Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου Φαρσάλων
- Corporate body
Δημοτικό Σχολείο Αγίου Γεωργίου Φαρσάλων
Εφημερίδα "Σιδηροκαστρινόν Βήμα"
Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Σερρών, 3ο Γραφείο
Νυκτερινόν Σχολείον Μοσχοχωρίου
Κρατικός Οργανισμός Μηχανημάτων Δημοσίων Έργων (Κ.Ο.Μ.Δ.Ε.)
Φιλόλογος και ιστορικός από το Στρέφι της Ηλείας. Δίδαξε σε γυμνάσιακαι συνεργάστηκε προπολεμικά με το Νικόλαο Μαυρή στην έκδοση του «Ιστορικού Αρχείου Κάσου». Μεταξύ 1944 και 1955 ήταν Επιμελητής Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης και δημοσίευσε σε περιοδικά σχετικές επιστημονικές εργασίες, ενώ αναμίχθηκε στην πολιτική ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος του Π. Κανελλόπουλου (ως το 1951). Το 1955 έγινε Διευθυντής Γραμμάτων και Τεχνών στο Υπουργείο Παιδείας. Επιμελήθηκε τα ανθολόγια "Το Απομνημόνευμα" και "Λόγιοι της Τουρκοκρατίας" στη «Βασική Βιβλιοθήκη»(1953-1956), ασχολήθηκε με ζητήματα τεκμηρίωσης και βιβλιογραφίας και εκπροσώπησε την Ελλάδα σε ξένους οργανισμούς.
Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας
Το 1948 δημιουργείται ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (ΟΕΟΣ) για το συντονισμό του σχεδίου Marshall.
Ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας (ΟΕΟΣ) μετατρέπεται το 1960 σε Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OΟΣΑ)
Δημοτικό Σχολείο Κρανιάς Ολύμπου
Δημοτικό Σχολείο Νεράιδας (Λάρισα)
Νυκτερινή Σχολή Νεράιδας (Λάρισα)
Ο Αριστείδης Γεωργ. Αλεξανδρίδης υπήρξε υπάλληλος της Εθνικής Τράπεζας και σχεδιαστής της χαρακτηριστικής γυάλινης φιάλης της λεμονάδας της βολιώτικης βιομηχανίας αναψυκτικών και χυμών ΕΨΑ.
Αγροτική Μεταβατική Οικοκυρική Σχολή (ΑΜΟΣ) Ποροΐων Σερρών
Δημοτικό Σχολείο Κάτω Χαλκιάδων
Εταιρεία Γραφικών Τεχνών Σώμογλου - Αντωνίου
Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, Υποκατάστημα Νιγρίτας Σερρών
Δικηγόρος, πολιτευτής, δημοσιογράφος και δάσκαλος από τη Νιγρίτα. Έβγαλε το Ελληνικό Σχολείο Νιγρίτας και το Διδασκαλείο Σερρών (Διευθυντής Μαρούλης) διαμένοντας στο Οικοτροφείο του (1872-1876). Μόλις αποφοίτησε, διορίστηκε δάσκαλος στο Τζίντζιος (Σιτοχώρι) Σερρών (1876-1877), αργότερα δε στην Κων/πολη και Καβάλα. Συνέχισε ανώτερες σπουδές (νομικά) στην Αθήνα, Γαλλία και Γερμανία. Εξάσκησε κατόπιν το επάγγελμα του δικηγόρου (1923-1926 δικηγόρησε στις Σέρρες) και του δημοσιογράφου. Το 1892-93 εκδίδει στην Αθήνα την «Γενικήν Επιθεώρησιν», πρωτοποριακό περιοδικό με ποικίλο, σοβαρό περιεχόμενο (καλλιτεχνικό, επιστημονικό, πολιτικό κλπ.). Πρωτεργάτης του Μακεδονικού αγώνα και ενθουσιώδης εθναπόστολος, αναλαμβάνει με άλλα ζωντανά στοιχεία των Αθηνών (Σ. Δραγούμη, Π. Μελά, Α. Κορομηλά, Δ. Καλαποθάκη, Β. Γαβριηλίδη, Ν. Καζάζη κ.ά.) να ξυπνήσει το ενδιαφέρον της διστακτικής ως τότε ακόμα Ελληνικής Κυβέρνησης, συστήνοντας εθνικούς συνδέσμους, υποκινώντας συλλαλητήρια, δημοσιεύοντας πύρινα άρθρα, διοργανώνοντας τέλος τις πρώτες μυστικές ένοπλες ομάδες, για την άμυνα της Μακεδονίας. Ιδρύει επίσης στην Αθήνα (1905) τον «Μακεδονικό Σύλλογο ο Μέγας Αλέξανδρος», (προήλθε απ' την ένωση του «Μακεδονικού Συλλόγου» και της «Μακεδονικής Αδελφότητος») και αναλαμβάνει για λίγο την προεδρία του. Το 1906 μεταβαίνει στην Αμερική (Νέα Υόρκη, Φιλαδέλφεια, Βοστόνη, Πίτσμπουργκ, Λόουελ, Σικάγο κ.ά.), αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στην εφημερίδα «Θερμοπύλαι», αγοράζει μια άλλη, την «Αθηνά», και αγωνίζεται με άρθρα, διαλέξεις κλπ. για τα ελληνικά δίκαια και την οικονομική ενίσχυση των μαχητών της Μακεδονίας, παρ' όλη τη λυσσασμένη αντίδραση της «Ατλαντίδος» και μιας μερίδας ομογενών, χαρακτηριστικό σύμπτωμα της προαιώνιας ελληνικής διχόνοιας. Το 1915 (31 Μαΐου) εκλέγεται, ενώ απουσίαζε στην Αμερική, βουλευτής Ν. Σερρών (κόμμα Βενιζέλου) και γυρίζει στην Ελλάδα. Ξαναβγαίνει βουλευτής Σερρών (κόμμα Λαϊκό) στις εκλογές της 1-11-1920 αναλαμβάνοντας Υπουργός Γεωργίας (2-3-1922) και της 7-11-1926 (Οικουμενική) παίρνοντας το Υπουργείο Παιδείας ως τον Αύγουστο 1927. Επίσης στις εκλογές της 25-9-1932 και 9-6-1935. Την 10-10-1935 προσχωρεί στη Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση (Κονδύλη-Θεοτόκη) και το 1936 γίνεται πρόεδρος Επιτροπής κρατικών προμηθειών. Το 1938 πρωτοστατεί στην ίδρυση του σωματείου Σερρών «Πνευματική Εστία». Η κατοχή (1941) τον βρίσκει φτωχό όπως ήταν πάντα, με μια μικρή σύνταξη, στο Βόλο, όπου και πέθανε.
Πηγή: Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών, https://serrelib.gr/el/prosopikotita/athanasios-argyros-1859-1945, τελευταία πρόσβαση 3/11/2021
Αλευροβιομηχανία Αδελφών Πετράκογλου
Αναστασιάδειο Γυμνάσιο Τερπνής Σερρών
Δικηγόρος και ο μακροβιότερος δήμαρχος Σερρών, εκλέχτηκε 4 φορές δήμαρχος Σερρών (1964 - 1967, 1975-1978, 1979-1982, 1987-1990)
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικός Σταθμός Θεοδωρείου
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικός Σταθμός Πλατανακίων
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικό Τμήμα Σιτοχωρίου
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικό Τμήμα Ηράκλειας
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικό Τμήμα Νέας Ζίχνης
Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών, Αστυνομικό Τμήμα Ποροΐων
1/θέσιο Νηπιαγωγείο Κάτω Βούναινων
Δημοτικό Σχολείο Ζωοδόχου Πηγής
Δημόσια Οικονομική Εφορία (Δ.Ο.Υ.) Β΄ Σερρών
Δημοτικό Σχολείο Κάμπου Κραννώνος
Γενικό Νοσοκομείο Νιγρίτας Σερρών
Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας Φαρσάλων
Νυκτερινόν Δημοτικόν Σχολείον Λοφίσκου
Νυκτερινό Δημοτικό Σχολείο Αρμενίου
Ελληνική Καπνοβιομηχανία Ματσάγγος Ανώνυμος Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία, Λιθογραφείο
Το 1890 ο καπνέμπορος Νικόλαος Ματσάγγος ίδρυσε μια μικρή βιοτεχνία καπνού και το 1910 έφερε την πρώτη καπνοκοπτική μηχανή. Από το 1918, όταν η επιχείρηση πέρασε στα χέρια των γιων του ιδρυτή, εξελίχθηκε με ραγδαίο ρυθμό για να κατακτήσει το 1947-48 την πρώτη θέση μεταξύ των ελληνικών καπνοβιομηχανιών.
Το 1918 οι Γιάννης και Κώστας Ματσάγγος, με συνεργάτη το Δημοσθένη Γατζόπουλο, προχώρησαν σταδιακά σε επεκτάσεις, αγορές μηχανημάτων και αύξηση της παραγωγής. Το 1925 δίπλα στο πρώτο καπνεργοστάσιο κτίστηκε νέο τετραώροφο, το οποίο κάλυπτε έκταση δύο οικοδομικών τετραγώνων. Το εργοστάσιο διέθετε μηχανουργείο, κυτοποιείο, ξυλουργείο, λιθογραφείο και χημείο. Την εποχή εκείνη, το καπνεργοστάσιο Αφών Ματσάγγου παρήγαγε 500.000 τσιγάρα ετησίως και απασχολούσε 350 εργάτες, ενώ το 1940 οι εργάτες έφτασαν τους 1050. Το 1927 η επιχείρηση ίδρυσε Ταμείο Πρόνοιας Προσωπικού, το οποίο έως την ίδρυση του ΙΚΑ, δέκα χρόνια αργότερα, εξασφάλιζε με μικρή επιβάρυνση ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
(Κολιού, Νίτσα. Η βιομηχανία του Βόλου: σύντομες αναφορές στο χθες και στο σήμερα, Βόλος 1994, σ. 26-28)