Γάλλος διπλωμάτης και ποιητής. Γεννήθηκε στη Falaise, στην περιοχή του Calvados, το 1772 και πέθανε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίου 1846. Υπηρέτησε στο υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας από το 1795 έως το 1798, ως γραμματέας πρεσβείας στο Μιλάνο το 1798, γραμματέας προξενείου στη Στουτγάρδη το 1799 και στη Μάλτα 1802-1806. Διορίστηκε πρόξενος για πρώτη φορά στη Βοσνία, όπου παρέμεινε από το 1806 έως το 1814 και εργάστηκε με επιτυχία για το εμπόριο της Ανατολής, εξασφαλίζοντας δρόμους και την προστασία του Ιμπραήμ Χαλήμ Πασά και στις 16 Σεπτεμβρίου του 1819 διορίστηκε γενικός πρόξενος της Γαλλίας στη Σμύρνη και στo Aρχιπέλαγος. Στη Σμύρνη ο David διέσωσε από βέβαιη σφαγή περίπου 2000 Έλληνες που κατέφυγαν στο γαλλικό προξενείο τον Απρίλιο του 1821 στους διωγμούς που εξαπέλυσαν οι Τούρκοι ως αντίποινα στην κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης, πράξη για την οποία παρασημοφορήθηκε με την Legion d’ honneur. Ο David απέδειξε τα φιλελληνικά του αισθήματα στους Έλληνες και κυρίως στους Ψαριανούς σε πολλές περιστάσεις κατά την παραμονή του στη Σμύρνη. Ανακλήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1826, ύστερα από συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον του, που προέρχονταν από τη γαλλική πρεσβεία στην Κων/πολη και αναφέρονταν σε υποτιθέμενες διοικητικές παρατυπίες και σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες, οι οποίες επίσημα δεν του ανακοινώθηκαν ποτέ, και συνταξιοδοτήθηκε παρά τη θέλησή του. Είχε παντρευτεί την Marie Jeanne Huet (;) και είχε τρεις γιους. Έγραψε μεταξύ άλλων «La Bataille d’Iena » (1808), «Athenes assiegee» (1827) με το ψευδώνυμο Sylvain Phallantee, «L’Alexandreide ou la Grece vengee » (1829), «Selim III, Tragedie en cinq actes» (1836). [Οι πληροφορίες προέρχονται από το Nouveau Larousse Illustre, την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους και τον υπηρεσιακό του φάκελο στο υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας και τα έργα του εντοπίστηκαν στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.]