Περιοχή αναγνώρισης
Τύπος της οντότητας
Φυσικό Πρόσωπο
Καθιερωμένες μορφές του ονόματος
Μανιάτης, Γιώργος
Παράλληλες μορφές του ονόματος
Μορφές του ονόματος σύμφωνα με άλλους κανόνες
Άλλες μορφές του ονόματος
Κωδικοί καταχώρισης νομικών προσώπων
Περιοχή περιγραφής
Χρονολογίες ύπαρξης/δραστηριότητας
1939-2018
Ιστορικό
Ο Γιώργος Μανιάτης, γιος του Ιωάννη και της Αννίκας Μανιάτη, γεννήθηκε το 1939 στην Μεσσήνη. Είχε άλλα οκτώ αδέλφια. Από το 1945 εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Φοίτησε στη σχολή ναυτοπαίδων Πόρου (1954-1956), στη συνέχεια μετανάστευσε στο Βέλγιο και από εκεί στη Γαλλία όπου κατατάχθηκε στην Λεγεώνα των Ξένων και υπηρέτησε στην Αλγερία στην διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία της. Απέδρασε από την λεγεώνα, επέστρεψε στην Ελλάδα και δημοσίευσε την εμπειρία του στον Τύπο και στο βιβλίο "Δραπέτευσα από τη Λεγεώνα των Ξένων: Το τρίτο αντάρτικο: Αλγερία 1957-1961 (1961)". Συνεργάστηκε με το περιοδικό Δρόμοι της Ειρήνης και ήταν μέλος της νεολαίας Λαμπράκη. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Ελεύθερος Τύπος και Ελευθερία. Στην διάρκεια της δικτατορίας κατέφυγε στην Δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το 1972 επέστρεψε στην Ελλάδα και πήρε χορηγία του Ιδρύματος Φορντ. Με την επιβολή του πραξικοπήματος του Πινοσέτ στη Χιλή ταξίδεψε στην Χιλή (6.10.1973-3.11.1973) και πραγματοποίησε έρευνα για τα γεγονότα γύρω από την ανατροπή του Σ. Αλιέντε. Επιμελήθηκε την έκδοση Γιώργης Ανδρουλιδάκης, Κείμενα 1936-1966 (1977). Από την μεταπολίτευση και εξής μελέτησε ιδιαίτερα την αρχαία ελληνική μουσική και τη σχέση της με το ρεμπέτικο τραγούδι. Το 1984 ίδρυσε το Ευρετήριο, μία συλλογική προσπάθεια με φοιτητές του πανεπιστημίου Αθηνών για την έρευνα της μουσικής στις κατευθύνσεις αυτές και για την ανακατασκευή αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων. Σε αυτό το πλαίσιο οργάνωσε μαθήματα μουσικής, μουσικές εκδηλώσεις, παρουσίασε διαλέξεις, δημοσιεύσεις, ντοκιμαντέρ. Πέθανε το 2018 λόγω πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε στην κατοικία του.
Άλλα έργα του:
Ο Μίδας έχει αυτιά γαϊδάρου ή εκατέρωθεν της ουσίας (1972), Objet sans valeur: Φάιαρ-οπ, Σερντιλίς (1972), Η μυθολογία του ενός ή η μυθολογία του άλλου: με συναυγείς εικόνες της Νίκη Καναγκίνη (1975), Έξεργα: Να αποσύρεσαι, αυτό είναι αγάπη. Το μήκος κύματος. Ρίζα οκνή, δέντρο απρόφταστο (1976), Η συν-εν-τευξη ή για να εξηγούμεθα (1976), Ο Σκύλος και η Χάρυβδη: Πρώτη αγάπη (1989), Αν (2019).
[Πηγές βιογραφικού: Α. Αργυρίου, «Μανιάτης, Γιώργος», εγκυκλ. Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα. Β. Χατζηβασιλείου, «Γιώργος Μανιάτης», Η μεταπολεμική πεζογραφία. Από τον πόλεμο του ’40 ώς τη δικτατορία του ’67, τόμ. Ε΄, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, σσ. 178-181. Υλικό του αρχείου]