Δικηγόρος στην Αθήνα και γραμματέας της Εφορίας Άργους.

Σύζυγος του Δημήτρη Αραβαντινού και ιδιοκτήτρια της εφημερίδας "Η Βραδυνή" μετά τον θάνατο του τελευταίου το 1938.

Διπλωματικός υπάλληλος και δημοσιογράφος που γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Ήταν πρόξενος της Ελλάδας στο Βερολίνο και διευθυντής του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών την περίοδο 1921-1922. Το 1924 αγόρασε την εφημερίδα "Βραδυνή".

Αρχιτέκτονας

Δικηγόρος στην Αθήνα γεννημένος στο Χωρέμι Αρκαδίας.

Ελληνίδα Βυζαντινολόγος με σπουδές στη Σορβόνη, διετέλεσε καθηγήτρια στα πανεπιστήμια του Λάιντεν και του Άμστερνταμ, ενώ ανέλαβε το 1955 τη θέση της διευθύντριας στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%B1_%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7 (τελευταία επίσκεψη: 25/8/2020)

Καθηγητής στο ΤΕΙ Αθηνών

Γεννήθηκε το 1799. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Βάρβογλης, πλούσιος προεστός από την Τρίπολη και αγωνιστής του '21. Ο Παναγιώτης Βάρβογλης σπούδασε νομικά στην Πίζα της Ιταλίας. Με την έκρηξη της επανάστασης επέστρεψε στην πατρίδα και πήρε μέρος στις μάχες. Υπηρέτησε αργότερα ως δικαστικός και ακολούθησε πολιτική σταδιοδρομία ως βουλευτής Μαντινείας. Διετέλεσε τέσσερις φορές υπουργός (Κυβέρνηση Αντωνίου Κριεζή 1849, Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1854 , Κυβέρνηση Ιωάννη Κολοκοτρώνη 1862, Κυβέρνηση Δημητρίου Βούλγαρη 1868) και το 1847 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής.
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%AC%CF%81%CE%B2%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%B7%CF%82 [τελευταία επίσκεψη: 26/8/2020]

Γερμανός πανεπιστημιακός καθηγητής, δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Μονάχου και της Χαϊδελβέργης. Εγκατέλειψε τη ναζιστική Γερμανία εξαιτίας της εβραϊκής του καταγωγής και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ που δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια.
Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Rosenthal [τελευταία επίσκεψη: 31/8/2020]

Νομικός και πολιτικός που διετέλεσε δύο φορές Υπουργός Εξωτερικών (16.5.1840-10.2.1841 και 24.5.1851-16.5.1854). Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Πίζα της Ιταλίας (αποφοίτησε το 1819) έλαβε μέρος στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία και μετά την απελευθέρωση κατέλαβε διάφορα κυβερνητικά αξιώματα. Εκτός από Υπουργός Εξωτερικών, διετέλεσε επίσης επί σειρά ετών Γραμματεύς (Υπουργός) Δικαιοσύνης (1837-1841), κατά την περίοδο της απολυταρχίας του Όθωνα. Επίσης, πέρα από τα ποικίλα κυβερνητικά καθήκοντα και αξιώματά του, ο Πάικος υπήρξε και Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, καθώς και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. (Πηγή: Α. Μακρυδημήτρης, Οι Υπουργοί των Εξωτερικών της Ελλάδος 1829-2000, Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου ΥΠΕΞ - Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000)

Ο Μήτσος Παρτσαλίδης γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1905. Μέλος της ΟΚΝΕ από το 1924 και του Γραφείου Θεσσαλονίκης το 1926, ο Μ. Παρτσαλίδης έγινε το 1926 μέλος του ΚΚΕ. Στην εσωκομματική κρίση του 1929-1931 τάχθηκε με την ομάδα Χαϊτά. Καπνεργάτης στην Καβάλα έγινε γραμματέας της Καπνεργατικής Ένωσης. Συνελήφθη και εκτοπίστηκε από την δικτατορία του Πάγκαλου. Το 1931 έγινε μέλος της ΚΕ και το 1934 του Π.Γ. του ΚΚΕ. Βουλευτής (1932 και 1936 με τον συνασπισμό του Παλλαϊκού Μετώπου) και πρώτος κομμουνιστής δήμαρχος Καβάλας (1934). Παράνομος στη δικτατορία του Μεταξά, όπου καθοδηγούσε την Οργάνωση Αθήνας, συνελήφθη (Απρίλιος 1938) και φυλακίστηκε στην Κέρκυρα και στην Ακροναυπλία απ’ όπου δραπέτευσε (Μάιος 1941). Μέλος της «νέας» ΚΕ του ΚΚΕ τον Ιούλιο του 1941, στέλεχος του ΕΑΜ, κλείστηκε στο Χαϊδάρι από του Γερμανούς. Απέδρασε μαζί με 30 περίπου στελέχη του ΚΚΕ (Μάρτιος 1944). Εθνοσύμβουλος Καβάλας στην ΠΕΕΑ, ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα του ΕΑΜ (Ιούλιος 1944), έχοντας εκφράσει στο ΠΓ τις διαφωνίες του για τη συμφωνία του Λιβάνου. Στις 11 Ιανουαρίου του 1945 υπέγραψε την εκεχειρία και συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την συμφωνία της Βάρκιζας. Μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ και της Γραμματείας της ΚΕ (Οκτώβριος 1945), γραμματέας του πολιτικού συνασπισμού των κομμάτων του ΕΑΜ (1945-1947). Συνελήφθη (Ιούλιος 1947) και εκτοπίστηκε στην Ικαρία, από όπου απέδρασε το 1948 και έφτασε στο Γράμμο. Πρόεδρος της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης, με το μετασχηματισμό της (Απρίλιος 1949). Μετά την ήττα εγκαταστάθηκε στην Ρουμανία. Ασκώντας κριτική στη γραμμή του Κόμματος καθαιρέθηκε από το ΠΓ στην 3η Συνδιάσκεψη (1950) και διαγράφηκε από το ΚΚΕ (1952). Μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ενσωματώθηκε, κατά την 6η Ολομέλεια (1956), στην νέα ηγετική ομάδα. Μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ από το 1957, έως το 1968 και τη 12η Ολομέλεια, όπου εντάχθηκε στο Γραφείο Εσωτερικού της ΚΕ. Ιδρυτικό στέλεχος του ΚΚΕ εσ. ήρθε παράνομα στην Ελλάδα από τον Αύγουστο του 1969, όπου συνελήφθη (Οκτώβριος 1971) και δικάστηκε. Αποφυλακίστηκε από τις Φυλακές Κορυδαλλού τον Αύγουστο του 1973 και τον Νοέμβριο συνελήφθη εκ νέου και οδηγήθηκε στις Στρ. φυλακές Μπογιατίου. Κατά τη μεταπολίτευση συνέχισε την πολιτική του δράση με το ΚΚΕ Εσ. Πέθανε το 1980 στην Αθήνα.

Ο Πανταλέων Κοντόσταυλος γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας και ήταν μέλος της γνωστής οικογένειας Κοντόσταυλου. Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1884 αμέσως με την ίδρυση της και αποφοίτησε το 1888. Είχε υπηρετήσει στο Γαλλικό Στόλο της Άπω Ανατολής και πολέμησε ηρωικά στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, ως Ύπαρχος του τορπιλοβόλου ΚΑΝΑΡΗΣ. Στη συνέχεια είχε διατελέσει Κυβερνήτης του αντιτορπιλικού ΘΥΕΛΛΑ. Το 1909 μετέβη στο Λιβόρνο και ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις αγοράς του θωρηκτού Αβέρωφ.

Μακεδονομάχος από τη Φλώρινα, υπαρχηγός του Παύλου Μελά.

Αγωνιστής του 1821 από την Κεφαλονιά.

Αγωνιστής του 1821 από το χωριό Άρνα του Μυστρά.

Δικαστικός, αρεοπαγίτης.

Γιος της αντάρτισσας Ασήμως Μαλισάγκου (Σεγδίτσα) και του Χαράλαμπου Μαλισάγκου.

Λογοτέχνης και ποιητής από τις Σέρρες