Ο Τάκης Σινόπουλος γεννήθηκε στην Αγουλινίτσα Ηλείας το 1917 και μεγάλωσε στον Πύργο Ηλείας όπου και περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές. Ακολούθως σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έγραψε τις πρώτες του ποιητικές συνθέσεις τα έτη 1939-40 ενώ από το 1943 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα και μεταφράσεις Γάλλων ποιητών σε διάφορα περιοδικά. Συμμετείχε τόσο στον ελληνο-ιταλικό όσο και στον εμφύλιο πόλεμο. Από το 1949 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού παθολόγου στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Οι ποιητικές του συλλογές περιλαμβάνουν τα έργα: Μεταίχμιο (1951), Άσματα (1953), Η γνωριμία με το Μαξ (1956), Ελένη (1957), Η Νύχτα και η Αντίστιξη (1959), Το Άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου (1961), Η ποίηση της ποίησης (1964), Πέτρες (1972), Νεκρόδειπνος (1972), Χρονικό (1975), Χάρτης (1977), Νυχτολόγιο (1978). Ο ίδιος χαρακτήριζε την ποίησή του ως εξής: «μοντέρνα ποίηση, μοντέρνα εκφραστική, στο χώρο της αγωνίας, του παραλόγου, της αλλοτρίωσης. Τα τελευταία χρόνια περισσότερο, αποφασιστικότερα πολιτική».

Δημοσίευσε ακόμα άρθρα και δοκίμια σχετικά με την πνευματική ζωή στην Ελλάδα καθώς και μια μελέτη για τον Σεφέρη, ενώ διατηρούσε τη στήλη της κριτικής για την ποίηση στα περιοδικά Σημερινά Γράμματα, Κριτική Θεσσαλονίκης, Εποχές, Η Συνέχεια. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ποικίλα ξένα περιοδικά και ανθολογίες. Ασχολήθηκε αρκετά χρόνια και με την τέχνη της ζωγραφικής και συμμετείχε σε πανελλήνιες εκθέσεις αλλά και με ατομική έκθεση στη γκαλερί Ζυγός. Παντρεύτηκε τη Μαρία Ντότα το 1972. Απεβίωσε το Πάσχα του 1981 στον Πύργο Ηλείας.