Η Τράπεζα Εθνικής Οικονομίας ιδρύθηκε το 1918 από τους Αφούς Εμπειρίκους και δραστηριοποιήθηκε μέχρι τις αρχές του 1930, όταν κατέρρευσε κατά τη χρηματιστηριακή-νομισματική κρίση της περιόδου εκείνης. Θεωρείται τράπεζα μεσαίου μεγέθους για τα δεδομένα της εποχής της. Το πρώτο Δ.Σ. απαρτίστηκε από τους Λεωνίδα και Μαρή Εμπειρίκο, Αν. Σπουργίτη, Νικ. Βογιατζίδη και Παντελή Δ. Τσιτσεκλή. Διευθυντής ήταν ο Δημ. Μιαούλης και υποδιευθυντής ο Ιωάννης Βαρβαρέσος. Η Τράπεζα είχε «ως προορισμόν την διενέργειαν πάσης τραπεζικής λειτουργίας, την υποστήριξιν του εμπορίου και της βιομηχανίας και εν γένει την εκτέλεσιν πάσης πράξεως τεινούσης εις την προς τα πρόσω εξώθησιν των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας». Ίδρυσε την ασφαλιστική εταιρεία «Εθνική Ζωή», συμμετείχε στην ίδρυση της «Εταιρείας των Ελληνικών Ξενοδοχείων», συμμετείχε στο συνδικάτο το οποίο ίδρυσε η ΕΤΕ για την εκμετάλλευση των υδατοπτώσεων κ.α.