Η Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης «Τζαμαλής, Φωτιάδης, Δούκας» ήταν εγκατεστημένη τo 1953 στο Δημόσιο Καπνεργοστάσιο Αθηνών, στην οδό Λένορμαν. Παρήγαγε πούρα και καπνό πίπας. Η εταιρεία κυκλοφόρησε τις ετικέτες πούρων Σιγαρίλλος, Νιρβάνα, Πορτορίκο, Φαβορί, Γκλόρια και Πρίμο και τις ετικέτες καπνού πίπας Λουξ, Φοίνιξ και Βιρτζίνια. Ως έδρα της εταιρείας μέχρι τον Ιούνιο του 1956 εμφανίζεται η οδός Μενάνδρου 42. Η επιχείρηση μετακόμισε στην Μενάνδρου 43 τον Ιούλιο του 1956. Η εταιρεία άλλαξε μάλλον ιδιοκτησιακό καθεστώς ή όνομα τον Φεβρουάριο του 1957 και ονομάστηκε Καπνοβιομηχανία Κωνσταντίνος Τζαμαλής. Συνέχισε να εμπορεύεται τα ίδια προϊόντα και να χρησιμοποιεί το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο Αθηνών μέχρι το 1978, χρονιά από την οποία αποχώρησαν από το κτίριο πολλές καπνοβιομηχανίες.

Πηγές σύνταξης βιογραφικού:Κοντάρη Παναγιώτα, Μανωλίδου Μαρία & Παπαγερασίμου-Κληρονόμου Ευφροσύνη, Αποτύπωση και αξιολόγηση των κατασκευαστικών προβλημάτων του ιστορικού κτιρίου "Καπνεργοστάσιο" στην οδό Λένορμαν, διπλωματική εργασία, Ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα Πειραιά, Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών, τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων ,Αθήνα 2009 http://okeanis.lib.puas.gr/xmlui/handle/123456789/114, υλικό του αρχείου.

βλ. Διοικητική ιστορία Καπνοβιομηχανίας Αδελφών Πατίκη

Ιδρύθηκετο1923 αλλά άρχισε να λειτουργεί το 1930. Σκοπός του Ινστιτούτου είναι η διαπίστωση των προβλημάτων της παραγωγής καπνού και της επεξεργασίας του. Επίσης ασχολείται με τη μελέτη των τεχνολογικών χαρακτήρων του καπνού και των καπνιστικών προϊόντων Ακόμη ασχολείται με την ομοιογένεια των καλλιεργούμενων ελληνικών ποικιλιών, με την παραγωγή πιστοποιημένου και ελεγμένου σπόρου, με τη βελτίωση των τεχνικών προδιαγραφών των ποικιλιών προς τα επιδοτούμενα διεθνή πρότυπα, με τη βελτίωση των μεθόδων καλλιέργειας, παραγωγής, αποξήρανσης και υγιεινής αποθήκευσης των χωρικών καπνών, με την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση των εχθρών και ασθενειών του καπνού και τέλος με την μελέτη της σύνθεσης των εδαφών και της κατάλληλης λίπανσης των καλλιεργούμενων με καπνό.Το Ινστιτούτο έδρευε στη Δράμα και διαθέτε έξι καπνικούς σταθμούς Έρευνας στην Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, την Καρδίτσα,την Κατερίνη και το Αγρίνιο.

Οι αδελφοί Μανώλης και Σταμάτης Καραθανάσης ίδρυσαν στο Βαθύ της Σάμου το 1887 (αν και στα πακέτα τσιγάρων της εταιρείας δίνεται η ημερομηνία 1882) εταιρεία με την επωνυμία «Μ.Χ. Καραθανάσης & Σία» (M.C. Carathanassis & Co) και με αντικείμενο διάφορες εμπορικές εργασίες.

Η εταιρεία διακρίθηκε στον τομέα της παραγωγής τσιγάρων και έγινε ένας από τους σημαντικότερους καπνεμπορικούς οίκους της Σάμου. Ανέπτυξε συναλλαγές τόσο με τις ευρωπαϊκές αγορές (Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Γερμανία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Δανία κ.ά.), όσο και με τις αγορές της Άπω Ανατολής (Κίνα, Ιαπωνία, Ινδοκίνα), της Νότιας Αφρικής και της Αμερικής (αν και για την τελευταία τα τεκμήρια που υπάρχουν στο αρχείο είναι ελάχιστα). Ο οίκος τιμήθηκε για την ποιότητα των τσιγάρων του με χρυσό μετάλλιο και βραβείο τιμής στη διεθνή έκθεση των Αθηνών το 1903 και με βραβείο τιμής στη διεθνή έκθεση του Παναμά το 1915.

Η εταιρεία φαίνεται ότι λειτούργησε μέχρι το 1943. Το εργοστάσιο καταστράφηκε στις 17.11.1943 κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του Βαθέος από τους Γερμανούς. Μετά το 1945 τα μηχανήματα μεταφέρθηκαν σε άλλο χώρο και το εργοστάσιο λειτούργησε ξανά για ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Πηγές σύνταξης βιογραφικού: «Τα σαμιακά καπνά και σιγαρέττα», Αρχείον Σάμου, Σύγγραμμα Περιοδικόν του Νικολάου Ζαφειρίου, τομ. Β΄, Αθήνα 1947, σσ. 183-190.
«Σταμάτιος Χ. Καραθανάσης» (νεκρολογία), Μικρασιατικόν Ημερολόγιον 1918, σσ. 103-104. Μάνος Χαριτάτος, Πηνελόπη Γιακουμάκη, Ιστορία του Ελληνικού Τσιγάρου, Αθήνα, Ε.Λ.Ι.Α., 1998 (β΄ εκδ.), σσ. 234-235. Πληροφορίες από την Ηρώ Παπαμόσχου, εγγονή του Μανώλη Καραθανάση.
Υλικό του αρχείου.

Η Κεντρική Επιτροπή Δανείων (ΚΕΔ) ιδρύθηκε με βάση το άρθρο 2 της σύμβασης της 12ης Νοεμβρίου 1948 περί "γεωργικών και βιομηχανικών δανείων", η οποία συνομολογήθηκε ανάμεσα στην Ειδική Αποστολή Οικονομικής Συνεργασίας της Διοίκησης Οικονομικής Συνεργασίας, την ελληνική κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδος.
Αρμοδιότητα της ΚΕΔ ήταν η διαχείριση και χορήγηση μέσω τραπεζών των δανείων του προγράμματος ανασυγκρότησης σε επιχειρήσεις αλιευτικές, γεωργικές, βιομηχανικές, "συμμοριόπληκτες", κοινής ωφέλειας, συγκοινωνίας-ναυτιλίας, μεταλλευτικές και τουριστικές.
Στην αρμοδιότητα της ΚΕΔ περιήλθε και η διαχείριση των δανείων που είχαν χορηγηθεί κατά το 1948 από τα διαθέσιμα κεφάλαια της Αμερικανικής Αποστολής Βοήθειας για την Ελλάδα (AMAG).
Η Κεντρική Επιτροπή Δανείων καταργήθηκε με την ίδρυση και λειτουργία από τις 31 Αυγούστου 1954 του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Οικονομικής Αναπτύξεως.

Η Κεντρική Επιτροπή Διαπραγματεύσεων (ΚΕΔ) συστάθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 445/1976 (ΦΕΚ Α΄ 260) "Περί εκπροσωπήσεως της Ελλάδος εις τας Ευρωπαϊκάς Κοινότητας και οργανώσεως των Διοικητικών Υπηρεσιών εν όψει της εφαρμογής του Κοινοτικού Καθεστώτος". Σύμφωνα με το νόμο, αρμόδιο για τον συντονισμό των δημοσίων υπηρεσιών για την προετοιμασία των Υπηρεσιών Σχέσεων και την διαπραγμάτευση με τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες ήταν το Υπουργείο Συντονισμού. Η Κεντρική Επιτροπή Διαπραγματεύσεων ήταν επιτροπή υπηρεσιακού επιπέδου για την διαπραγμάτευση των τεχνικών / νομικών θεμάτων της ένταξης.

Σύμφωνα με το ΠΔ 816/1977 άρθρο 22, η Διεύθυνση Ε΄ Νομικών Θεμάτων της Γενικής Διευθύνσεως Σχέσεων Ελλάδος και Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ήταν αρμόδια για την συγκέντρωση στοιχείων επί νομικών θεμάτων από τις Διευθύνσεις του Υπουργείου Συντονισμού και την υποβολή προς την ΚΕΔ προτάσεων, εισηγήσεων και την επεξεργασία τους. Σύμφωνα με το άρθρο 23 του ίδιου ΠΔ συστάθηκε Γραφείο Γραμματείας ΚΕΔ και Λοιπών Επιτροπών (εννοεί των Υπηρεσιών Σχέσεων με τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες που συστάθηκαν στα Υπουργεία και άλλες επιτροπές). Αρμοδιότητά του ήταν η παρακολούθηση και ο συντονισμός λειτουργίας καθώς και η συγκέντρωση των γνωμοδοτήσεων και η προώθησή τους προς τα Υπουργεία για την υλοποίησή τους. Τέλος τηρούσε το αρχείο των εργασιών των επιτροπών.

Η Κεντρική Επιτροπή Πολιτικών Προσφύγων Ελλάδας (Κ.Ε.Π.Π.Ε.) δημιουργήθηκε μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου από τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες που κατέφυγαν σε χώρες της Ανατολική Ευρώπης (το 1965 είχαν καταγραφεί από την επιτροπή 60.500 πρόσφυγες).

[Πηγές σύνταξης διοικητικής ιστορίας: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=435298 ]

Το Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου ιδρύθηκε με το π.δ. από 27−05−1927 «Περί διοικήσεως του Εμπορικού Ναυτικού» (Α ́ 104) και μετατάχθηκε σε Κεντρικό Λιμεναρχείο με το π.δ. 1013/1977 «Περί μετατάξεως του Λιμεναρχείου Βόλου εις Κεντρικόν Λιμεναρχείον» (Α ́ 341).

Ο Λιμενικός Σταθμός Αγίας Κυριακής Τρικέρων Μαγνησίας ιδρύθηκε με την αριθ. 11068/5/1977 Απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας «Περί συστάσεως Λιμενικού Σταθμού εις όρμον Αγίας Κυριακής Τρικέρων Νομού Μαγνησίας» (Β ́764). Με το Π.Δ. 81/2014 μετατάχθηκε σε Β ́ Λιμενικό Τμήμα του Κεντρικού Λιμεναρχείου Βόλου με έδρα την Αγία Κυριακή Τρικέρων Μαγνησίας.

Ο Λιμενικός Σταθμός Αγίου Ιωάννη Μουρεσίου Μαγνησίας ιδρύθηκε με το π.δ. 238/2004 « ́Ιδρυση Λιμενικού Σταθμού στον Άγιο Ιωάννη Μουρεσίου Μαγνησίας, καθορισμός αρμοδιοτήτων του και κατάταξή του σε κατηγορία σε σχέση με τα κριτήρια μεταθέσεων» (Α ́ 219). Καταργήθηκε με το π.δ. 81/2014.

Ο Κεντρικός Μακεδονικός Σύλλογος ασχολήθηκε με θέματα ενίσχυσης του πληθυσμού της Μακεδονίας και ανέπτυξε δράση σχετική με τα ζητήματα της Μακεδονίας. Το 1905 έγινε προσπάθεια να ενωθούν όλοι οι πατριωτικοί σύλλογοι της Αττικής, οι όποιοι αγωνίζονταν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Αρχικά ενώθηκαν μόνον ό «Μακεδονικός Σύλλογος» και ή «Μακεδονική Αδελφότης». Το νέο σωματείο έλαβε την ονομασία «Μακεδονικός Σύλλογος “Ό Μέγας Αλέξανδρος”». Στο τέλος του 1907 προσχώρησαν ό «Σύνδεσμος Μακεδόνων Φοιτητών» και ό «Κεντρικός Μακεδονικός Σύλλογος» και τότε μόνον οι τέσσερις ενωμένοι σύλλογοι έλαβαν την ονομασία «Παμμακεδονικός Σύλλογος».

Κοινωφελές ίδρυμα που ιδρύθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 513/1974 στο Βόλο, με σκοπό την παροχή υποτροφιών σε απόφοιτους Μέσης Εκπαίδευσης από τους νομούς Καρδίτσας και Μαγνησίας για τη συνέχιση των σπουδών τους σε πανεπιστημιακό επίπεδο.

Η κλωστοϋφαντουργία Παπαγεωργίου ιδρύθηκε στο Βόλο το 1905 από τον Στυλιανό Παπαγεωργίου ως ιδιωτική επιχείρηση . Το 1923 η επιχείρηση στηρίχτηκε στη συνεργασία των γιών του Στυλιανού Γ. Παπαγεωργίου και του γαμπρού του Δ. Εκουκουμπέκης. Στη μεταπολεμική περίοδο η επιχείρηση λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά και πέτυχε ιδιαίτερα κέρδη παρά τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή (ανεργία, πρόσφυγες). Ξεκίνησε με 15 αργαλειούς και με προσωπικό 20 μόλις ατόμων. Στις επόμενες δεκαετίες αναπτύχθηκε σε κτήρια, μηχανήματα, παραγωγή και προσωπικό. Οι νέες εγκαταστάσεις αποπερατώθηκαν το 1932, το 1938 η ετήσια παραγωγή είχε φθάσει τα 1.350.000 μέτρα μάλλινο ύφασμα, ενώ μεταπολεμικά και μετά την ανασυγκρότηση αποκτήθηκε σύγχρονος εξοπλισμός και δημιουργήθηκε έως και οικισμός για το προσωπικό, το οποίο έφθασε για ένα διάστημα τα 2.200 άτομα. Το 1960 η βιομηχανία θεωρείται η μεγαλύτερη κλωστοϋαντουργική επιχείρηση στην επαρχία και η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα ώς αναφορά τον βιομηχανικό εξοπλισμό της. Η φθίνουσα πορεία για το εργοστάσιο άρχισε μετά το 1960 και οδήγησε στο οριστικό κλείσιμο.

Η κλωστοϋφαντουργία «ΤΖΙΜΑΣ» ξεκίνησε ως οικοτεχνία το 1883, όταν ο Δημήτριος (Τζίμας) Ντόβας αγόρασε για το σκοπό αυτό ένα μεγάλο οίκημα στα Παλιά Βόλου (Δοϊράνης 10). Το 1902 τα παιδιά του Μιχάλης και Κων/νος Ντόβας ίδρυσαν βιοτεχνία με την επωνυμία «Τζίμας» και με αρχικό εξοπλισμό μια «λανάρα» που δούλευε με κινητήρα φωταερίου, 5 αργαλειούς για χειροποίητα υφαντά και ένα μεγάλο χειροκίνητο «ξαντίρι» για να ξένει τα μαλλιά. Το 1920 επέκτειναν τη δραστηριότητά τους στην κατασκευή και πολλών άλλων μάλλινων ειδών, αγόρασαν το πρώτο κατάστημα στα Παλιά (Λαρίσης 8) και ανέπτυξαν τις πωλήσεις τους και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Το 1953, και αφού σταδιακά η επιχείρηση εξελίχθηκε σε βιομηχανία ύστερα και από την είσοδο σε αυτήν των παιδιών των ιδρυτών, συστάθηκε η νέα εταιρεία με την επωνυμία «”ΤΖΙΜΑΣ” Βασίλειος και Χαρίλαος Ντόβας και Σία Ο.Ε.». Ανεγέρθηκαν σύγχρονες εγκαταστάσεις στην οδό Αθηνών, όπου απασχολήθηκαν 134 εργατοϋπάλληλοι και περίπου 20 εξωτερικά οικογενειακά συνεργεία, για να καλυφθούν οι ανάγκες της βιομηχανίας. Η παραγωγή αυξήθηκε και πραγματοποιούνταν εξαγωγές σε Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία. Η ακμάζουσα πορεία της εταιρείας διακόπηκε το 1973, χρονιά διάλυσης της εταιρείας. Στη θέση της δημιουργήθηκαν δύο νέες εταιρείες, εκ των οποίων η μία, με την επωνυμία «“DOVEXPORT” Αφοί Κων. Ντόβα Ε.Ε.» συνέχισε τη δραστηριότητά της έως τα τέλη του 2000, οπότε και διαλύθηκε.

Η κλωστοϋφαντουργία «ΤΖΙΜΑΣ» ξεκίνησε ως οικοτεχνία το 1883, όταν ο Δημήτριος (Τζίμας) Ντόβας αγόρασε για το σκοπό αυτό ένα μεγάλο οίκημα στα Παλιά Βόλου (Δοϊράνης 10). Το 1902 τα παιδιά του Μιχάλης και Κων/νος Ντόβας ίδρυσαν βιοτεχνία με την επωνυμία «Τζίμας» και με αρχικό εξοπλισμό μια «λανάρα» που δούλευε με κινητήρα φωταερίου, 5 αργαλειούς για χειροποίητα υφαντά και ένα μεγάλο χειροκίνητο «ξαντίρι» για να ξένει τα μαλλιά. Το 1920 επέκτειναν τη δραστηριότητά τους στην κατασκευή και πολλών άλλων μάλλινων ειδών, αγόρασαν το πρώτο κατάστημα στα Παλιά (Λαρίσης 8) και ανέπτυξαν τις πωλήσεις τους και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Το 1953, και αφού σταδιακά η επιχείρηση εξελίχθηκε σε βιομηχανία ύστερα και από την είσοδο σε αυτήν των παιδιών των ιδρυτών, συστάθηκε η νέα εταιρεία με την επωνυμία «”ΤΖΙΜΑΣ” Βασίλειος και Χαρίλαος Ντόβας και Σία Ο.Ε.».

Το Κοµµουνιστικό Κόµµα Ελλάδας (Εσωτερικού) δηµιουργήθηκε µετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, από ηγετικά στελέχη και µέλη του ΚΚΕ. Το 1987 µετεξελίχθηκε στο κόµµα της Ελληνικής Αριστεράς (Ε.ΑΡ.).

Σύνθεση της Επιτροπής:

Πρόεδρος: Νικόλαος Καγκαλής

Μέλη: Θεόδωρος Κουρτόγλου, Κυριάκος Καραμπέτσος

Γραμματέας: Εμμανουλή Μηταφίδης

Σκοπός της επιτροπής ήταν η εκτίμηση της "κατά στοιχεία περιουσίας και δια καθορισμού μεριδίων συμπληρωματικής διατυπώσεως" προσφύγων από την πόλη Μουραδιέ της επαρχίας Εφέσου.

Με το υπ. αριθμ. 103479/4.11.1953, ΦΕκ. 210Γ΄/22.10.1953 ιδρύθηκε το ιδιωτικό (κοινοτικό) Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου. Έπειτα μετονομάστηκε σε Δημόσιο Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου.

Iδρύθηκε το 1967 ως Παράρτημα του Γυμνασίου Aρχανών. Aπό το σχολικό έτος 1972-1973, λειτούργησε ως Mεικτό Eξατάξιο Γυμνάσιο. Aπό τις 14/05/1973 φέρει την προσωνυμία «Mαλιώτειον Γυμνάσιον», από το όνομα του ομογενή από H.Π.A. Kωσταντίνου Mαλλιώτη (ή Mαλλιωτάκη), κατοίκου Bοστώνης, εργοστασιάρχη μεταλλεύματος, Προέδρου της Παγκρητίου Eνώσεως Aμερικής, που δώρησε 50.000$ για την ανέγερση του σχολείου.