Η «Συμβουλευτική Επιτροπή επί της Καταρτίσεως των Νομοθετικών Διαταγμάτων»(Σ.Ε.) αποτέλεσε ένα αιρετό, γνωμοδοτικό σώμα με περιορισμένη ουσιαστική παρέμβαση, το οποίο λειτούργησε νομιμοποιητικά στις συντακτικές και νομοθετικές αποφάσεις του δικτατορικού καθεστώτος. Τον Απρίλιο του 1970, εν μέσω διεθνούς αποδοκιμασίας της χούντας, ο Γ. Παπαδόπουλος συμπεριέλαβε στις «φιλελεύθερες» εξαγγελίες του τη λειτουργία μιας «αριστίνδην μικράς Βουλής», ενός είδους «θεσμικού υποκατάστατου» της λαϊκής αντιπροσώπευσης. Σύμφωνα με την ιδρυτική της πράξη, το Ν.Δ. 499/1970, αποστολή της Σ.Ε. ήταν «όπως εκφέρη γνώμην επί της αρχής και του εν γένει περιεχομένου» για τα σχέδια Νομοθετικών Διαταγμάτων, τα οποία είχαν προταθεί από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και είχαν ήδη τύχει επεξεργασίας από την Κεντρική Νομοτεχνική Επιτροπή.
Στις 29 Νοεμβρίου διεξήχθησαν εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Σ.Ε. Η θητεία της ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου 1971, ενώ φαίνεται ότι διέκοψε τις εργασίες/συνεδριάσεις της παραμονές των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Λειτούργησε σε δύο συνθέσεις. Στην πρώτη αποτελούνταν από 56 μέλη με ενιαύσια θητεία, 46 τελικώς επιλεγμένα από τον Γ. Παπαδόπουλο από το σύνολο των αρχικά 92 εκλεγέντων, και επιπλέον 10 που ήταν επίσης προσωπικές, «αριστίνδην» επιλογές του δικτάτορα. Νέο νομοθετικό διάταγμα, ΝΔ 959/1971 «Περί συστάσεως Συμβουλευτικής Επιτροπής επί της Καταρτίσεως των Νομοθετικών Διαταγμάτων και Συμβουλίων Περιφερειακών Διοικήσεων», αύξησε τον αριθμό των μελών σε 75, 60 «εκλεγμένα» και 15 «αριστίνδην» και προέβλεπε διετή θητεία. Τα μέλη εκλέγονταν από περιορισμένο σώμα εκλεκτόρων· στην πρώτη σύνθεση οι υποψήφιοι προτείνονταν και προέρχονταν από επαγγελματικές και επιστημονικές οργανώσεις και οργανισμούς της χώρας, ενώ στη δεύτερη προστέθηκαν προτεινόμενοι και από τις περιφέρειες της χώρας. Βάσει της υπ’ αριθ. 9434 της 14ης Οκτωβρίου 1970 απόφασης του πρωθυπουργού καθορίζονταν οι οργανώσεις που είχαν δικαίωμα να προτείνουν μέλη της Συμβουλευτικής Επιτροπής καθώς και ο αριθμός των προτεινόμενων μελών κάθε οργάνωσης ( -πρόκειται για τις οργανώσεις που δεν είχε διαλύσει η χούντα: ΓΣΕΕ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΕΒ, Ανώτατη Συνομοσπονδία Βιοτεχνών Ελλάδος, Συντονιστική Επιτροπή Εμπορικών Συλλόγων, Πανελλήνιος Ναυτική Ομοσπονδία, Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, Συντονιστική Επιτροπή Δικηγορικών Συλλόγων, Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος). Καθορίζονταν, επίσης, οι περιφέρειες που είχαν δικαίωμα υπόδειξης μελών της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Πρόεδρος της Επιτροπής ορίστηκε, με απόφαση του Γ. Παπαδόπουλου, ο Απόστολος Βογιατζής (1904- ;), Καρδιτσιώτης δικηγόρος, δημοσιογράφος και πολιτικός.
Οι συνεδριάσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής, πραγματοποιούνταν στο κτήριο του Κοινοβουλίου, και σύμφωνα με το άρθρο 15 του Κανονισμού λειτουργίας της, η Γραμματεία της Επιτροπής (αρμόδια για την τήρηση του αρχείου των εργασιών της) διενεργούταν διά των Διευθύνσεων Νομοθετικών Εργασιών, Επισήμων Πρακτικών & Τεκμηριώσεως, Στενογραφίας και Διοικητικού της Βουλής.
