Εμφανίζει 4728 αποτελέσματα

Καθιερωμένη εγγραφή
Φυσικό Πρόσωπο

Δεστούνης, Παναγής

  • Φυσικό Πρόσωπο

Ο Παναγής Δεστούνης του Σπυρίδωνος ήταν κεφαλλονίτης ιερέας, εγκατεστημένος στο Κάστρο της Άσσου (το βενετικό φρούριο). Όπως πληροφορούμαστε από τη διαθήκη του, έτους 1787, είχε γιους τον Ιωάννη (; - 1826), έμπορο της Οδησσού, τον Τζώρτζη (1737;-1817), τον Βασίλη, τον Γρηγόρη και τον εφημέριο της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας στην Κέρκυρα, Ησαΐα, καθώς και κόρες.

[Πηγή:
Υλικό του αρχείου]

Φενερλή-Παναγιωτοπούλου, Αγγελική

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1934-2021

Η Αγγελική Φενερλή-Παναγιωτοπούλου υπήρξε συγγραφέας, ερευνήτρια και διακεκριμένη ιστορικός και ήταν η μητέρα του ιστορικού Βασίλη Παναγιωτόπουλου. Η δουλειά της για την Ερμούπολη και άλλες περιοχές είναι λεπτομερής και πλούσια σε γνώση. Ήταν μέλος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΚΝΕ/ΕΙΕ).
Άφησε πίσω της πλούσιο συγγραφικό έργο και ειδικότερα σχετικά με τη Σύρο και την Ερμούπολη. Ακόμα δημοσίευσε πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά όπως ο “ΜΝΗΜΩΝ” αναφορικά με τη Σύρο και συμμετείχε ως ομιλήτρια στα “Σεμινάρια της Ερμούπολης”.

Ενδεικτικά αναφέρονται:
• Αγριαντώνη, Χριστίνα, Δημητρόπουλος, Δημήτρης (επιμέλεια). Σύρος και Ερμούπολη: Συμβολές στην ιστορία του νησιού, 15ος - 20ός αι. Αθήνα, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, 2008.
• Αγριαντώνη, Χριστίνα, Φενερλή Αγγελική. Ερμούπολη – Σύρος: Ιστορικό Οδοιπορικό. Αθήνα, Ολκός, 1999.
• Συλλογικό. Η πόλη στους νεότερους χρόνους. Μεσογειακές και βαλκανικές όψεις 19ος-20ός αι.: Πρακτικά του Β διεθνούς συνεδρίου: Αθήνα, 27-30 Νοεμβρίου 1997. Αθήνα, Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού – Μνήμων, 2000.
• Συλλογικό. Ο ξεριζωμός και η άλλη πατρίδα. Οι προσφυγουπόλεις στην Ελλάδα: Επιστημονικό συμπόσιο, 11 και 12 Απριλίου 1997. Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα, 1999
• Φενερλή–Παναγιωτοπούλου, Αγγελική. «Το θεατρικό έργο «Σουλιώτες» 1809-1827». Περιοδικό Ερανιστής, έτος Γ΄, τεύχος 15/16, 1965.

[Πηγές
• Υλικό του αρχείου
• Σελίδα συγγραφέα στο Biblionet. Βλ. https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=22029. Πρόσβαση στις 4/4/2022.
• Αφιέρωμα στο Syros Agenda, 06/08/2021. Βλ. https://www.syros-agenda.gr/efyge-apo-ti-zoi-i-istorikos-k-angeliki-fenerli/. Τελευταία πρόσβαση στις 4/10/2022]

Δεστούνης, Ιωάννης Κ.

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1827-;

Γιός του Κεφαλλονίτη ιατρού Κωνσταντίνου Δεστούνη, ο Ιωάννης σπούδασε επίσης ιατρική στη Φλωρεντία και άσκησε την ιατρική στην Άσσο, όπου με τους αδελφούς του, Γεώργιο (φαρμακοποιό), Νικόλαο (ιατρό) και Φίλιππο (φαρμακοποιό), είχε επίσης οικονομική δραστηριότητα ως δανειοδότης. Το 1879 παντρεύτηκε την Αγγιολίνα Πανά.

[Πηγές
• Υλικό του αρχείου
• Μοσχόπουλος, Νικόλαος Γ. Πρόληψη και αντιμετώπιση της αρρώστιας στα Επτάνησα από την ένωση έως τη Γερμανική Κατοχή (1865-1945). Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Ιατρικής, 2014, σ. 327: Κατάσταση ιατρών της Κεφαλονιάς της περιόδου 1864-1940, που αντλήθηκε από το βιβλίο του Γερασίμου Η. Πεντόγαλου, Γιατροί και Ιατρική της Κεφαλονιάς από τα χρόνια της Ένωσης μέχρι τον πόλεμο του 1940 (1864-1940), Θεσσαλονίκη 2007]

Δεστούνης, Σπυρίδων

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1782-1848

Ο Σπυρίδων Δεστούνης (Κεφαλονιά 1782 - Αγία Πετρούπολη 24/06/1848), λόγιος από την Κεφαλονιά, υπηρέτησε, όπως αρκετοί Επτανήσιοι, στο διπλωματικό σώμα της Ρωσίας και συνδέθηκε φιλικά με τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Γιος του ιατρού Γεωργίου (Τζώρτζη) Δεστούνη και της Σταμούλας, το γένος Βανδώρου, το έτος 1795 αναχώρησε για τη Μόσχα, όπου ήταν εγκατεστημένος ο θείος του, καθηγητής ιατρικής Σκιαδάς, για να σπουδάσει, συνοδευόμενος κατά πάσα πιθανότητα από τον πατέρα του και τον αδελφό του, Νικόλαο. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη φιλολογία, τις γλώσσες, την ελληνική ιστορία, τη διπλωματία και την πολιτική. Αποφοίτησε το 1802, σε ηλικία 20 ετών, και προσελήφθη στο Αρχείο του Κολλεγίου Εξωτερικών Υποθέσεων στη Μόσχα. Πολύ σύντομα διορίστηκε υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αγ. Πετρούπολη, όπου παρέμεινε από το 1804 μέχρι το 1818 και συνδέθηκε φιλικά με τον Ιωάννη Βλασσόπουλο, μετέπειτα Γενικό Πρόξενο της Ρωσίας στην Πελοπόννησο, και τους αδελφούς Βιάρο και Ιωάννη Καποδίστρια. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στη Ρωσία διορίσθηκε αυλικός σύμβουλος του Αυτοκράτορα και ονομάστηκε ιππότης β΄ τάξεως του Τάγματος της Αγ. Άννης. Επίσης ασχολήθηκε με τη συγγραφή πραγματείας για τα αίτια της ήττας του Ναπολέοντα, τη σύνταξη ελληνορωσικού λεξικού και την μετάφραση αρχαιοελληνικών έργων στα ρωσικά, όπως το αριστούργημα του Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι», η οποία ενθουσίασε τον διάσημο συγγραφέα και μεταφραστή Ιβάν Μαρτίνοφ. Το 1816, ο Τσάρος με παρότρυνση του Ι. Καποδίστρια, δέχτηκε να χρηματοδοτήσει την έκδοση του έργου. Την ίδια χρονιά, ο Δεστούνης γίνεται μέλος του Συλλόγου Φίλων της Ρωσικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Μόσχας (1816), ενώ υπήρξε μέλος πολλών συλλόγων και εταιρειών, όπως της Αυτοκρατορικής Φιλανθρωπικής, της εν Αθήναις Αρχαιολογικής και της εν Οδησσώ Αρχαιολογικής Ιστορικής. Από το έτος 1816 ήταν διευθυντής του τμήματος της Φιλομούσου Εταιρείας που είχε συσταθεί στην Πετρούπολη, για λογαριασμό της οποίας εισέπραττε και τις εισφορές των συνδρομητών στη Ρωσία.
Το 1818, ο Σπυρίδων Δεστούνης διορίζεται «χωρίς σχεδόν να το έχει επιδιώξει» Γενικός Πρόξενος της Ρωσίας στη Σμύρνη, όπου κατευθύνεται, περνώντας πρώτα κάποιο διάστημα με τον αδελφό του, Νικόλαο, και τον θείο του, Ιωάννη, στην Οδησσό και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη. Φθάνει στη Σμύρνη τον Δεκέμβριο του 1818, όπου θα έρθει σε επαφή με το δίκτυο της Φιλικής Εταιρείας και σύντομα θα αναλάβει τον συντονισμό της τοπικής εφορείας. Το ξέσπασμα της Επανάστασης θέτει σε κίνδυνο τον ελληνικό πληθυσμό της Μ. Ασίας. Ο Δεστούνης, όπως και άλλοι Ευρωπαίοι πρόξενοι, καταβάλλουν προσπάθειες για την προστασία των αμάχων. Η βοήθεια που προσέφερε το ρωσικό προξενείο στους Έλληνες στάθηκε αφορμή εξέγερσης του τουρκικού πληθυσμού της Σμύρνης, που αποπειράθηκε να κάψει το κτίριο του προξενείου και να δολοφονήσει τον πρόξενο. Για να σωθεί, ο Δεστούνης κατέφυγε στο αγγλικό προξενείο. Με εντολή του Πρέσβη της Ρωσίας αναχώρησε από τη Σμύρνη και φυγαδεύτηκε με γαλλική φρεγάτα στα Κύθηρα τον Ιούλιο του 1821.
Μέσω των Κυθήρων (1821-1822), καταφέρνει να φτάσει στη Ζάκυνθο, όπου θα παραμείνει για κάποιο διάστημα, φροντίζοντας να συνδράμει με κάθε τρόπο την υπόθεση του Αγώνα. Από τον Απρίλιο του 1822 και μέχρι το 1826 εγκαθίσταται στη Βενετία, όπου γράφει για την ιστορία και γεωγραφία της Βενετίας που τόσο στενά είχε συνδέσει την ιστορία της με τα Επτάνησα. Το 1824 περνά 4 μήνες στην Πάντοβα και το Ρεκοάρο (Recoaro Terme) στην επαρχία Βιτσέντσα για τα μεταλλικά νερά, ενώ τον Ιούλιο του 1826 επιστρέφει στην Πετρούπολη κατόπιν εντολής του τσάρου. Από το 1827 εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη ως Αρχιγραμματέας στο Τμήμα Ασιατικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (1835-1845), σύμβουλος Επικρατείας (1842) κλπ.
Το 1845 επισκέπτεται την Αθήνα, όπου αφήνει τον γιο του, Γαβριήλ, στην φροντίδα του φίλου του, Γενικού Προξένου της Ρωσίας, Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου. Στην Αθήνα ο βασιλιάς του απονέμει το Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος, των Ταξιαρχών. Το υπόλοιπο της ζωής του, έως το θάνατό του, το 1848, παραμένει στην Πετρούπολη.
Ο Δεστούνης δημιούργησε στη Μ. Ασία αρχαιολογική συλλογή, την οποία δώρισε στο μουσείο της Οδησσού, και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πνευματική κληρονομιά του Βυζαντίου. Μετέφρασε το έργο βυζαντινών συγγραφέων, όπως ο Δέξιππος, ο Μένανδρος, ο Ολυμπιόδωρος, ο Ευνάπιος, κ.α. Τα έργα αυτά τα συνέλεξε ο γιός του, Γαβριήλ Δεστούνης, ο οποίος εργάστηκε ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών της Πετρούπολης και καθηγητής της ελληνικής και βυζαντινής αρχαιολογίας στο εκεί Πανεπιστήμιο από το 1865. Αυτά εκδόθηκαν στη σειρά «Βυζαντινοί ιστορικοί, μεταφρασμένοι από τα ελληνικά» με την αρωγή της Πνευματικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης.
Μεταξύ των επιστημονικών έργων που συνέγραψε συγκαταλέγονται τα «Περί των Βυζαντινών ιστοριογράφων εν σχέσει προς την ρωσικήν ιστορίαν…», «Το ναυτικόν δίκαιον εν Ευρώπη», «Λεξικόν Ελληνορρωσικόν» κ.α.
Το πλούσιο μελετητικό και μεταφραστικό του έργο τον καθιέρωσαν ως έναν από τους θεμελιωτές των βυζαντινών σπουδών στη Ρωσία.
Νυμφεύθηκε το 1808 την Αναστασία Βασίλιευνα Γεράκοβα, με την οποία απέκτησε τον Γεώργιο (1811), τον Κωνσταντίνο [;] (1818), τον Γαβριήλ (1818-1895), την Ελένη και τον Νικόλαο (1823), ο οποίος πέθανε από ευλογιά το 1846. Ο πατέρας της Αναστασίας ήταν Πελοποννήσιος, εγκατεστημένος στη Μόσχα.
Ο Σπυρίδων πέθανε κατά την επιδημία χολέρας του 1848 και ετάφη στο Ορθόδοξο Νεκροταφείο του Σμόλενσκ.

[Πηγές:
• Υλικό του αρχείου (επιστολές και βιογραφικό σημείωμα που συνέταξε πιθανώς κατά την επεξεργασία του αρχείου η κ. Φενερλή)
• Prousis, Theophilus C., "The Destunis Collection in the Manuscript Section of the Saltykov-Shchedrin State Public Library in Leningrad" (1989). History Faculty Publications. 18. https://digitalcommons.unf.edu/ahis_facpub/18
• Μουσείο Καποδίστρια, βλ. https://www.capodistriasmuseum.gr/persons/spyridon-destounis/
• Dictionary of Greek (2013). Δεστούνης, Σπυρίδων. Βλ. https://greek_greek.en-academic.com/212964/%CE%94%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82%2C_%CE%A3%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CF%89%CE%BD. Τελευταία πρόσβαση στις 3/10/2022.
• Ρόκκος Σπύρος. «Δεστούνης Σπυρίδων: Ένας ΡΙΣΣΙΑΝΟΣ λόγιος με δράση στη Φιλική Εταιρεία», δημοσίευση στο Kefalonitis.com, 07/03/2009. Διαθέσιμο στο https://www.portoassos.gr/destounis-spyridwn/. Τελευταία πρόσβαση στις 3/10/2022]

Δεστούνης, Κωνσταντίνος

  • Φυσικό Πρόσωπο

Ο Κωνσταντίνος Δεστούνης του Τζώρτζη ήταν Κεφαλλονίτης ιατρός, εγκατεστημένος στην Άσσο κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Γλωσσομαθής, με σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία της Μόσχας κατά τα έτη 1806-1811, το 1815 του αποδόθηκε δίπλωμα αναγνώρισης της ιδιότητας του ιατρού (Diplomate Doctoris in Medicina) από το Ιατρικό Κολλέγιο του Ιονίου με έδρα την Κέρκυρα. Παρά την επιθυμία που εξέφραζε κατά καιρούς στις επιστολές του προς τους αδελφούς του, να εγκατασταθεί στη Σμύρνη, την Αθήνα ή τη Ρωσία, ο Κωνσταντίνος Δεστούνης παρέμεινε στην Άσσο ασχολούμενος με την οικογενειακή περιουσία και την καλλιέργεια της σταφίδας. Το 1820 έχασε την από τεσσάρων χρόνων σύζυγό του από φυματίωση, λίγο αργότερα και τον γιο τους, Γεώργιο, και το 1823 παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα, κόρη του Δημητρίου Λιβαδά. Παιδιά του ήταν ο Ιωάννης (γεν. 1827), ιατρός επίσης, η Τασούλα, η Σταματούλα, ο Γεώργιος (γεν. 1834), φαρμακοποιός, ο Νικόλαος, ιατρός, και ο Φίλιππος, επίσης φαρμακοποιός.

[Πηγές
• Υλικό του αρχείου
• Μοσχόπουλος, Νικόλαος Γ. Πρόληψη και αντιμετώπιση της αρρώστιας στα Επτάνησα από την ένωση έως τη Γερμανική Κατοχή (1865-1945). Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Ιατρικής, 2014, σ. 327: Κατάσταση ιατρών της Κεφαλονιάς της περιόδου 1864-1940, που αντλήθηκε από το βιβλίο του Γερασίμου Η. Πεντόγαλου, Γιατροί και Ιατρική της Κεφαλονιάς από τα χρόνια της Ένωσης μέχρι τον πόλεμο του 1940 (1864-1940), Θεσσαλονίκη 2007]

Δεστούνης, Νικόλαος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • ;-1848

Ο Νικόλαος Δεστούνης του Γεωργίου (Τζώρτζη), ήταν κεφαλλονίτης έμπορος, ο οποίος σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στην Οδησσό κοντά στον θείο του Ιωάννη, τη δραστηριότητα του οποίου συνέχισε. Κατά διαστήματα στην Οδησσό διέμενε και η μητέρα του. Το 1834 φαίνεται πως διέμεινε κάποιο διάστημα στη Σύρο. Ο Νικόλαος Δεστούνης πέθανε το 1848 στην Οδησσό, όπου ζούσε με τη σύζυγό του, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του για αγαθοεργίες.

Δεστούνης, Ιωάννης

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • ;-1826

Ο Ιωάννης Δεστούνης του Παναγή, αδελφός του Γεωργίου (Τζώρτζη), ήταν Κεφαλλονίτης έμπορος και Δήμαρχος της Οδησσού.
Από νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε στη Ρωσία και σπούδασε με δική του δαπάνη τους ανιψιούς του, Σπυρίδωνα και Κωνσταντίνο στη Μόσχα. Στη Ρωσία διορίσθηκε Σύμβουλος του Κράτους και διετέλεσε από το 1802 Γενικός Πρόξενος της Ιονίου Πολιτείας. Άσκησε καθήκοντα δημάρχου της Οδησσού κατά τα έτη 1796-1799. Το 1808 υπήρξε συνιδρυτής και διευθυντής της Γραικορωσικής Συντροφίας των Ασφαλειών (Greko-russkoe strahovoe obščestvo), μαζί με τους Έλληνες εμπόρους Θεόδωρο Σεραφινό και Ιωάννη Πεταλά. Σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας ποσοστό της τάξης του 10% των κερδών της οριζόταν να αποδίδεται στο ελληνικό σχολείο και τα νοσοκομεία της πόλης.
Αναφέρεται ότι εισέφερε ικανά ποσά για την ανοικοδόμηση της ελληνικής εκκλησίας της Οδησσού (1808), καθώς και υπέρ των αναγκών της πατρίδας το 1821.

[Πηγές
• Υλικό του αρχείου
• Λήμμα «Ασφαλιστικές Εταιρείες Οδησσού» στην Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού. Βλ. http://www.ehw.gr/asiaminor/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=11154#noteendNote_7. Τελευταία πρόσβαση στις 3/10/2022.
• Λειβαδά, Ευρυδίκη. «Κεφαλλονίτες & Θιακοί τον 19ο & 20ο αι. στην βόρεια Παρευξείνια περιοχή» στο KefaloniaMagazine.gr, 9/3/2022. Βλ. https://kefaloniamagazine.gr/topika-mme/eyrydiki-leivada-kefallonites-amp-thiakoi-ton-19o-amp-20o-ai-stin-voreia-pareyxeinia-periochi/. Τελευταία πρόσβαση στις 3/10/2022.
• Λήμμα «Γιαννικέσης Άγγελος» στο Βοβολίνης, Σπύρος Α., Βοβολίνης, Κωνσταντίνος Α. (διεύθυνση). Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν, τόμ. Β΄. Αθήνα, Βιομηχανική Επιθεώρηση, [1958-1963], σ. 452-454.]

Δεστούνης, Τζώρτζης

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1737;-1817

Ο Γεώργιος (Τζώρτζης) Δεστούνης του Παναγή Δεστούνη και της Αντζουλέττας Βουτιτζιάνου ήταν κεφαλλονίτης γιατρός και μέλος της Γερουσίας της Κέρκυρας, ο οποίος μετά από 14 χρόνια ξενιτιάς, πιθανώς στην Κύπρο και τη Βενετία, και έχοντας «ευτυχήσει» εκεί επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Κεφαλονιά, όπου κατασκεύασε αρχοντικό σπίτι στο Μπύργο. Παντρεύτηκε τη Σταμούλα, το γένος Βανδώρου, με την οποία απέκτησε τρεις γιους και μία κόρη: τον Ιωάννη, τον Σπυρίδωνα, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη Ρωσία, τον Κωνσταντίνο, γιατρό επίσης, και την Ελένη, οι οποίοι παρέμειναν στην Κεφαλονιά. Φαίνεται πως κατά την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα είχε οικονομική δραστηριότητα και στην Οδησσό, όπου ήταν εγκατεστημένος ο αδελφός του, Ιωάννης. Πέθανε το 1817 στην Άσσο της Κεφαλονιάς.
[Πηγές:
• Υλικό του αρχείου
• Prousis, Theophilus C., "The Destunis Collection in the Manuscript Section of the Saltykov-Shchedrin State Public Library in Leningrad" (1989). History Faculty Publications. 18. https://digitalcommons.unf.edu/ahis_facpub/18]

Αυγερινόπουλος, Δημήτριος

  • Φυσικό Πρόσωπο

Ο Δημήτρης Αυγερινόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα και σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως εθελοντής στον πόλεμο του 1940 – 1941. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής ήταν μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας υπηρετώντας στο 2ο Τάγμα Ευζώνων Πελοποννήσου. Στον Εμφύλιο υπηρετούσε στο 44ο Τάγμα Εθνοφρουράς ως ανθυπασπιστής και τραυματίστηκε σοβαρά τον Σεπτέμβριο του 1948 σε μάχη στην Επισκοπή Νάουσας. Μετά τον τραυματισμό του τέθηκε σε πολεμική διαθεσιμότητα φτάνοντας στον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Παράλληλα με τη στρατιωτική του καριέρα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, συγγράφοντας λογοτεχνικά κείμενα, ιστορικές και θρησκευτικές μελέτες, ταξιδιωτικές εντυπώσεις κ.ά. Ήταν μέλος διαφόρων πνευματικών – πολιτιστικών συλλόγων και σωματείων, όπως οι Δελφικές Αμφικτυονίες, ο Σύλλογος των εν Αθήναις Πατρέων κ.ά.

Βουρλούμης, Ανδρέας

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1910- 1999

Έλληνας ζωγράφος. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη ζωγραφική από τα νεανικά του χρόνια, αν και δεν την σπούδασε ποτέ συστηματικά. Το 1934 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών ως χημικός. Έπειτα πήγε στο Παρίσι (1934-1935) για να συνεχίσει τις σπουδές του, κατέληξε όμως να ζωγραφίζει και να επισκέπτεται μουσεία καθημερινά. Ασχολήθηκε και με την Βυζαντινή ζωγραφική. Κύριο ενδιαφέρον του ήταν η ζωγραφική απεικόνιση του αττικού τοπίου. Τα σχέδια, οι ζωγραφικές του σημειώσεις σχετικά με τον άνθρωπο, οι προσωπογραφίες του απαντώνται κυρίως στα μπλοκ ζωγραφικής του. Θέματα που συχνά εντοπίζονται στο έργο του είναι οι κατοικίες της Αθήνας, οι τοπογραφίες (από την Αίγινα, που υπήρξε αγαπημένος του τόπος, καθώς και άλλα μέρη της Ελλάδας), η απεικόνιση εσωτερικών χώρων και προσώπων που κατοικούσαν σε αυτούς, ο πόλεμος του ’40, οι στρατιώτες και η Κατοχή. Ζωγράφισε το ημερολόγιο της ΑΓΕΤ Ηρακλής και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Συμμετείχε σε αρκετές εκθέσεις, μεταξύ αυτών στην έκθεση Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1957. Το φθινόπωρο του 2023 διοργανώθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος μεγάλη αναδρομική έκθεση για να τιμηθεί το έργο του, με τη συμβολή του γιου του Παναγή Βουρλούμη. Η έκθεση συνοδευόταν από αναλυτικό κατάλογο που επιμελήθηκε ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΒΕ. Τρία έργα από την έκθεση αυτή δωρήθηκαν κατόπιν στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Πούπης, Γιώργος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1950-2018

Ο Γιώργος Πούπης ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Μιλάνο, μαθητεύοντας κοντά σε διάσημους φωτογράφους, και από το 1975 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας και πλαστικών τεχνών.

Φωτογράφισε πόλεις και χωριά, τοπία, αρχαιολογικούς χώρους, βυζαντινά και νεότερα μνημεία, έργα τέχνης και πορτρέτα ανθρώπων. Πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στο Παρίσι, στο Μιλάνο, στην Αθήνα, στην Πάτρα, στη Σίφνο, αλλά κυρίως στη Θεσσαλονίκη (γκαλερί «Ειρμός», Αγιορειτική Εστία, πολυχώρος «Μύλος», Μουσείο Ύδρευσης Θεσσαλονίκης).

Πολλές από τις δουλειές του έχουν εκδοθεί σε βιβλία:
Παναγία Πορταΐτισσα: Αέναος ευλογία, Ιερά Μονή Ιβήρων, 2002,
Σίφνος: Φως και σκιές στου γλαυκού το γειτόνεμα, Θεσσαλονίκη 2004,
Παπαρούνες: Οι κοκκινοσκουφίτσες του ανέμου, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες 2005,
Πρόσωπα, γκαλερί «Ειρμός» 2004,
Εορδαίας εγκώμιον, Επίκεντρο 2008,
Υδάτινοι δρόμοι της Βόρειας Ελλάδας, Εταιρεία Ύδρευσης & Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης [2012],
Λίμνες της Βόρειας Ελλάδας, Εταιρεία Ύδρευσης & Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης [χ.χ.],
Οι θαυματουργές εικόνες στο περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες 2013,
Λέσβος: Φύση, Παράδοση, Πολιτισμός, Άνθρωποι, εκδ. Tartarouga, Λέσβος [2014],
Ύψωσις, Αγιορειτική Εστία 2020

Χρονάς, Γιώργος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1948-

Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1948. Έχει γράψει ποίηση, πεζογραφία και θεατρικά έργα, καθώς και στίχους για τραγούδια. Επίσης, ξεκινώντας από το 1979, έχει παρουσιάσει εκπομπές και στα τρία προγράμματα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ενώ έχει εργαστεί και ως αρχισυντάκτης εκπομπών για το βιβλίο στην τηλεόραση (ΕΡΤ 2). Την περίοδο 2009-2011 ήταν διευθυντής του σχετικού με το βιβλίο και τη λογοτεχνία ένθετου «Βιβλιοθήκη – Καταφύγιο Θηραμάτων» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία. Το 2011 τιμήθηκε για το σύνολο του ποιητικού του έργου με το διεθνές βραβείο Κ. Π. Καβάφη.
Από το 1981 εκδίδει το τριμηνιαίο περιοδικό «Οδός Πανός», βασική θεματική του οποίου αποτελεί η ελληνική και ξένη λογοτεχνία, αλλά και ο κινηματογράφος, το θέατρο και η μουσική. Το περιοδικό έχει κατά καιρούς φιλοξενήσει αφιερώματα σε σημαντικές προσωπικότητες της τέχνης, όπως ο Luchino Visconti, ο Pier Paolo Pasolini,, η Μαρία Κάλλας, ο Κώστας Ταχτσής, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Κ. Π. Καβάφης κ. ά. Ο Γιώργος Χρονάς έχει επίσης στην κατοχή του τους εκδοτικούς οίκους Οδός Πανός και Σιγαρέτα.

Φιλιππούλη, Ελισάβετ

  • Φυσικό Πρόσωπο

Η Ελισάβετ Φιλιππούλη είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και κοινωνική επιχειρηματίας. Έχει σπουδάσει Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Στρατηγική και Καινοτομία στο Said Business School της Οξφόρδης, Διακρατικά ΜΜΕ και Παγκοσμιοποίηση στο City University στο Λονδίνο (ΜΑ).

Η αρχή της καριέρας της στην έντυπη και ραδιοτηλεοπτική δημοσιογραφία στην Ελλάδα και στα διεθνή μέσα (ΕΡΤ, CNN, Al Jazeera English) ήταν το πρελούδιο για μια δεκαετία ακτιβισμού και σειριακής επιχειρηματικότητας με κοινωνικό αντίκτυπο.

Από το 2011 έχει ιδρύσει και διευθύνει το Global Thinkers Forum, έναν πολιτικά και οικονομικά ανεξάρτητο οργανισμό που επωάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχει έδρα το Λονδίνο και τα μη κερδοσκοπικά προγράμματά του έχουν αγγίξει τις ζωές ανθρώπων σε περισσότερες από 70 χώρες.

Το 2018 δημιούργησε το Athena40, μια σειρά πρωτοβουλιών που προωθούν τη γυναικεία ηγεσία δημιουργώντας ευκαιρίες για τις γυναίκες, με σκοπό την επαγγελματική αναγνώρισή τους και τη σύνδεσή τους με δίκτυα εκμάθησης και ανάπτυξης ανά τον κόσμο.

Υπηρετεί επίσης στο Παγκόσμιο Συμβούλιο του Prince’s Trust International.

Το πρώτο βιβλίο της, The Invisible Reality (Η αόρατη πραγματικότητα), εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2004. Το 2020 συνέγραψε με τον δρα Μαρκ Τζ. Βεντρέσκα το Kindness in Leadership in Times of Crisis (Η καλοσύνη στην ηγεσία σε καιρούς κρίσης), αποτυπώνοντας νέες τάσεις στην παγκόσμια κοινότητα που οδηγούν στην αναθεώρηση των καθιερωμένων ηγετικών δομών.

Το πιο πρόσφατο βιβλίο της, From Women to the World: Letters for a New Century (2021), που αποτελεί μια συλλογή πρωτότυπων επιστολών καταξιωμένων γυναικών από όλο τον κόσμο, ένα συλλογικό έργο που έχει στόχο να δώσει κίνητρο και δύναμη σε άλλες γυναίκες να διεκδικούν άφοβα τα δικαιώματα και τους στόχους τους, εκδόθηκε το 2022 στα ελληνικά με τον τίτλο Οι Γυναίκες προς την Ανθρωπότητα – Ιστορίες Επιβίωσης και Επιτυχίας, εμπλουτισμένο με επιστολές σημαντικών ελληνίδων.

Φιλιππούλης, Σταμάτιος-Αλέξανδρος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1930-2014

Ο Σταμάτης Φιλιππούλης (πλήρες όνομα Σταμάτιος-Αλέξανδρος Φιλιππούλης, 1930 - 2014) ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας, γνωστός για τις τηλεοπτικές εκπομπές του, τη χαρακτηριστικά χιουμοριστική συγγραφική του πένα και τα σενάριά του στον ελληνικό κινηματογράφο και το θέατρο της δεκαετίας του 1960.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Σεπτεμβρίου 1930. Φοίτησε στην τότε Σχολή Μπερζάν (νυν Σχολή Μωραΐτη) και από το 1957 αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία, τα θεατρικά και κινηματογραφικά σενάρια και την ποίηση.

Έγινε γνωστότατος ως δημοσιογράφος, σεναριογράφος και τηλεοπτικός παρουσιαστής με πηγαίο χιούμορ και χαρακτηριστική πένα (έγραφε επίσης και με το ψευδώνυμο Αλέξης Κομνηνός). Αρχικά εργάσθηκε ως ελεύθερος ρεπόρτερ, ενώ σύντομα αφοσιώθηκε στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ απασχολούμενος στις εφημερίδες Ακρόπολις, Εμπρός, Εθνικός Κήρυξ, Απογευματινή, Εβδομάδα, Αδέσμευτος Τύπος και Έθνος, ενώ επίσης εργάστηκε στα περιοδικά Εικόνες, Πρώτο και Θησαυρός. Από το 1957 ως ελεύθερος ρεπόρτερ πήρε συνεντεύξεις από ορισμένες από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού αλλά και διεθνούς καλλιτεχνικού χώρου, λογοτέχνες, διανοητές, ηθοποιούς, όπως η Μαρία Κάλλας, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μάρλον Μπράντο, ο Νόελ Κάουαρντ, ο Γκρέγκορι Πεκ, ο Ανρί Σαριέ και πολλοί άλλοι.

Η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση έγινε το 1965, στην τηλεόραση που λειτούργησε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Έγινε όμως ιδιαίτερα γνωστός από την πολύ επιτυχημένη θεατρική τηλεοπτική του εκπομπή Τα φώτα της ράμπας στην ΕΡΤ (περίπου 150 εκπομπές), όπου φιλοξενούσε ηθοποιούς και καλλιτέχνες (καλεσμένους στο στούντιο σε μια εποχή όπου δεν υπήρχε ακόμη οπτικό υλικό από τις παραστάσεις, καθώς οι κάμερες ήταν ογκώδεις και ιδιαίτερα βαριές για να πάνε στα θέατρα), καθώς επίσης και από την εκπομπή ῾Θεατρική Επισκόπηση᾽.

Υπήρξε παράλληλα βιογράφος πολλών Ελλήνων πρωταγωνιστών του θεάτρου, όπως οι: Κάρολος Κουν, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Νίκος Σταυρίδης, Μίμης Φωτόπουλος, Άννα Καλουτά, Γιώργος Ζαμπέτας κ.ά., με πολλούς από τους οποίους τον έδενε προσωπική φιλία.

Ως σεναριογράφος του θεάτρου και του κινηματογράφου έγραψε περισσότερα από 80 έργα, πολλά από τα οποία έγιναν σημαντικές επιτυχίες, όπως τα: Η Μεσόγειος φλέγεται, Όχι, Στα σύνορα της προδοσίας, 5.000 ψέμματα, Στη μάχη της Κρήτης, Ο παιχνιδιάρης, Ω μαμά Ελλάς-20 χρόνια Θεοδωράκης, Όλα τα μασάει ο Κουταλιανός, Εδώ Ντόιτσε Βέλε κ.ά.

Εκτός από πολυγραφότατος συγγραφέας, ο Σταμάτης Φιλιππούλης υπήρξε σημαντικός συλλέκτης, στο πλαίσιο της αγάπης του προς την πνευματική δημιουργία. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του συνέλεγε βιβλία, αρχειακό και σπάνιο υλικό ιστορικού και δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, δημιουργώντας μια μεγάλη και αξιολογότατη συλλογή.

Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 2 Μαρτίου 2014.

Weitzmann, Kurt

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1904-1993

Ο Kurt Weitzmann (1904-1993), καθηγητής στο τμήμα Αρχαιολογίας και Τέχνης του Πανεπιστημίου Princeton, είχε σημαντικότατη συμβολή στην ιστορία της μεσαιωνικής τέχνης και συγκεκριμένα στη μελέτη της εικονογράφησης των βυζαντινών χειρογράφων. Σε συνεργασία με τον μαθητή του και βυζαντινολόγο, Γεώργιο Γαλάβαρη, δημοσίευσαν μια μονογραφία για τους εικονογραφημένους ελληνικούς κώδικες της μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά.

Πρεβελάκης, Παντελής

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1909-1986

1909: Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο.

1928: Πρώτη εμφάνιση στα γράμματα με το έργο του Στρατιώτες.

1935: Διδακτορικό από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τη διατριβή Ο Γκρέκο στην Κρήτη και την Ιταλία.

1937-1941: Διευθυντής της Διεύθυνσης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας.

1938: Εξέδωσε το πεζογράφημα Το Χρονικό μιας Πολιτείας.

1939: Κυκλοφόρησε η νουβέλα του Ο Θάνατος του Μέδικου κοσμημένο με ξυλογραφίες του Γιάννη Κεφαλλινού.

1939-1974: Καθηγητής Ιστορίας και επιστήμης της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.

1941: Εξέδωσε τη μονογραφία Ο Γκρέκο στη Ρώμη.

1945: Παντέρμη Κρήτη. Χρονικό του Σηκωμού του ΄66.

1948: Εκδόθηκε Ο Κρητικός - Το Δέντρο, πρώτο βιβλίο της μυθιστορηματικής τριλογίας με τίτλο Ο Κρητικός.

1952: Το θεατρικό έργο Το Ιερό Σφάγιο.

1958: Βραβείο Δοκιμίου της Ομάδας των Δώδεκα για την πραγματεία Ο Ποιητής και το Ποίημα της Οδύσσειας.

1959: Εκδόθηκε Ο ήλιος του Θανάτου. Για το έργο αυτό τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος.

1962: Έλαβε το Α΄ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου για το θεατρικό έργο Το Ηφαίστειο.

1965: Δημοσίευσε σχολιασμένα τα Τετρακόσια γράμματα του Καζαντζάκη στον Πρεβελάκη.

1967: Αποποιήθηκε την εκλογή του ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών.

1972: Αρνήθηκε να δεχτεί το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

1973: Κυκλοφόρησε παράνομα το λυρικό έπος Ο Νέος Ερωτόκριτος.

1977: Έλαβε το Αριστείο Γραμμάτων και εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

1984: Επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

1985: Έλαβε τον τίτλο του 'Αρχοντος διδασκάλου του Γένους από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο.

1986: Πέθανε στην Αθήνα.

1986: Μεταθανάτια εκδόθηκε συλλογή με παλιές μελέτες του υπό τον τίτλο Δείχτες Πορείας.

1993: Το Πανεπιστήμιο Κρήτης παράλαβε τη βιβλιοθήκη και το αρχείο του.

Αβραμέα, Άννα

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1934-2008

Η Άννα Κατσαντώνη-Αβραμέα γεννήθηκε στην Κομοτηνή στις 7 Σεπτεμβρίου 1934. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της το 1952 στο Δ’ Γυμνάσιο Θηλέων Αθηνών. Το ίδιο έτος εγγράφηκε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1957.

Κατά το διάστημα 1960-1963 με υποτροφία του ΙΚΥ ειδικεύτηκε στο Παρίσι στην Ιστορική Γεωγραφία (με καθηγητή-διευθυντή σπουδών τον ακαδημαϊκό Paul Lemerle), παρακολουθώντας μαθήματα στην Ecole des Hautes Etudes, Ecole Pratique des Hautes Etudes (VI Section), στο College de France (καθηγητές Lοuis Robert, Roger Dion) και στο Institut de Geographie. Το ίδιο διάστημα πραγματοποίησε ειδικές έρευνες στην ιστορική γεωγραφία του ελληνικού χώρου στην Εθνική Βιβλιοθήκη (καταγραφή και ταξινόμηση των χειρόγραφων και έντυπων χαρτών για τον ελληνικό ιστορικό χώρο του Τμήματος Χαρτών και Σχεδίων) και στα Εθνικά Αρχεία της Γαλλίας (συλλογή ανέκδοτου υλικού για τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου και τα νησιά του Αρχιπελάγους).

Το διάστημα 1964-1969, με πρόταση του καθηγητή Δ. Ζακυθηνού, υπήρξε επιμελήτρια στην έδρα της Ιστορίας της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών, ενώ μετά την απομάκρυνσή της εργάστηκε για ένα διάστημα αμισθί στο Κέντρο Βυζαντινών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

Το 1970 υπέβαλε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τη διδακτορική διατριβή της με τίτλο «Η Βυζαντινή Θεσσαλία μέχρι του 1204. Συμβολή εις την Ιστορικήν Γεωγραφίαν», την οποία υποστήριξε το 1974 και αναγορεύθηκε διδάκτορας με βαθμό «Άριστα».

Το 1971 άρχισε τη συνεργασία της με την Ακαδημία Αθηνών για το έργο της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημιών "Tabula Imperii Romani", ενώ από το 1980 ανέλαβε την εποπτεία ολόκληρου του έργου.

Εντάχθηκε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1984 (κατά τη β’ φάση εκλογών διδακτικού προσωπικού της Φιλοσοφικής Σχολής), εκλεγείσα επίκουρη καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας. Εξελέγη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια το 1988 και Καθηγήτρια το 1994. Αφού δίδαξε επί δεκαοκτώ χρόνια Βυζαντινή Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, αφυπηρέτησε το 2002, οπότε και ανακηρύχθηκε ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Από το 1973 υπήρξε εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Διεθνή Ένωση Βυζαντινών Σπουδών για την Επιτροπή της Ιστορικής Γεωγραφίας.
Ήταν επίσης μέλος του Ομίλου Μελέτης Ελληνικού Διαφωτισμού, της Επιτροπής Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Ελληνικής Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών, της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας και του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών, ενώ το διάστημα 2001-2008 υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΙΕΤ (2001-2008).

Γιάνναρης, Γιώργος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1936-2015

Ο Γιώργος Γιάνναρης (1936 – 2015) είχε μία ευδόκιμη ακαδημαϊκή παρουσία σε Ελλάδα και Αμερική, αλλά και ένα πλούσιο συγγραφικό έργο και σημαντική συνεισφορά στη διανόηση, με έμφαση σε θέματα Ελληνισμού και Ελληνικότητας. Στον χώρο της Ομογένειας συντέλεσε καθοριστικά στην καλλιέργεια και προαγωγή της Ελληνικής Γλώσσας, Ιστορίας, Σκέψης και Πολιτισμού.

Η βιβλιοθήκη του περιλαμβάνει χιλιάδες τόμους στους τομείς της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Κριτικής (εκτενείς σειρές έργων μεγάλου αριθμού νεοελλήνων λογοτεχνών -Βάρναλη, Βασιλικού, Εγγονόπουλου, Ελύτη, Καβάφη, Καζαντζάκη, Κάλας, Κάλβου, Κατσαρού, Κωστ. Μητροπούλου, Μυριβήλη, Μωρεάς, Νάκου, Παπαδιαμάντη, Πλασκοβίτη, Ρίτσου, Σεφέρη, Σικελιανού, Χάκκα, Χριστοδούλου κ.α.- και της σχετικής με αυτούς κριτικής), της ελληνικής Λαογραφίας (Δημοτικό Τραγούδι, Παροιμίες, Καραγκιόζης), του Θεάτρου, αλλά και θεωρητικά έργα σχετικά με τη Μουσική, τις Τέχνες, το Ρεμπέτικο, την Κοινωνική Λειτουργία της Τέχνης, καθώς και εξαιρετικές συλλογές ξένης λογοτεχνίας (συλλογές Αγγλοαμερικανικής, Γαλλικής, Ιταλικής, Ρωσικής Λογοτεχνίας), Θεωρία Λογοτεχνίας, Συγκριτική Λογοτεχνία, Ελληνική Ιστορία (Γενική, Αχαΐας, Εθνικής Αντίστασης).
Ακολουθεί βιογραφικό σημείωμα:

Ι. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Διδακτορικό Δίπλωμα 1985 Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Αγγλικής Λογοτεχνίας

Master’s 1973 Brooklyn College, City University of New York
Κλάδος: Comparative Literature and Classics

Bachelor 1969 Hunter College, City University of New York
Κλάδος: History and Political Science

Απολυτήριο Γυμνασίου 1956 Γυμνάσιο Νικαίας

ΙΙ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

St. John’s University,
Associate Professor 1993-1999 Θέματα Διδασκαλίας:
-Modern Greek Literature
-Modern Greek Poetry
-Modern Greek Language

Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Παιδαγωγών,
Επίκουρος Καθηγητής 1986-1993 Θέματα Διδασκαλίας:
-Μεθοδολογία Ερεύνης
-Ανθρώπινος Λόγος κι Επικοινωνία
-Δραματικές Τέχνες και Αγωγή
-Φοιτητικά Κινήματα κι Ελληνική Παιδεία

Deree College of the American College of Greece,
Assistant Professor 1975-1985 Θέματα Διδασκαλίας:
-Classical Civilization and Literature
-Angloamerican Literature
-Nikos Kazantzakis and the World of Ideas
-Social Function of the Arts
-Dramatic Arts
-Research Methodology

Queens College, City University of New York,
Adjunct Lecturer 1972-1975 Θέματα Διδασκαλίας:
-Νεοελληνική Γλώσσα
-Νεοελληνική Λογοτεχνία

ΙΙΙ. ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ

  • Υπουργείο Πολιτισμού,
    Σύμβουλος, 1987-1988 Θέματα Αθλητισμού & Αποδήμου Ελληνισμού

  • Βιβλιοθήκη της Βουλής, 1983-1985 Μέλος Επιτροπής για την Εκπόνηση Μελέτης
    Λειτουργίας της Βιβλιοθήκης της Βουλής

  • Modern Language Association of America – International Bibliography. Επικεφαλής Ελληνικού Τμήματος, 1972-1977

  • Επιτροπή Χορήγησης Άδειας Διδασκαλίας Ελληνικών σε Δασκάλους και Καθηγητές Αμερικανικών Σχολείων, 1970-1975.

  • Modern Greek Studies Association, Βιβλιογράφος και Ιδρυ­τικό Μέλος, 1968-1978.

IV. ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

-Τιμητική Διάκριση για το συγγραφικό και πολιτιστικό έργο από τον Σύλλογο Κρητών "Η Ομόνοια" Νέας Υόρκης, 2004.

-Τιμητική Διάκριση για το συγγραφικό έργο, Πολιτιστικός Σύλλογος "Κρίκος" της Νέας Υόρκης, 2001.

-Τιμητική Πλακέτα για το Συγγραφικό και Εκπαιδευτικό Έργο από τον Δήμο Νικαίας, 1998.

-Συνεντεύξεις και δημοσιεύσεις σε περιοδικά, το Ραδιόφωνο, την Τηλεόραση.

V. ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Α. Μελέτες

Η Παροιμία ως Ποίηση και ως Θυμοσοφία. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών, 2007.
Ο Σπύρος Πλασκοβίτης και η Τέχνη του Συγγραφέα. Αθήνα: Εκδόσεις Κυριακίδη, 2007.
Η Ελληνική Πρωτοπορία: Νίκολας Κάλλας- Θεόδωρος Ντόρρος. Αθήνα: Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2005.
Πάτρα: Πολιτιστική Πολυμορφία και Εαυτότητα. Δοκίμια και Μελέτες. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών, 2004.
The Greeks Against the Odds: Essays on Literary Bilingualism. New York: Seaburn Publishers, 2004.
Καπιταλιστικός Σοσιαλισμός και Ελληνικές Ιδιαιτερότητες. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών, 2001.
Πολιτιστικοί Ανταγωνισμοί και Ελληνισμός. Αθήνα: Εκδόσεις Α. Σάκκουλα, 2001.
Θεατρική Αγωγή και Παιχνίδι. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη, 1995.
Φοιτητικά Κινήματα και Ελληνική Παιδεία. Τόμος Α΄: Από τον Ρήγα Φεραίο στην Κατοχή. Τόμος Β΄: Από την ΕΠΟΝ στο Πολυτεχνείο. Αθήνα: Εκδόσεις Ποντίκι, 1993.
Ποιητές και Νεοελληνική Μυθογένεια. Πάτρα: Αχαϊκές Εκδόσεις, 1992.
Οι Έλληνες Μετανάστες και το Ελληνοαμερικανικό Μυθιστόρημα.. Αθήνα: Εκδόσεις Φιλιππότη, 1985.
Μελοποιημένη Ποίηση και Μουσικά Έργα. Αθήνα: Εκδόσεις Θεωρία, 1985.
Κίμων Φράιερ: Θεωρητικός και Κριτικός της Ποίησης. Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος, 1984.
Βιβλιογραφία Βασίλη Βασιλικού, 1949-1982. Αθήνα: Εκδόσεις Δωρικός, 1984.
Ζαν Μωρεάς ως Έλληνας Συγγραφέας. Αθήνα: Εκδόσεις Δωρικός, 1984.
Mikis Theodorakis: Music and Social Change (Preface by Mikis Theodorakis and Arthur Miller). New York: Praegar Publishers, 1972, London: Allen and Unwin, 1973, Barcelona: Desposa Editiones, 1976.

Β. Ποίηση

Επί Ξύλου Κρεμάμενος. Αθήνα: Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2008.
Η Πόλη και το Σώμα. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών, 2006.
The Aquatic Body of God. New York: Seaburn Publishers, 2003.
Τραγούδια του Κατατρεγμού. Αθήνα: Εκδόσεις Οδός Πανός, 2003.
Ο Εκφυλισμός του Γύγη. Αθήνα: Εκσόδεις Οδός Πανός, 1999.
Ο Εγγαστρίμυθος. Αθήνα: Εκδόσεις Εκάτη, 1996.
The House of Chan. Athens: Efstathiadis Group, 1984.
Ο Έπαφος. Αθήνα: Εκδόσεις Φιλιππότη, 1982.
Υδρόβιο Σώμα. Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος, 1980.
Ανθρωπογραφία. Αθήνα: Εκδόσεις Πλειάς, 1978.
Διαβήματα. Αθήνα: Εκδόσεις Π. Λαλιώτη, 1976.
Ετερότροπα. Αθήνα: Εκδόσεις Π. Λαλιώτη, 1976.
Τρόποι. Αθήνα: Εκδόσεις Π. Λαλιώτη, 1976.
Americadomina. Athens - New York, Lemma / Pleias Publishers, 1975.
Οι Κάτοικοι της Ελλάδας. New York: Athens Printing, 1971.

Γ. Μεταφράσεις

Ευριπίδου Βάκχαι. Αθήνα: Εκδόσεις Κάκτος, 1993.
Γιάννη Ρίτσου The Bridge. New York: BOA Editions, 1989.
Τζακ Λόντον, Ο Αλκοολικός. Αθήνα: Εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, 1987.
Mikis Theodorakis, Music and Theatre. Athens: Efstathiadis Group, 1983.

Δ. Πρόλογοι – Επιμέλεια

Ξανθίππης Τσίτσαρη. Η Γυναίκα της μεσσάντρας. Μυθιστόρημα. Πάτρα: Εκδόσεις Περί Τεχνών, 2006.
Χέρμαν Φρανκ Μάγερ. Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα. Manheim / Αθήνα: Εκδόσεις THETIS, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2003.
Ηeinz A. Richter. Η Eπέμβαση των Άγγλων στην Ελλάδα. Αθήνα: Εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της Εστίας, 1937.
Μιχάλη Μοίρα. Ο Λαθραίος. Μυθιστόρημα. Αθήνα: Εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλου, 1987.

Ε. ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η Ελληνική Εκκλησία στην Αμερική»
«Ελληνικές Παροιμίες: Ποιητικές και Πεζολογικές, Έννοιες και Λεξιλόγιο»
«Ιστορία της Ελληνικής Αποδημίας στην Αμερική»
«Οι Θεατρικοί Μονόλογοι του Γιάννη Ρίτσου»
«Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο κόσμος των Ιδεών»

Αναγνωστάκης, Βασίλειος - Απόλλων

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1945-2013

Ο Βασίλειος - Απόλλων Αναγνωστάκης γεννήθηκε στις 15/12/1945 στην Τσαγκαράδα Βόλου Μαγνησίας, και μεγάλωσε στο Γεράνι Κυδωνίας Χανίων μέχρι την ενηλικίωσή του. Φοίτησε στο Α' Γυμνάσιο Αρρένων Χανίων.

Εισήχθη με εισαγωγικές στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε τον Φεβρουάριο του 1971. Μετά το πέρας των σπουδών του, υπηρέτησε δυόμιση χρόνια στο (τότε Βασιλικό) Ναυτικό, ενώ στη συνέχεια μετανάστευσε, τον Μάρτιο του 1974, για βιοποριστικούς λόγους στον Καναδά, όπου εργάστηκε ως αρχιτέκτονας, με ειδίκευση στη βαριά βιομηχανία.

Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2001 για να ασχοληθεί έκτοτε με το συγγραφικό – εκδοτικό του έργο (εκδόσεις ΙΔΕΟΡΑΜΑ). Στο εξωτερικό δημοσίευε τα έργα του ως Apollon R. Ellin (Απόλλων Ρ. Έλλην).

Μελέτησε για πάνω από δύο δεκαετίες τη μουσικοχορευτική παράδοση του Πόντου και έγραψε ένα πεντάτομο έργο για την καταγωγή, εξέλιξη και κατασκευή της Ποντιακής λύρας (κεμεντζέ) και την καταγωγή του βιολίσματος στην περιοχή του Πόντου. Ασχολήθηκε επίσης συστηματικά με την έρευνα και ανάλυση της αρχαϊκής ελληνικής γραμματείας μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, από μαθηματική, φιλοσοφική, μουσική και αστρονομική σκοπιά.

 Κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα άρχισε να μελετά με πάθος τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια, εστιάζοντας κυρίως στα ριζίτικα, τα δημοτικά τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας του.

Απεβίωσε στα Χανιά στις 30/06/2013.

Με ιδιόχειρη διαθήκη του, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, κληροδότησε στη Βιβλιοθήκη του ΠΚ, την οποία επισκεπτόταν συχνά για μελέτη, το σύνολο της βιβλιοθήκης και του αρχείου του.

ΕΚΔΟΘΕΝΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ:

ΑΠΟΛΛΩΝ Ρ. ΕΛΛΗΝ (APOLLON ROLT ELLIN)

(ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ)

ΒΙΒΛΙΑ - BOOKS

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ -PUBLICATIONS ΙΝ CANADA

ELLIN, APOLLON ROLT: 'An Algorithm of "Design " for the Optimization of Building Layouts with Rectangular Rooms (A Computer Approach)." Canada: Vancouver, British Columbia: Swan Wooster Engineering Print Shop, 1978. [138 p. in various pagings; ill; 29 cm]. Subject: Architectural design - Data processing, Mathematical optimization - Data processing, Room layout (dwelling) -Data processing, Algorithms.

ELLIN, APOLLON ROLT: "An Algorithm of "Design " for the Optimization of Building Layouts with Rectangular Rooms (A Computer Approach). " Canada: Vancouver, British Columbia: Swan Wooster Engineering Print Shop, second edition, 1979. [338 p., diagrams, tables, 29 cm]. Subject: Architectural design - Data processing, Mathematical optimization -Data processing, Room layout (dwelling) -Data processing, Algorithms.

ELLIN, APOLLON ROLT: "An Approach for a Computer Optimization of Building Layouts" in Vancouver, British Columbia: Swan Wooster Engineering Print Shop, 1979. [338 p., diagrams, tables, 29 cm]. Subject: Architectural design - Data processing, Mathematical optimization - Data processing, Room layout (dwelling) -Data processing,

ELLIN, APOLLON ROLT: Easy word games? Canada: Montreal, Quebec, 1983. [[41] p.; 28 cm]. Mathematical recreations, Word games.

ELLIN, APOLLON ROLT: Phyge stous skoteinous aiones: poiese [Flight in dark ages: poetry]. Canada: Vancouver, British Columbia, 1990. [63p., ports.; 22 cm].

ELLIN, APOLLON ROLT: Satyrikon. Canada: Vancouver, British Columbia, 1990. [[35] leaves: all ill.; 28 cm], ports.; 22 cm]. Collection of cartoons.

ELLIN, APOLLON ROLT: Woolly Willy the lamb. Canada: Vancouver, British Columbia, 1990. [[63] leaves: all ill.; 28 cm]. Collection of cartoons.

ELLIN, APOLLON ROLT: Westward Ho! Canada: Vancouver, British Columbia, 1990. [[51] leaves: all ill; 28 cm]. Collection of cartoons.

ELLIN, APOLLON ROLT: Pontic Lyra: The Trapezountian Kementze or Kamanche (The Bowed Greek Pandora or Trichordon).Instrument, Music, Dance, and Dress, Their Origin and Evolution. Canada: Vancouver, British Columbia, 2000. [147 p., drawings, diagrams, tables, ill.; 46 x 72 cm].

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - PUBLICATIONS IN GREECE

ELLIN, APOLLON R: The "Mensa Canada" Superbrain Test #8 (September 19, 1981). Mathematical Proof of Infinite Solutions Instead of the Given [Single] One. Athens - Greece: published by Apollon R. Ellin2001. [ISBN: 960-91588-8-9].

ELLIN, APOLLON ROLT: Φυγή στους σκοτεινούς αιώνες. Ποίηση. [Flight in dark ages. Poetry].. Αθήνα, 2001. [46 σ., 21 εκ.]. [Athens, Greece, 2001] [. [ISBN: 960-91588-4-6].

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ (Ellin, Apollon Rolt): Κλειστός Κύκλος. Χάος - Σοφία. Περιλαμβάνει φωτογραφίες και έργα ζωγραφικής του Απόλλωνος Ρ. Έλλην. [Closed Circle. Chaos -Sophia. Poetry. Includes photographs and art work of Apollon Rolt Ellin]. Αθήνα, 2002.

ELLIN, APOLLON ROLT: Modern Greek Erotic Humor and Bawdy Gestures. Greece: Athens, 2001. [256 p., ill.; 29.5 cm]. [ISBN: 960-91588-03].

ELLIN, APOLLON ROLT: Pontic Lyra: The Trapezountian Kementze or Kamanche (The Bowed Greek Pandora or Tr ichor don). Instrument, Music, Dance, and Dress, Their Origin and Evolution. Greece: Athens, 2001. [147 p., drawings, diagrams, tables, ill.; 29.5 χ 42 cm]. [ISBN: 960-91588-2-X].

ELLIN, APOLLON ROLT: Origins of Bowing: Radical New Theories and the Pontic Lyra. Greece: Athens, 2001. [646 p., ill.; 35 drawings of the Pontic Lyra in A3 size folded in half size, 29.5 cm]. [ISBN: 960-91588-1-1].

ELLIN, APOLLON ROLT: Origins of Bowing: Radical New Theories and the Pontic Lyra. Second edition in three volumes. Greece: Athens, 2002. [c. 1000 p., ill.; 35 drawings of the Pontic Lyra in A3 size folded in half size, 29.5 cm].

ELLIN, APOLLON ROLT: Swimming Safety at the Beach: An Oceanographic Perspective. Greece: Athens, 2001. [90 p., ill.; 29.5 cm]. [ISBN: 960-91588-3-8].

ELLIN, APOLLON ROLT [BASILEIOS-APOLLON ANAGNOSTAKES]: Enas algorithmos "schediou" gia ten ariste organose orthogonion choron monorophon kterion [An algorithm of "design" for the optimum organization of single floor buildings]. Diploma Thesis of Basileios-Apollon Anagnostakes (Apollon Rolt Ellin) submitted and approved in February of 1971 at the Aristoteleion University of Thessalonike Polytechnic School, Department of Architecture, Seat of Interior Design, professor Demetrios Fatouros. Includes also a documented account on the history of the Diploma Thesis, reference to its translation into two English editions and, application in the detailed design of two buildings at the Computing Centre of the University of British Columbia. Greece: Athens, 2001. [Approx. 600 pages, illus., diagrams, tables, graphs, drawings, 29.5 cm]. [ISBN: 960-91588-7-0].

ELLIN, APOLLON R: Art & Photography of Apollon R. Ellin, 1958-1980. Including in this collection: 10 drawings of ancient Greek statues in the museum of Chania, Crete, 1966, - 5 architectural drawings of a traditional house in Beroia, Macedonia, with 3 photographs, 1967, - 19 photographs of the old Venetian town of Chania, Crete, 1964-1967, - 25 photographs of the Samaria gorge, Crete, 1967. Greece, Athens: 2002. [Frontispiece photo, foreword text, , 37 drawings and paintings, 2 sculpture drawings, 5 architectural drawings, 58 photographs, ill.; 29.5 χ 42 cm].

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Φίκα: To ερωτικό Cyborg. Συλλογή 14 σχεδίων. Αθήνα, 2002. [15 φύλλα, σχέδια; 29,5 εκ.]

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Κρήτη: Φωτογραφίες της δεκαετίας του 1960. Η παλιά Ενετική πόλη των Χανίων - 17 φωτογραφίες. Το φαράγγι της Σαμαριάς - 23 φωτογραφίες. Αθήνα, 2002. [41 φύλλα, 40 φωτογραφίες, 29,5 εκ.]

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Γυμνό σώμα: Αναφορικά σχέδια για τις οπτικές τέχνες. 13 Ηράκλεια πρότυπα, 9 Αμαζονικά πρότυπα. Αθήνα, 2002. [26 φύλλα, 22 σχέδια; 29,5 εκ.].

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Ιαπωνία: ; Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό, καλοκαίρι 1969. Με 30 φωτογραφίες. Περιλαμβάνονται 10 φωτογραφίες από το Σίντο φεστιβάλ εις το Κυότο. Αθήνα, 2002. [33 φύλλα, 30 φωτογραφίες, 29,5 εκ.]

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Τέχνη & Φωτογραφία του Απόλλωνος Ρ. Ελλην. Μια συνοπτική ιστορική τεκμηρίωση 1949 - 1980. Αθήνα, 2002. [10 φύλλα κείμενο + 114 σχέδια [φύλλα], 11 χάρτες [φύλλα], 2 γεωμετρικά σχέδια φυλακτών. 4 γλυπτά σχέδια, 5 αρχιτεκτονικά σχέδια, 13 φωτογραφίες; 29,5 εκ..]

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Γυμνές απόγονοι της Πανδώρας. 104 σχέδια γυναικείων γυμνών. Εκ του αρχείου του Απόλλωνος Ρ. Έλλην. Αθήνα, 2002. [108 φύλλα, 104 σχέδια, 29,5 εκ.]

ΕΛΛΗΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ P.: Άρτεμις Ολυμπία. 14 σχέδια γυμνών αθλητριών, 4 σχέδια εταίρων. Αθήνα, 2002. [22 φύλλα, 18 σχέδια, 29,5 εκ.]

ELLIN, APOLLON ROLT: Pontic kementze (kamanche). The bowed Greek three-stringed (trichordon) pandora (fanduri) from Caucasus. A rare instrument documentation. Including an old Aegean lyre bow documentation. Athens - Greece, 2002. [22 p., 26 photographs, some in color, of the Pontic kementze, 6 photographs, one in color, of the Aegean lyre bow, 2 figures, 29.5 cm x 42 cm].

ELLIN, APOLLON R. (ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ): Lamb. Cartoon strips. Εκδόσεις «Ιδεόραμα», Αθήναι, 2006. [Φωτογρ. Α. R. Ellin. - Part I, 24 single panel cartoons. Part II 18 daily newspaper strip cartoons. Part III, 10 full page "Sunday" newspaper edition cartoons. Character study 16 plates of drawings. 28 cm.].

ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ: Ριζίτικοι αντίλαλοι. Τραγούδια ιαμβικά, δεκαπεντασύλλαβα, ανομοιοκατάληκτα στο ιδίωμα της Επαρχίας Κυδωνιάς της Δυτικής Κρήτης του 1949-1957. Γεράνι - Κυδωνίας - Χανίων - Κρήτης. Εκδόσεις «Ιδεόραμα», Απρίλιος 2006. [89 σελ., εγχρ. φωτογρ., χάρτες, διαγράμματα, 29,5 εκ].

ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ: Ριζίτικοι αντίλαλοι - Τόμος Α'. Τραγούδια ιαμβικά, δεκαπεντασύλλαβα, αν ομοιοκατάληκτα στο ιδίωμα της ορεινής Β.Δ. Επαρχίας Κυδωνίας της Δυτικής Κρήτης του 1949-1957. Δευτέρα έκδοση. Γεράνι - Κυδωνίας - Χανίων - Κρήτης. Εκδόσεις «Ιδεόραμα», 2007.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ: Ριζίτικοι αντίλαλοι - Τόμος Β'. Τραγούδια ιαμβικά, δεκαπεντασύλλαβα, ανομοιοκατάληκτα στο ιδίωμα της ορεινής Β.Δ. Επαρχίας Κυδωνίας της Δυτικής Κρήτης του 1949-1957. Γεράνι - Κυδωνίας - Χανίων -Κρήτης. Εκδόσεις «Ιδεόραμα», 2007

MULTIMEDIA PUBLICATIONS ΙΝ CANADA

ELLIN, APOLLON R.: Pontic Greek Lyra [Kementze or Kamanche] Playing and Traditional Pontic Folk Dancing. Performances from North American Pontic Groups. The Video is Subtitled in English. Video Production © 2000 by Apollon R. Ellin, Vancouver, B.C., Canada. The video is approximately 25 minutes long.

MULTIMEDIA PUBLICATIONS ΙΝ GREECE

ELLIN, APOLLON R.: Origins of Bowing: Radical New Theories and the Pontic Lyra. A Multimedia CD-ROM. Greece, Athens, 2001. ISBN 960-91588-5-4.

Ξύδης, Αλέξανδρος Γ.

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1918-2004

Ο Αλέξανδρος Γ. Ξύδης (Λίβερπουλ 1918-Αθήνα 2004) ήταν γιος του Γεωργίου Ξύδη και της Αλεξάνδρας Δραγούμη, κόρης του πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη. Σπούδασε Νοµικά, Πολιτικές Επιστήµες και Φιλολογία στο Παρίσι και Ιστορία της Τέχνης στο Μόναχο. Εκτός από τη συνεχή και συστηµατική του δραστηριότητα, ως τεχνοκρίτης, εργάστηκε στο Υπουργείο Τύπου (Αθήνα, Μέση Ανατολή (1940-1945)) και στη συνέχεια στο Υπουργείο Εξωτερικών, από όπου απολύθηκε από τη δικτατορία το 1968, για να επιστρέψει την περίοδο 1974-1976. Στο Λονδίνο, τη δεκαετία του 1950, υπηρέτησε μαζί με τον Γιώργο Σεφέρη, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία και του οποίου επιμελήθηκε την έκδοση του Πολιτικού Ημερολογίου (1979, 1985).
Υπήρξε µέλος της αντιδικτατορικής οργάνωσης Δηµοκρατική Άµυνα, ενώ στη µεταπολίτευση ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση (υποψήφιος βουλευτής της Συµµαχίας και του Συνασπισµού). Έχει δηµοσιεύσει πολλές µελέτες για την νεοελληνική τέχνη, ενώ στην ογκώδη πολιτική του αρθρογραφία σηµαντική θέση καταλαµβάνουν το Κυπριακό και η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Τεχνοκριτικών, της οποίας διετέλεσε για πολλά χρόνια γραμματέας και πρόεδρος. Διατηρούσε σημαντική συλλογή με έργα χαρακτικής και ζωγραφικής, τα οποία δώρισε το 2001 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μέρος του πολιτικού αρχείου του είχε δωρίσει στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Ήταν εκδότης του περιοδικού Τετράδιο 1945-1947. Είχε δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα και μονογραφίες για Έλληνες καλλιτέχνες (Θεοτοκόπουλος, Καπράλος, Παρθένης, Μπουζιάνης, Τσαρούχης, Εγγονόπουλος, Χατζηκυριάκος-Γκίκας κ.ά.) καθώς και μελέτες σχετικά με τη νεοελληνική τέχνη (Προτάσεις για την Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης, 1976) και παράλληλα επιμελήθηκε σημαντικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εξέδωσε επίσης μια μελέτη για το Κυπριακό (1993). Με τα κείμενα και τη δράση του σφράγισε τη φυσιογνωμία της ελληνικής εικαστικής κριτικής και συνέβαλε στη διαμόρφωση της νεωτερικής τέχνης στην Ελλάδα την περίοδο 1940-1990.

Cooper, Frederick A.

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1936-2011

Γεννήθηκε στο Sewickley, Pennsylvania, στις 12 Δεκεμβρίου 1936. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Yale το 1959 και απόκτησε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh το 1962. Το 1970 πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Pennsylvania, όπου το επίκεντρο της μελέτης του ήταν η Ελληνική και Ρωμαϊκή τέχνη, σύγχρονη τέχνη και Πρώιμη Ιταλική τέχνη. Πριν να ξεκινήσει την καριέρα του ως εκπαιδευτικός, ήταν πρόεδρος εταιρείας πολιτικών μηχανικών /τοπογράφησης, ένα υπόβαθρο που τον διαφώτισε στις μετέπειτα αρχαιολογικές του επιδιώξεις. Δίδαξε για σύντομο διάστημα στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, Temple University, και στο Northwestern University πριν να γίνει μέλος του διδακτικού προσωπικού του Πανεπιστημίου της Minnesota το 1971.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ήταν επικεφαλής του προγράμματος για την αρχαιολογική έρευνα και εξερεύνηση στην Πελοπόννησο του Πανεπιστημίου της Minnesota, MARWP (Minnesota Archaeological Researches in the Western Peloponnese),διευθύνοντας τρία προγράμματα υπό την αιγίδα της Αμερικανικής Σχολής.
Έλαβε πολλά βραβεία για την αριστεία του στη διδασκαλία. Επίσης δημοσίευσε και έδωσε διαλέξεις ευρέως. Η μελέτη του για το Ναό του Απόλλωνα στις Βάσσες, που ξεκίνησε με την άδεια της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας το 1969, ήταν το αντικείμενο της διδακτορικής του διατριβής και παρέμεινε πάθος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η τετράτομη σειρά για το Ναό του Απόλλωνα που εκδόθηκε από τη Σχολή το 1992 και το 1996, έχει αναγνωριστεί ως η καθοριστική έκδοση για την αρχιτεκτονική του ναού και τη γλυπτική του. Στις αρχές του 1980 εργάστηκε πάνω στο πρόγραμμα ανακατασκευής του Ναούς του Δία στη Νεμέα. Τα σχέδια από αυτό το πρόγραμμα παρουσιάστηκαν σε έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη και με σχολιασμό στον οδηγό της έκθεσης το 1983.
Στην Πύλο, η ομάδα του εφάρμοσε σύγχρονες ερευνητικές δυνατότητες για να συνεχίσει, μετά από 20 χρόνια αρχιτεκτονικής αδράνειας, ανασκαφές στο Παλάτι του Νέστορα. Αυτό το πρόγραμμα που είχε διάρκεια περίπου 10 χρόνια είχε ως αποτέλεσμα την ανάκτηση χιλιάδων θραυσμάτων κεραμικών και τοιχογραφιών και θραύσματα της Γραμμικής Β’ καθώς επίσης και την ανακάλυψη εκ νέου και χαρτογράφηση αρκετών τάφων.

Μαυρομμάτης, Αλέξανδρος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • ; - 1943

Ο Αλέξανδρος Μαυρομμάτης (-1943), γιος του Κωστάκη και της Φωτεινής (;) Μαυρομμάτη, γεννήθηκε στην Αγχίαλο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επέστρεψε στην Αγχίαλο, όπου και άσκησε τη νομική μέχρι το 1906. Μετά τους διωγμούς του 1906 βρέθηκε στην Ελλάδα όπου εργάστηκε ως ανώτερος υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας στην Αδριανούπολη, την Καβάλα και τη Λάρισα μέχρι τη μετάθεσή του στην Αθήνα όπου έγινε διευθυντικό στέλεχος. Πέθανε στην Αθήνα το 1943. Με τη Ζωή απέκτησαν τρία παιδιά, την Κλειώ-Φωτεινή (1915- ), την Ιουλία (1918- ) και την Αλεξάνδρα (1930).

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Μιράντα Ζάννου-Παπαδοπούλου, Μια οικογένεια, δύο αιώνες. Το χρονικό της οικογενείας Ζάννου, Αθήνα 1998 / υλικό του αρχείου / Κωνσταντίνου Β. Εμμανουηλίδου, Σύγχρονος ιστορία. Οι ανθελληνικοί διωγμοί εν Βουλγαρία το 1906, αι τραγικαί ημέραι του Ιουνίου και του Ιουλίου, το ολοκαύτωμα της Αγχιάλου την 30 Ιουλίου 1906, 1956]

Μαυρίδης, Αχιλλέας

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1854-1927

Ο Αχιλλέας Μαυρίδης γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη και πέθανε στην Αθήνα (1854-1927). Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επέστρεψε στη Φιλιππούπολη και άνοιξε δικηγορικό γραφείο. Ήταν δικηγόρος των Ζαριφείων Εκπαιδευτηρίων και κτηματίας. Το 1888 παντρεύτηκε την Κλειώ Μαυρίδη, κόρη του Αριστείδη Γιαμαλίδη από την Αίνο. Απέκτησαν έξι παιδιά, τον Γεώργιο (1888-1935), τη Ζωή (1890-1978), τον Αριστείδη (1892-1950), την Αλεξάνδρα (1894- ) και δύο αγόρια τα οποία πέθαναν σε νεαρή ηλικία. Το 1906, όταν ξεκίνησαν οι διωγμοί των Ελλήνων στη Βουλγαρία, η οικογένεια πούλησε την περιουσία της και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ο Α. Μαυρίδης διορίστηκε νομικός σύμβουλος σε τράπεζα.

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Μιράντα Ζάννου-Παπαδοπούλου, Μια οικογένεια, δύο αιώνες. Το χρονικό της οικογενείας Ζάννου, Αθήνα 1998 / υλικό του αρχείου / Κωνσταντίνου Β. Εμμανουηλίδου, Σύγχρονος ιστορία. Οι ανθελληνικοί διωγμοί εν Βουλγαρία το 1906, αι τραγικαί ημέραι του Ιουνίου και του Ιουλίου, το ολοκαύτωμα της Αγχιάλου την 30 Ιουλίου 1906, 1956]

Μαυρομμάτη, Ζωή

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1890 - 1978

Η Ζωή Μαυρομμάτη, το γένος Μαυρίδη (1890-1978), γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη και πέθανε στην Αθήνα. Το 1905 έφυγε από τη Φιλιππούπολη και πήγε για σπουδές στην Κωνσταντινούπολη, στο Ζάππειο Εκπαιδευτήριο. Μετά την Κωνσταντινούπολη μετακινήθηκε στην Αθήνα, όπου είχαν εγκατασταθεί οι γονείς της. Στη συνέχεια φοίτησε εσωτερική σε σχολή στην Ελβετία. Το 1912 παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Μαυρομμάτη από την Αγχίαλο της Ανατολικής Ρωμυλίας, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά, την Κλειώ-Φωτεινή (1915- ), την Ιουλία (1918- ) και την Αλεξάνδρα (1930).

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Μιράντα Ζάννου-Παπαδοπούλου, Μια οικογένεια, δύο αιώνες. Το χρονικό της οικογενείας Ζάννου, Αθήνα 1998 / υλικό του αρχείου / Κωνσταντίνου Β. Εμμανουηλίδου, Σύγχρονος ιστορία. Οι ανθελληνικοί διωγμοί εν Βουλγαρία το 1906, αι τραγικαί ημέραι του Ιουνίου και του Ιουλίου, το ολοκαύτωμα της Αγχιάλου την 30 Ιουλίου 1906, 1956]

Κουκιόγλου, Τάσος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1946 - 2013

Ο Τάσος Κουκιόγλου γεννήθηκε στον Πλατανότοπο Καβάλας το 1946. Το 1963 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και έζησε τα επόμενα χρόνια της ζωής του. Παντρεύτηκε την Αθηνά Τριφτανίδου και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Σταύρο και τη Βάλια.
Εργάστηκε ως ηλεκτρολόγος-συντηρητής στους Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους. Τον Νοέμβριο του 1970 ξεκίνησε να δουλεύει ως συντηρητής των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων του Κεντρικού (ή Παλαιού) Κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, όπου εργάστηκε για τα επόμενα τριάντα έξι χρόνια. Με τη δουλειά του συνέβαλε στη διάσωση της αρχικής επίπλωσης της Αίθουσας Συνεδριάσεων της Συγκλήτου, των πορτραίτων των καθηγητών του ΑΠΘ, ζωγραφικών έργων και της προσωπογραφίας του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Χάρη και στις προσπάθειες του δημιουργήθηκε η Πινακοθήκη της Φιλοσοφικής Σχολής. Η προσφορά του αυτή, ιδιαίτερα σημαντική για τη διάσωση τεκμηρίων που σχετίζονται με την ιστορία του ΑΠΘ, αναγνωρίσθηκε δημόσια από τις πανεπιστημιακές αρχές σε τιμητική εκδήλωση τον Δεκέμβριο του 2006.
Παράλληλα με την κύρια δουλειά του, ο Τάσος Κουκιόγλου συγκέντρωνε για χρόνια φωτογραφικό υλικό και άλλα τεκμήρια που σχετίζονται με την ιστορία της Φιλοσοφικής Σχολής και του ΑΠΘ. Σημαντικό μέρος του φωτογραφικού του αρχείου προέρχεται από λήψεις που τράβηξε ο ίδιος.
Η ενασχόληση του Τ. Κουκιόγλου με την ιστορία της Φιλοσοφικής Σχολής και του ΑΠΘ τον οδήγησε στη συγγραφή του βιβλίου: Το Πανεπιστημιακόν Μέγαρον. Το παλαιό κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από περιέργεια και αγάπη, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2012, όπου και χρησιμοποίησε μέρος του φωτογραφικού του αρχείου. Πέθανε στις 16 Ιουλίου του 2013.

Πηγές σύνταξης βιογραφικού:
Υλικό του αρχείου. Βιογραφικό σημείωμα στο: Τάσος Κουκιόγλου, Το Πανεπιστημιακόν Μέγαρον. Το παλαιό κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από περιέργεια και αγάπη, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2012.

Γκισδαβίδης, Απόστολος

  • Φυσικό Πρόσωπο

Ο Απόστολος Γκισδαβίδης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Νικήσιανη Καβάλας. Φοίτησε στο Ορφανοτροφείο Σερρών και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Παιδαγωγικά (1929) και Φιλοσοφία (1930). Το 1934 διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση στην Καβάλα. Δίδαξε στο Ε΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης και στο Α΄ Γυμνάσιο Θηλέων Θεσσαλονίκης, όπου υπήρξε Γυμνασιάρχης. Από τη δεκαετία του 1950 δημοσίευσε σε εφημερίδες και περιοδικά άρθρα για την ιστορία και τη λαογραφία της Μακεδονίας, ιδίως για το Μελένικο και την περιοχή του Παγγαίου, για το Μακεδονικό, για τα τοπωνύμια. Δημοσίευσε επίσης μελέτες παρομοίων θεματικών. Ορισμένα από τα έργα του:

  • Το Μελένικον : αρχαιολογική & ιστορική μελέτη, τόμος Α΄, Θεσσαλονίκη 1958.
  • Σελίδες του Μακεδονικού Ελληνισμού, ιστορική και λαογραφική μελέτη, τόμος Β΄ και Γ΄, Θεσσαλονίκη 1959.
  • Εξέχουσαι ελληνίδες γυναίκες διά μέσου των αιώνων, Θεσσαλονίκη 1964.
  • Η Ολυμπιάς. Μυρτάλη η Αμβρακιώτισσα, μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, Θεσσαλονίκη 1966.
  • Λαογραφικά της Μακεδονίας: ήθη-έθιμα-παραδόσεις. Το Παγγαίον, Αθήνα 1977

[Πηγή βιογραφικού: υλικό του αρχείου]

Καπερνάρος, Βασίλειος

  • Φυσικό Πρόσωπο

βλ. Διοικητική Ιστορία "Βιομηχανικής Εταιρείας Καπνών Αγρινίου" και "Καπνοβιομηχανίας Βασιλείου Σ. Καπερνάρου"

Λέρτας, Νικήτας

  • Φυσικό Πρόσωπο

βλ. Διοικητική Ιστορία "Βιομηχανικής Εταιρείας Καπνών Αγρινίου"

Βαμβακάς, Χαρίσιος

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1872 - 1952

Ο Χαρίσιος Βαμβακάς γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1872. Πήγε σχολείο στην πατρίδα του και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια στην Ελβετία, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ του δικαίου και των πολιτικών επιστημών. Έζησε μερικά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνεργάστηκε ως δικηγόρος με τον νομομαθή Τσάκο από την Ήπειρο τελειοποιώντας παράλληλα τα τουρκικά του.

Διετέλεσε βουλευτής Σερβίων και Κοζάνης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο αντικαθιστώντας τον εκλεγμένο βουλευτή Κων. Δρίζη, ο οποίος του παραχώρησε τη θέση του, όταν παραιτήθηκε. Ήταν εκδότης και διευθυντής της γαλλόφωνης εφημερίδας Tribune με την οποία διαφώτιζε κυρίως τους ξένους για τα ελληνικά πράγματα. Το 1919 διορίστηκε από τον Ε. Βενιζέλο αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης κοντά στον γάλλο στρατηγό Charpy, διοικητή της Διασυμμαχικής Κυβέρνησης Θράκης και στη συνέχεια μετά την προσάρτησή της, Γενικός Διοικητής Ανατολικής Θράκης. Στη σοβαρή και λεπτή αποστολή που του ανατέθηκε επέδειξε πολιτική σύνεση. Επέβαλε άρτιο διοικητικό σύστημα και συνέβαλε στις συζητήσεις για την παράδοση της Δυτικής Θράκης σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λωζάνης.

Εξελέγη γερουσιαστής στις 21 Απριλίου 1929 και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Γερουσίας. Παραιτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1930 για να βάλει υποψηφιότητα ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε δήμαρχος της πόλης από το 1931 μέχρι τον Ιούλιο του 1933 οπότε επαύθη, αφού προηγήθηκε διαχειριστικός έλεγχος και του επιβλήθηκε ποινή αργίας από τον Γενικό Διοικητή Μακεδονίας, Φίλιππο Δραγούμη, στο πλαίσιο των πολιτικών διώξεων των βενιζελικών.

Ασχολήθηκε με το εμπόριο δημιουργώντας τη «Βιομηχανία Τροχοφόρων Χαρίσιου Ηλ. Βαμβακά», ήταν μέτοχος της Ανωνύμου Εταιρείας Υφασμάτων «Υφανέτ» και νομικός σύμβουλος της βελγικής εμπορικής εταιρείας πετρελαίων SOCOMBEL.

Ήταν επίσης μέλος του Γενικού Διοικητικού Συμβουλίου της Γεωργικής Τραπέζης Μακεδονίας (1924-1930), της Ανωτέρας Ενοριακής Αντιπροσωπείας Θεσσαλονίκης (1927), επίτιμο μέλος του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης και του Γυμναστικού Συλλόγου «Μέγας Αλέξανδρος».

Είχε παντρευτεί την κόρη του δικηγόρου Τσάκου, με την οποία όμως διαζεύχθηκε. Είχε αποκτήσει πέντε παιδιά: την Ευφημία, σύζυγο του γιατρού Αλέκου Παπαθανάση τη Νίνα –σύζυγο Τάκη (Χάνου;), την Καίτη ή Κατίνα, σύζυγο Γιώργου Βοσνιάκου και τους Πέτρο και Ηλία.

[Τα βιογραφικά στοιχεία αντλήθηκαν από τα βιβλία: Η απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης. Από το αρχείο του Χαρίσιου Βαμβακά. Επιμέλεια Καλλιόπης Παπαθανάση – Μουσιοπούλου. Αθήναι, 1975 και Παν. Λιούφη, Ιστορία της Κοζάνης. Εν Αθήναις 1924, ανατύπωση 1994 καθώς και από στοιχεία του αρχείου].

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1872 Γέννηση στην Κοζάνη

1909 Φεβρ. -1912 Σεπτ. Βουλευτής Σερβίων και Κοζάνης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο, μέλος της Οργανώσεως Κωνσταντινοπόλεως, εκδότης της «Πολιτικής Επιθεωρήσεως» συνεργάτης και αρθρογράφος της γαλλόφωνης εφημερίδας «Βήμα των εθνικοτήτων»

1913 Φεβρ.-1914 Ιούνιος Ο Βενιζέλος του αναθέτει διπλωματικές αποστολές σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Λονδίνο, Παρίσι, Πετρούπολη κλπ.) για τη διεκδίκηση των εθνικών δίκαιων. Καταδίκη του ερήμην σε θάνατο από την τουρκική κυβέρνηση για την εθνική του δράση

1912-1919 Εκδότης γαλλόφωνης εφημερίδας Tribune

1918 Οκτ. 18 – 1919 Σεπτ. Λαμβάνει μέρος στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων ως αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης για τα ζητήματα Θράκης και του αλύτρωτου ελληνισμού

1919 Σεπτ. 29 Διορίζεται αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στον Γάλλο στρατηγό Charpy που είχε αναλάβει τη Διασυμμαχική Διοίκηση της Δυτικής Θράκης για την επιδεξιότερη προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων. Κατορθώνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του αρχιστράτηγου Fr. d’ Esperey και του Charpy

1920 Μαΐου 14 Κατάληψη Δυτικής Θράκης από τα ελληνικά στρατεύματα

1920 Μαΐου 21 Διορίζεται πρώτος Γενικός Διοικητής Δυτικής Θράκης

1920 Ιουλ. 30 Υπογραφή Συνθήκης Παρισίων με την οποία μεταβιβαζόταν η Δυτική Θράκη από τις Συμμαχικές Δυνάμεις στην Ελλάδα

1920 Σεπτ. 5 – Νοεμ. 26 Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας

1929 Απρ. 21 – 1930 Δεκ. 23 Εκλέγεται γερουσιαστής και διατελεί αντιπρόεδρος της Γερουσίας

1930 Δεκ. 23 Εκλέγεται με συντριπτική πλειοψηφία δήμαρχος Θεσσαλονίκης

1931 Οκτ. Παίρνει μέρος στο Β΄ Βαλκανικό Συνέδριο στην Κων/πολη

1931 Οκτ. 26 Επίσκεψη Προέδρου Δημοκρατίας Αλεξ. Ζαΐμη στη Θεσσαλονίκη

1933 Ιούλ. 1 Αποχωρεί από τη δημαρχία

1935 Αποσύρεται από την πολιτική

1952 Πεθαίνει μετά από μακρά ασθένεια

Αθανασιάδου, Νένη

  • Φυσικό Πρόσωπο
  • 1947-

Η Νένη (Ελένη) Αθανασιάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947. Σπούδασε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, από όπου αποφοίτησε το 1972. Από τότε και έως το 1978 εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας και συνεργάτιδα αρχιτεκτονικών γραφείων της Θεσσαλονίκης. Από το 1978 έως το 1983 εργάστηκε στην Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων Βορείου Ελλάδος. Από το 1983 έως το 1995 εργάστηκε στην 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Μετά το 1995 ασχολήθηκε με ιδιωτικά αρχιτεκτονικά έργα και συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Θεσσαλονίκη 1997.

Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ από το 1987 έως το 1990. Εκεί μελέτησε με την Άλκη Κυρακίδου Νέστορος και την Νόρα Σκουτέρη Κοινωνική Ανθρωπολογία, με τον Γιάννη Χασιώτη την ιστορία της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης κατά την Τουρκοκρατία και με την Ευθυμία Γεωργιάδου Κουντουρά τους μεταβυζαντινούς ναούς των μέσων του 19ου αιώνα της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης. Άρθρα της, κυρίως για την αρχιτεκτονική ιστορία ναών του νομού Θεσσαλονίκης, έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά (βλ. παρακάτω). Εργάστηκε εκτεταμένα σε έργα διαμόρφωσης, ανάπλασης, αποκατάστασης και συντήρησης μνημείων και ναών.

Η Ν. Αθανασιάδου δραστηριοποιήθηκε στο φεμινιστικό κίνημα κυρίως μέσα από την Ένωση Γυναικών Ελλάδας. Ασχολήθηκε για χρόνια με το ερασιτεχνικό θέατρο.

Η Ν. Αθανασιάδου είναι παντρεμένη με τον Αντώνη Κωτίδη. Απέκτησαν δύο κόρες, την Σόνια και την Μαρία.

Δημοσιεύσεις:

  • «Άγιος Δημήτριος Διαβατών Θεσσαλονίκης» στο Χαράλαμπος Μπούρας, Εκκλησίες στην Ελλάδα, μετά την Άλωση, τ. 4, ΕΜΠ, Σπουδαστήριο Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής, Αθήνα 1993.
  • «Άγιος Αθανάσιος Ευόσμου (Χαρμάνκιοϊ)» στο Χαράλαμπος Μπούρας, Εκκλησίες στην Ελλάδα, μετά την Άλωση, τ. 5, Ε.Μ.Π., Σπουδαστήριο Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής, Αθήνα 1998.
  • Η θαυμαστή περιπέτεια του χαρτιού, Θεσσαλονίκη 2000 (κατάλογος ομώνυμης έκθεσης που οργάνωσε η ίδια).
  • «Ιστορικά στοιχεία για την πεδιάδα της Θεσσαλονίκης στα χρόνια της τουρκοκρατίας», Θεσσαλονίκη, Επιστημονική επετηρίδα του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης, τ. 6 (2002).
  • «Οι αναλογίες στην Αρχιτεκτονική: Η περίπτωση της ναοδομίας του 19ου αιώνα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης» στο Χρύσανθος Χρήστου αφιέρωμα, ΑΠΘ, Τομέας Ιστορίας της Τέχνης, Θεσσαλονίκη2006.
  • Διαβατά, Ιερός Ναός Αγίου Δημήτριου, Έκδοση Ι.Μ. Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, Διαβατά 2006.
  • «Σαν την Εκάβη, θεατρικός μονόλογος», ΕΝΕΚΕΝ τ.38 (2015).

Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Υλικό του αρχείου, πληροφορίες της παραγωγού

Αποτελέσματα 1 έως 100 από 4728