Φυσικό Πρόσωπο

Φέσσας, Φαίδων

1922 - 2015

Γιος του γιατρού Κωνσταντίνου Φέσσα και της Ευφροσύνης (Φωφώς) Ν. Τσαμαδού, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Τελείωσε το Πειραματικό σχολείο και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Τις σπουδές του διέκοψαν ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και η Κατοχή, στη διάρκεια της οποίας υπέστη διώξεις λόγω αντιστασιακής δράσης. Πήρε το πτυχίο του το 1947 και συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Β΄ Παθολογική Κλινική (1947-1951) τις οποίες ολοκλήρωσε στις Η.Π.Α. (1952-54) όπου εργάστηκε σε ερευνητικό κέντρο της Ιατρικής Σχολής της Utah. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1955 και εργάστηκε ως επιμελητής στην Β΄ Παθολογική Κλινική μέχρι το 1957, όταν ανέλαβε τη διεύθυνση Αιμοδοσίας στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» και την οργάνωση του αιματολογικού εργαστηρίου. Το κύριο επιστημονικό του αντικείμενο ήταν η μεσογειακή αναιμία. Εξελέγη υφηγητής το 1965, καθηγητής και διευθυντής της Α΄ Παθολογικής Κλινικής (όπου είχε διδάξει τον 19ο αιώνα ο Γεώργιος Μακκάς) το 1969. Κατά τα έτη 1978-1981 διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις για την επιστημονική του δράση. Ήταν αντιπρόεδρος της Διεθνούς Αιματολογικής Εταιρείας, πρόεδρος του Διεθνούς Αιματολογικού Συνεδρίου (Αθήνα 1981), πρόεδρος του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου της Αθήνας (1987), κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας (1988). Πέθανε σε μεγάλη ηλικία στην Αθήνα το 2015.

[Τα βιογραφικά στοιχεία αντλήθηκαν κυρίως από το υλικό του αρχείου Α.Ε. 3/17 (Φέσσα, Ρωξάνη) του ΕΛΙΑ Αθήνας]

Δελτίο περιγραφής ΕΛΙΑ Αθήνας για το Αρχείο Α.Ε. 3/17 - Φέσσα, Ρωξάνη