Ο Λιμενικός Σταθμός Σκοπέλου καταργήθηκε με το π.δ. 75/2003 «Κατάργηση Λιμενικού Σταθμού Σκοπέλου. Ίδρυση Υπολιμεναρχείου Σκοπέλου και καθορισμός των ορίων τοπικής αρμοδιότητας αυτού. Επανακαθορισμός των ορίων τοπικής αρμοδιότητας του Υπολιμεναρχείου Σκιάθου» (Α ́ 74), και μετατάχθηκε με το π.δ. 81/2014 σε Α ́ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Σκιάθου, με έδρα την Σκόπελο.

Ο Λιμενικός Σταθμός Αλοννήσου ιδρύθηκε με την αριθ. 11068/9/1984 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας « ́Ιδρυση Λιμενικού Σταθμού στην Αλόννησο» (Β ́ 144) και υπάγεται βάσει του π.δ. 81/2014 στο Λιμεναρχείο Σκιάθου.

Ο Λιμενικός Σταθμός Γλώσσας Σκοπέλου ιδρύθηκε με την αριθ. 4128/30/14-12-1991 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας « ́Ιδρυση Λιμενικού Σταθμού στο Λουτράκι Γλώσσας Σκοπέλου» (Β ́ 1063). Καταργήθηκε με το Π.Δ. 81/2014.

Το Υπολιμεναρχείο Σκοπέλου, που ιδρύθηκε με το π.δ. 75/2003 «Κατάργηση Λιμενικού Σταθμού Σκοπέλου. Ίδρυση Υπολιμεναρχείου Σκοπέλου και καθορισμός των ορίων τοπικής αρμοδιότητας αυτού. Επανακαθορισμός των ορίων τοπικής αρμοδιότητας του Υπολιμεναρχείου Σκιάθου» (Α ́ 74), μετατάχθηκε με το π.δ. 81/2014 σε Α ́ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Σκιάθου, με έδρα την Σκόπελο.

Με το π.δ. 136/82 « ́Ιδρυση Υπολιμεναρχείου Σκιάθου και τροποποίηση της περιφέρειας δικαιοδοσίας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου» (Α ́ 20) ιδρύθηκε το Υπολιμεναρχείο Σκιάθου. Με το π.δ. 82/2003 «Μετάταξη Λιμενικών Αρχών» (Α ́ 78) μετατάχθηκε σε Λιμεναρχείο.

Γιος του κοτζάμπαση της περιφέρειας Λιδωρικίου Αναγνώστη Λιδωρίκη, αναδείχθηκε σε αξιόλογο αγωνιστή της Κεντρικής Στερεάς Ελλάδας και αντιπροσώπευσε τη Δωρίδα στις Εθνοσυνελεύσεις.

Ο Αντώνιος Λιγνός γεννήθηκε το 1873 και πέθανε τον Ιούνιο του 1956. Ήταν ιατρός στο επάγγελμα και διετέλεσε Δήμαρχος της Ύδρας για σαράντα ολόκληρα χρόνια γεγονός που τον καθιστά έναν από τους μακροβιότερους Δημάρχους σε όλον τον ελλαδικό χώρο. Το σημαντικότερο έργο του Λιγνού ήταν η εύρεση, ταξινόμηση και μελέτη των αρχείων του νησιού, τα οποία αποτέλεσαν την βάση για την δημιουργία του Ιστορικού Αρχείου - Μουσείου της Ύδρας, ενός από τους σημαντικότερους πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας.
[Πηγή βιογραφικού: Ψηφιακό Αποθετήριο της Ακαδημίας Αθηνών]

Φιλόλογος και συγγραφέας

Ο Νικόλαος Λιανόπουλος ήταν ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Εσωτερικών.

H Μαίρη Λιάτσου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1936. Φοίτησε στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ανατόλια και σπούδασε χορό στην επαγγελματική σχολή χορού της Ραλλούς Μάνου από όπου αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1960. Από το 1957 έως το 1960 συμμετείχε στις παραστάσεις του Ελληνικού Χοροδράματος και πήρε μέρος σε περιοδείες του σε όλη την Ελλάδα. Ήταν επίσης μέλος της χορευτικής ομάδας στην παράσταση Όρνιθες του Θεάτρου Τέχνης που ανέβηκε το 1959 στο Ηρώδειο.
Το 1960 παρακολούθησε στη Βιέννη μαθήματα εκφραστικού χορού, κλασσικού μπαλέτου και τζαζ στην Ακαδημία Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών με επικεφαλής την διεθνούς φήμης χορεύτρια και καθηγήτρια εκφραστικού χορού Rosalia Chladek.Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη ίδρυσε το 1962 σχολή χορού με τμήματα κλασικού μπαλέτου, σύγχρονου θεατρικού χορού και ρυθμικής γυμναστικής.
Το 1964 έλαβε μέρος σε σεμινάριο του Τμήματος Παιδαγωγικών Μελετών στο Mozarteum του Σάλτσμπουργκ σχετικά με τη μουσική και τη ρυθμολογία υπό την διεύθυνση του γνωστού γερμανού μουσικοσυνθέτη, καθηγητή και παιδαγωγού Karl Orff. Το σύστημα Karl Orff διδάχθηκε πειραματικά στη Σχολή Χορού της Μαίρης Λιάτσου για έξι χρόνια.
Από το 1967 έως το 1971 παρακολούθησε τα θερινά μαθήματα κλασικού μπαλέτου και κάρακτερ της Αγγλικής Βασιλικής Ακαδημίας Χορού στο Λονδίνο (Royal Academy of Dance) δίπλα σε διεθνούς φήμης καθηγητές και χορογράφους. To 1971, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, έγινε η πρώτη Ελληνίδα που ανακηρύχθηκε μέλος της Αγγλικής Βασιλικής Ακαδημίας Χορού. Επίσης διδάχθηκε το σύστημα διδασκαλίας κλασικού μπαλέτου της Ακαδημίας για παιδιά ηλικίας 5-17 ετών και εισήγαγε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύστημα ειδικών εξετάσεων της Ακαδημίας στο κλασικό μπαλέτο. Άγγλοι καθηγητές της Ακαδημίας επισκέπτονταν τη σχολή της Λιάτσου προκειμένου να διεξάγουν οι ίδιοι τις εξετάσεις και να απονείμουν τα σχετικά διπλώματα.
Το 1969 χορογράφησε την παράσταση Εκλησσιάζουσες του Αριστοφάνη στη Νέα Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Το 1980 μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο στο σύστημα μοντέρνου χορού τζαζ της Imperial Society of Teachers of Dance (I.S.T.D.) για επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές. Την ίδια χρονιά διοργάνωσε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη τη διεξαγωγή εξετάσεων τζαζ χορού της I.S.T.D. στη σχολή της.
Το 1982 παρακολούθησε τα ειδικά σεμινάρια κλασικού μπαλέτου ρωσικού συστήματος που έκανε η ρωσίδα καθηγήτρια της Χορογραφικής Σχολής της Μόσχας, Γκαλίνα Κουσνιέτσοβα, στην Αθήνα.
Η Μαίρη Λιάτσου ανέβασε με την σχολή της μεγάλο αριθμό παραστάσεων κλασικού μπαλέτου διεθνούς ρεπερτορίου όπως Η Λίμνη των Κύκνων, Ωραία Κοιμωμένη, Καρυοθραύστης, Κοππέλια, Συλφίδες, Η Κακοφυλαγμένη Κόρη, Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, Σταχτοπούτα κ.α. σε αυθεντική ή διασκευασμένη μορφή.
Η Μαίρη Λιάτσου συνέβαλε συστηματικά στην καλλιέργεια της τέχνης του χορού στη Θεσσαλονίκη καθώς γενιές μαθητριών και μαθητών εκπαιδεύτηκαν στη σχολή της τόσο ερασιτεχνικά όσο και επαγγελματικά. Οι παρουσιάσεις των παραστάσεων της σχολής έγιναν σε μεγάλα θέατρα της πόλης όπως το Βασιλικό Θέατρο, το Θέατρο Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και το Μέγαρο Μουσικής. Πέθανε το 2018.

Πηγές σύνταξης βιογραφικού: υλικό του αρχείου.

Δάσκαλος, λαογράφος, ιστορικός και δημοσιογράφος.

Ιερέας

Ιερέας

Ιερέας

Ο Δημήτριος Λιάλιος γεννήθηκε στην Πάτρα το Νοέμβριο του 1869. Από μικρή ηλικία ξεκίνησε μαθήματα βιολιού και πιάνου στη γενέτειρά του με τον Ιταλό καθηγητή Augusto Tiveri. Σε ηλικία 15 ετών έφυγε για τη Ζυρίχη με σκοπό να σπουδάσει μηχανολόγος, αλλά σύντομα εγκατέλειψε αυτή τη προσπάθεια και κατέληξε στο Μόναχο το 1891, όπου σπούδασε δίπλα στο διάσημο παιδαγωγό και συνθέτη Ludwig Thuille έως το 1907. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Πάτρα όπου ίδρυσε ορχήστρα, μέλη της οποίας ήταν φιλόμουσοι της πόλης των Πατρών και συγγενείς του. Το 1916 παντρεύτηκε την υψίφωνο Ειρήνη Πάλλη με την οποία τέσσερα χρόνια αργότερα αναχώρησε και πάλι για το Μόναχο, όπου διετέλεσε υποπρόξενος της Ελλάδος. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το 1935. Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Μαρτίου 1940.