Εμφανίζει 17013 αποτελέσματα

Καθιερωμένη εγγραφή
Όνομα
Ascending

Διαμαντάκος, Γεώργιος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1895-1989

Ο Γεώργιος Διαμαντάκος, γιος του γεωργοκτηματία Βασίλειου Διαμαντάκου και της Αικατερίνης, το γένος Δημητρίου Αφέντου, γεννήθηκε το 1895 στη Ζαγορά Πηλίου. Είχε δύο αδελφές, την Φιλίτσα και την Μαρία (Μαργίτσα). Μαθήτευσε στο τετρατάξιο Δημοτικό και στο Σχολαρχείο Ζαγοράς και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Βόλου ώς τα 14 χρόνια του, οπότε έφυγε στην Αίγυπτο και εργάστηκε στο κατάστημα του θείου του Ιωάννη Αφέντου και αργότερα στο κατάστημα του επίσης ζαγοριανού Ιωάννη Δασκαλόπουλου. Έμεινε στην Αίγυπτο ώς τον Σεπτέμβριο του 1916. Επέστρεψε στον Βόλο και κατατάχθηκε στον στρατό όπου υπηρέτησε ώς τον Νοέμβριο του 1920. Τον Φεβρουάριο του 1921 κλήθηκε πάλι στο στρατό και υπηρέτησε στην Μικρά Ασία ως την μικρασιατική καταστροφή. Επέστρεψε στη Ζαγορά στα τέλη Σεπτεμβρίου 1922 και έφυγε πάλι στην Αίγυπτο. Εκεί εργάστηκε στο κατάστημα του συμπατριώτη του Χαράλαμπου Κατσώνη στο Αμπούτ Κερκάς, στο κατάστημα του βαμβακέμπορου Αλέξανδρου Βόλτου στο Καφρ Ζαγιάτ, στην εταιρεία παραγωγής και εμπορίας βαμβακιού «Κομμέρσιαλ» στη Μίνια και για λίγο στην Γκέρκα της Αιγύπτου.
Μετά τον θάνατο της αδελφής του Μαρίας από φυματίωση (1929), ο Γ. Διαμαντάκος επέστρεψε στη Ζαγορά και τον Νοέμβριο του 1930 παντρεύτηκε εκεί την Αικατερίνη, κόρη του ιερέα Νικολάου Γεραμπίνη και άνοιξε κατάστημα λιπασμάτων στο Χορευτό. Το 1952 άνοιξε παντοπωλείο στη Ζαγορά και το διατήρησε περίπου ώς το 1970. Απέκτησε τρεις γιους τον Βασίλη (1931), τον Νίκο (1935) και τον Γιάννη (1941). Πέθανε στις 22.5.1989.

[Πηγή σύνταξης βιογραφικού: Εκτενές βιογραφικό σημείωμα που συνόδευε τη δωρεά.]

Διαμαντάρας, Αχιλλέας

  • Φυσικό Πρόσωπο

Ο Αχιλλέας Διαμαντάρας γεννήθηκε στο Καστελλόριζο, σπούδασε φιλολογία και ανέλαβε θέση εκπαιδευτικού-παιδαγωγού σε διάφορα σχολεία της εποχής.

Διεθνής Εξαγωγική Πλεκτοβιομηχανία ΑΒΕΕ

  • Νομικό Πρόσωπο

Συστάθηκε το 1970 (ΦΕΚ 357/14.4.70) με τη συνεργασία ομίλου ιδιωτών επιχειρηματιών (Μπασματζόγλου) και της ΕΤΒΑ, με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο δρχ. 84 εκατ. Η ΕΤΒΑ μετείχε με ποσό 36 εκατομμυρίων (42,86%). Το υπόλοιπο ποσό αναλήφθηκε από τον όμιλο Μπασματζόγλου. Σκοπός της εταιρείας ορίσθηκε η ίδρυση βιομηχανικής μονάδας παραγωγής και εμπορίας παντός είδους πλεκτών και άλλων συναφών ειδών, προοριζόμενα αποκλειστικά για εξαγωγή.

Το κόστος της επένδυσης υπολογίσθηκε από τους ιδρυτές σε δρχ. 210 εκατ. Προβλεπόταν να καλυφθεί με το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο των 84 εκατομμυρίων και με το μακροπρόθεσμο δάνειο Νο Δ3Π 930, δωδεκαετούς διάρκειας και ύψους 126 εκατομμυρίων δραχμών που εγκρίθηκε από την ΕΤΒΑ τον Ιούνιο του 1970.

Το έτος 1972, λόγω της μη τήρησης από τον όμιλο Μπασματζόγλου των προβλεπομένων από το καταστατικό της εταιρίας προθεσμιών καταβολής του μετοχικού κεφαλαίου, το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας προέβη σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν. 2190/1920 σε διαδικασία μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου που περιορίσθηκε σε 36 εκατομμύρια δραχμές, δηλαδή στο ποσό συμμετοχής της ΕΤΒΑ που καταβλήθηκε ολόκληρο (απόφαση τακτικής Γενικής Συνέλευσης των μετόχων υπ' αριθ. 8/22.3.72). Η εταιρεία είχε στη κυριότητα της οικόπεδο 35 στρεμμάτων στη Μαγούλα Αττικής και μία αποθήκη εντός του χώρου, που νοικιάσθηκε στην Α.Ε. ΜΑΒΕ.

Διεθνής Οικονομική Επιτροπή

  • Νομικό Πρόσωπο

Το Οκτώβριο του 1897 έφθασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για τη σύνταξη νόμου βάσει του οποίου θα εγκαθιδρυόταν και θα λειτουργούσε ο οικονομικός έλεγχος, η επιβολή του οποίου για την Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα του πολέμου του 1897. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στην Επιτροπή σχετικά με τα όρια του ελέγχου και τους οικονομικούς όρους ήταν δύσκολες. Οι εργασίες της Επιτροπής ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 1898. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 21 Φεβρουαρίου 1898 (νόμος ΒΦΙΘ΄) και η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, γνωστή ως Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος άρχισε να λειτουργεί από τις 28 Απριλίου 1898. Την Επιτροπή αποτελούσαν έξι μέλη, αντιπρόσωποι κάθε μιας από τις Δυνάμεις (που είχαν υπογράψει την προκαταρκτική συνθήκη ειρήνης) και ήταν σε άμεση επαφή με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών. Για την υπηρεσία του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στη Δ.Ο.Ε. οι ακόλουθες πηγές εσόδων: 1) μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σιγαροχάρτων, σμυρίδος Νάξου 2) Φόρος καταναλώσεως καπνού 3) τέλη χαρτοσήμου 4) δασμοί τελωνείου Πειραιώς. Η Δ..Ο.Ε. είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων.

Αποτελέσματα 5601 έως 5700 από 17013