμων από παλαιότερα νομοκανονικά κείμενα, από την Εκλογή των Ισαύρων έως τον Αρμενόπουλο. Το δεύτερο αποτελεί συμπίλημα αγνώστων σήμερα ιστορικών πηγών, το οποίο έγραψε κατά παραγγελία του Γερμανού ελληνιστή Μαρτίνου Κρούσιου. Σε ακατέργαστη δημοτική γλώσσα, αφηγείται τα ιστορικά του Πατριαρχείου από την Άλωση έως το 1578. Το έργο αυτό έχει στενή σχέση με το λεγόμενο Χρονικό του 1570 και τον Χρονογράφο του Δωροθέου Μονεμβασίας. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Μανουήλ Μαλαξός χρησιμοποίησε και άγνωστες μέχρι σήμερα πηγές. Ο "Νομοκάνων" γράφτηκε αρχικά σε λόγια γλώσσα -σε αυτή τη μορφή υπάρχει μόνο σε τέσσερις κώδικες- αργότερα όμως ο Μανουήλ Μαλαξός έκανε μία παράφραση του έργου στη δημοτική, που σώζεται μέχρι σήμερα σε περισσότερα από τριακόσια χειρόγραφα (με παραλλαγές του κειμένου). Εξαιτίας του πλήθους των σωζόμενων χειρογράφων, αλλά και των πηγών που πρέπει να ανιχνευθούν, δεν στάθηκε μέχρι σήμερα δυνατή μία κριτική έκδοση του κειμένου αυτού, που ήταν ο κυριότερος κώδικας εκκλησιαστικού και ιδιωτικού δικαίου επί τουρκοκρατίας.
[Πηγή βιογραφικών στοιχείων: Βικιπαίδεια]
Ο Νικόλαος Δημητρακόπουλος γεννήθηκε το 1864 στην Ιστορική Καρύταινα της Γορτυνίας, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Κατόπιν πήγε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στο Γ΄ Γυμνάσιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή (δύο χρόνια) και στη Νομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε με άριστα.
Μετά την πρακτική του εξάσκηση και τη διατριβή του, ασχολήθηκε με τη δικηγορία και διακρίθηκε γρήγορα ως δικηγόρος. Το 1909 εκλέχτηκε παμψηφεί καθηγητής Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά δεν αποδέχτηκε την εκλογή του, γιατί ήθελε να ασχοληθεί με την πολιτική.
Υπηρέτησε ως λοχίας στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και τις τραυματικές, πολεμικές εμπειρίες που αποκόμισε τις δημοσίευσε σε μια σειρά άρθρων στην εφημερίδα «Καιροί».
Η έντονη δραστηριότητά του τον οδήγησε σε ενασχόληση με την πολιτική από το 1906 μέχρι το 1920. Εκλέχτηκε κατ’ επανάληψη βουλευτής και του ανατέθηκε το Υπουργείο Δικαιοσύνης από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις 06-10-1910. Η συμβολή του Δημητρακόπουλου, ως Υπουργού Δικαιοσύνης, στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής νομοθεσίας υπήρξε επιβλητική.
Το Μάιο του 1912 ο Δημητρακόπουλος διαφώνησε με τον Πρωθυπουργό και υπέβαλε την παραίτησή του. Ίδρυσε το «Προοδευτικό κόμμα» και εκλέχτηκε βουλευτής στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1915. Δεν πήρε μέρος στις εκλογές του 1920, για λόγους υγείας, αλλά το κόμμα του εξέλεξε 14 βουλευτές.
Πέθανε το 1921 στη Βιέννη, όπου είχε πάει για θεραπεία, αφήνοντας πίσω του πλούσιο συγγραφικό έργο, νομικού και ιστορικοπολιτικού περιεχομένου.
Αδελφός του Ανδρέα Ζαριφόπουλου από την Ανδρίτσαινα. Κατηχήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819, σε ηλικία 35 χρόνων, από το Ν. Πονηρόπουλο. Πολέμησε, ως καπετάνιος των Ανδριτσάνων στην πρώτη μάχη που έδωσε ο Κολοκοτρώνης κατά των Τούρκων, έξω από την Καρύταινα.
Αγωνιστής από το Λιμποβίτσι. Εξάδελφος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Γεννήθηκε στα 1756. Πολέμησε στα Ορλωφικά και ιδιαίτερα έδρασε το 1779 κατά την εξόντωση των Αλβανών στα Τρίκορφα. Παρά την ηλικία του πολέμησε τους Τούρκους μαζί με τους τέσσερις γιους του. Από τα γεράματα και τις κακουχίες του πολέμου, τυφλώθηκε. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1838 ευχαριστημένος που είδε την πατρίδα του ελεύθερη.