Πρώην Αστυνομικό Τμήμα Δημητσάνας

Συστάθηκε με την υπ' αριθ. 31646/10.1.85 απόφαση του Νομάρχη Αττικής όπου επικυρώθηκε το καταστατικό (ΦΕΚ τεύχος Α.Ε. και Ε.Π.Ε. υπ' αριθ. 79/11.1.85) με αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία αλουμίνας καθώς και άλλων μετάλλων, τοποθεσία εργοστασίου μονάδας αλουμίνας στη περιοχή Θίσβης νομού Βοιωτίας και αρχικό μετοχικό κεφάλαιο δρχ. 500 εκατ. κυριότητας ΕΤΒΑ. Το έτος 2000 με συνολικό μετοχικό κεφάλαιο δρχ. 18.568.000.000 και ποσοστό συμμετοχής ΕΤΒΑ 100,000% η εταιρεία τελούσε υπό εκκαθάριση του Ν. 2190/20.

Στις 17 Αυγούστου 1977 ανατέθηκε στην ΕΤΒΑ η ίδρυση μονάδος παραγωγής αμμωνίας στην περιοχή της Καβάλας. Για το σκοπό αυτό στις 17 Μαΐου 1978 συστήθηκε εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνική Βιομηχανία Αμμωνίας Ανώνυμος Εταιρεία, Ε.ΒΙ.ΑΜ.». Ο διαγωνισμός για την ίδρυση Μονάδος Αμμωνίας 1000ΜΤ/ημερησίως προκηρύχθηκε τον Φεβρουάριο του 1980. Συγχρόνως προκηρύσσεται και διαγωνισμός για τη δημιουργία μονάδος παραγωγής ουρίας 600ΜΤ/ημερησίως. Ακολούθησαν τεχνικοοικονομικές αναλύσεις του συγκροτήματος Αμμωνίας-Ουρίας οι οποίες παρουσίαζαν την επένδυση ως οικονομικά μη αποδοτική. Τον Μάρτιο του 1981, η Διοίκηση της ΕΤΒΑ γνωστοποίησε στην εταιρεία τα προβλήματα που είχαν προκύψει και τέσσερις μήνες αργότερα το ΔΣ της ΕΒΙΑΜ αποφάσισε την απόλυση του επιστημονικού προσωπικού. Στις 11 Φεβρουαρίου 1985, η εταιρεία τέθηκε υπό εκκαθάριση.

Η Ελληνική Βιομηχανία Υπολειμμάτων Νάφθης (ΕΛΒΥΝ) ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Συρεγγέλα στις 6 Ιουλίου 1936 (ΦΕΚ Δελτίο Α.Ε. 252/06.08.1936). Σκοπός της ΕΛΒΥΝ ήταν η παραγωγή ορυκτελαίων, ελαίων, γράσων, παραφίνης, ασφάλτου και άλλων προϊόντων. Συμμετείχε σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς και δραστηριοποιήθηκε κυρίως στον τομέα της ίδρυσης βιομηχανικών μονάδων και διυλιστηρίων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το 1985 βραβεύτηκε από τον τότε πρωθυπουργό με το Χρυσό Μετάλλιο των 10 καλύτερων εξαγωγικών βιομηχανιών της Ελλάδος. Την ίδια χρονιά τέθηκε υπό εκκαθάριση.

Η Ελληνική Εμπορική Εταιρεία Εισαγωγής και Εξαγωγής (συναντιέται και με τις συντομευμένες γραφές 5/Ε, Πεντέψιλον, Ε.Ε.Ε.Ε.Ε.) υπήρξε η διάδοχος εταιρεία του οίκου Άμβουργερ & Σα, με έδρα την Πάτρα και μετοχικό κεφάλαιο 2.500.000 δραχμές. Ιδρύθηκε στις 26 Απριλίου 1912 από τους Αλβέρτο και Φραγκίσκο Άμβουργερ (εκπροσώπους της Άμβουργερ & Σα), Αλέξανδρο Καπάζογλου (διευθυντή και εκπρόσωπο της Εθνικής Τραπέζης), Ανδρέα Βρεττό (διευθυντή και εκπρόσωπο της Τραπέζης Αθηνών), Χρήστο Μοσχοβέλη (λογιστή), Κωνσταντίνο Παπαχριστόπουλο (ταμία και εκπρόσωπο της Ιονικής Τραπέζης) και Νικόλαο Ζούλλα (εντολοδόχο και κτηματία). Οι σκοποί της Ελληνικής Εμπορικής Εταιρείας Εισαγωγής και Εξαγωγής (5/Ε) σύμφωνα με το άρθρο 3 του καταστατικού της ήταν: 1) η συνέχιση, εκκαθάριση ή μεταβίβαση των εμπορικών εργασιών και βιομηχανικών επιχειρήσεων του οίκου Άμβουργερ και Σα, 2) η ανάληψη κάθε εμπορικής εργασίας, είτε για λογαριασμό της, είτε για λογαριασμό τρίτου, είτε συνεταιρικά, κυρίως κάθε εισαγωγική και εξαγωγική εργασία, 3) η ίδρυση κάθε βιομηχανικής επιχείρησης με εξουσιοδότηση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων και ψήφιση των 3/4 του αντιπροσωπευόμενου κοινωνικού κεφαλαίου στη Γενική Συνέλευση. Η Άμβουργερ & Σα σύμφωνα πάντα με το ιδρυτικό καταστατικό, παραχωρούσε και μεταβίβαζε την κυριότητα και επικαρπία της κινητής και ακίνητης περιουσίας της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έναντι των 25.000 μετοχών που της αναλογούσαν. Η διοίκηση της Ελληνικής Εμπορικής Εταιρείας Εισαγωγής και Εξαγωγής αποτελούνταν από ένα επταμελές συμβούλιο που εξέλεγε πρόεδρο και αντιπρόεδρο κάθε δύο χρόνια και μπορούσε να διορίσει έναν ή περισσότερους διευθυντές, ανακλητούς και άμεσα υποκείμενους στις εντολές του. Στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο μετείχαν οι: Φρ.Μπάουερ, Αλ.Καπάζογλου, Α.Βρεττός, Π.Αθανασίου και Ν.Ζούλλας, διευθυντές της δε διετέλεσαν και ο Δημοσθένης Αλεξόπουλος και ο Ιωάννης Δ.Χαραλάμπης. Η λειτουργία της Εταιρείας τεκμηριώνεται τουλάχιστον μέχρι το 1957, παρότι η αρχική της σύσταση ήταν τριακονταετής, στα δε Διοικητικά Συμβούλια της Εταιρείας το 1943 και το 1952 πρόεδροι ήταν αντίστοιχα ο Γεώργιος Αργυρόπουλος και ο Αριστομένης Παπανικολόπουλος . Το αρχειακό υλικό που διασώθηκε εδώ καλύπτει και το 1929, χρονιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η οποία δεν γνωρίζουμε εάν και κατά πόσο την επηρέασε.

Η Ελληνική Επιτροπή δια την διεθνή Ύφεσιν και την Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) συγκροτήθηκε το 1955 και είχε ως αφετηρία τη διακήρυξη που απηύθυναν προς οικονοµικής ζωής της χώρας. Διακηρύσσοντας ότι βρίσκεται µακράν των πολιτικών κοµµάτων και ανταγωνισµών, η ΕΕΔΥΕ δήλωσε την προσήλωσή της στις αρχές του ΟΗΕ για την ειρηνική συνύπαρξη των κρατών ανεξαρτήτως πολιτικού, κοινωνικού και οικονοµικού καθεστώτος. Αποτέλεσε την πιο αντιπροσωπευτική και µακροβιότερη οργάνωση στο χώρο του κινήµατος ειρήνης. Η ΕΕΔΥΕ το 1958 εξέδωσε το περιοδικό Δρόµοι της Ειρήνης – που στην αρχή κυκλοφόρησε µε τη µορφή τετρασέλιδης εφηµερίδας- και από το 1963 συνδιοργάνωσε µε άλλες κινήσεις ειρήνης τις πρώτες Μαραθώνιες Πορείες στη δεκαετία του ΄60 (1962-1966). Πραγµατοποίησε δυο πανελλήνια συνέδρια ειρήνης (1962,1965) και παράλληλα συνδέθηκε µε διεθνείς οργανισµούς συµµετέχοντας σε διεθνείς συσκέψεις και πορείες ειρήνης. Η διαδροµή της διακόπηκε προσωρινά το 1967 από την απριλιανή δικτατορία, ενώ στη µεταπολίτευση ανασυντάχθηκε και συνεχίζει να λειτουργεί µέχρι σήµερα.

Η Ελληνική Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων Α.Ε. ιδρύθηκε το 1906 από τους Ιω. Πεσμαζόγλου, Επαμεινώνδα Χαρίλαο, Αρ. Ζάννο, Νικόλαο Κανελλόπουλο, Εμμανουήλ Ρως και Δημήτριο Γαλανόπουλο, με σκοπό την αξιοποίηση των πλεονασμάτων σταφίδας που δημιουργήθηκαν λόγω της σταφιδικής κρίσης. Εκτός από την εμπορία της σταφίδας ανέπτυξε την παραγωγή οινοπνεύματος για διάφορες χρήσεις, γλεύκους για την παρασκευή ζαχάρεως, κρασιού (από χλωρή σταφίδα και σταφύλη), κονιάκ και, μετά τον πόλεμο, αεριούχων ποτών. Το κυρίως εργοστάσιο βρισκόταν στους Μύλους Αθηνών και ήταν προπολεμικά από τα πλέον σύγχρονα της εποχής του. Η εταιρεία έκλεισε στην δεκαετία του 1980.