Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης Κοζάνης
- Νομικό Πρόσωπο
Ινστιτούτο Βιβλίου και Ανάγνωσης Κοζάνης
Ινστιτούτο "Giorgio de Chirico - Κέντρο Σπουδών και Έρευνας"
Ιννοκέντιος ΙΑ', Πάπας, (1676-1689)
Η Σόνια Ιλίνσκαγια γεννήθηκε στη Μόσχα το 1938. Σπούδασε στο κλασικό τμήμα της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λομονόσωφ με παράλληλη ειδίκευση στην νεοελληνική και τη ρωσική φιλολογία. Το 1971 υποστήριξε τη διατριβή της με τίτλο: Συμβολή στη μελέτη της μεταπολεμικής ποίησης στην Ελλάδα. Η μοίρα μιας γενιάς. Τακτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της ΕΣΣΔ, ασχολήθηκε με την κριτική και τη μετάφραση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στα ρωσικά. Μετέφρασε Κάλβο, Καβάφη, Ρίτσο, Σεφέρη, Ελύτη, Βρεττάκο, Σινόπουλο, Λειβαδίτη, Κύρου, Αναγνωστάκη, Πατρίκιο, Σαχτούρη, Στεργιόπουλο, Ξενόπουλο, Τερζάκη και Αλεξανδρόπουλο. Χρημάτισε ερευνήτρια του Ινστιτούτου Σλαβικών και Βαλκανικών Μελετών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ ως το 1983, οπότε εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι ομότιμη καθηγήτρια της Νέας Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Για την συμβολή της στις καβαφικές μελέτες τιμήθηκε από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών με το Doctorat d’ Etat (2002). Το 2007 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας της απένειμε το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής. Το ίδιο έτος τιμήθηκε με το βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» της Εταιρείας Συγγραφέων (2007). Το 2008 έλαβε διάσημα τιμής για τη συμβολή της στην προώθηση της φιλίας των λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το έργο της: Η μοίρα μιας γενιάς. Συμβολή στη μελέτη της μεταπολεμικής πολιτικής ποίησης στην Ελλάδα (Μόσχα 1974, Αθήνα 1976), Κ.Π. Καβάφης. Οι δρόμοι προς το ρεαλισμό στην ποίηση του 20ού αιώνα. (Αθήνα 1983, Μόσχα 1984), Γιάννης Ρίτσος. Η ζωή και το έργο του (Μόσχα 1986), Μιχαήλ Λυκιαρδόπουλος. Ένας Έλληνας στο χώρο του ρωσικού συμβολισμού (Αθήνα 1989), Επισημάνσεις. Από την πορεία της ελληνικής ποίησης του 20ού αιώνα (Αθήνα 1992), Ο Κ.Π. Καβάφης και η ρωσική ποίηση του «αργυρού αιώνα» (Αθήνα 1995), Ρωσική Καβαφειάδα. (Επιλογή, εισαγωγή, μέρος μεταφράσεων, μονογραφία Κωνσταντίνος Καβάφης, κύκλος δοκιμίων Ο Κ.Π. Καβάφης και η ρωσική ποίηση του «αργυρού αιώνα») (Μόσχα 2000), Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 στον καθρέφτη της ρωσικής ποίησης (Επιλογή, εισαγωγή, επιμέλεια) (Αθήνα 2001), Κ.Π. Καβάφης, Άπαντα τα ποιήματα. (Εισαγωγή, επιμέλεια) (Αθήνα 2003), Κ.Π. Καβάφης, Τα Πεζά. (Επιλογή, εισαγωγή, μέρος μεταφράσεων) (Μόσχα 2003), Ελληνορωσικά συναπαντήματα (Αθήνα 2004), Η ρωσική λογοτεχνία στην Ελλάδα. 19ος αιώνας (Αθήνα 2006).
[Πηγές: «Σόνια Ιλίνσκαγια Αλεξανδροπούλου», www.hecucenter.ru/word-files, Τραίνο (συγγραφείς – μέλη) www.dedalus.gr, Δέσποινα Τριβόλη, «Μια ζωή. Μήτσος Αλεξανδρόπουλος» Lifo 22.05.08, στον ιστότοπο Ημερολόγιο πεδιάδος lehaina.blogspot.com]
ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, Τοπικό Υποκατάστημα Ιωνίας
ΙΙ Δασική Επιθεώρησις Θεσσαλονίκης
Ιερός ναός Υπαπαντής του Σωτήρος Καλαμάτας
Ιερός Ναός Τιμίου Προδρόμου Αγιάς
Ιερός Ναός Προφήτη Ηλία (Δαμασκηνιά Κοζάνης)
Ιερός Ναός Παντοκράτορος Χλομού (Κέρκυρα)
Ιερός Ναός Παναγίας Αντιβουνιώτισσας (Κέρκυρα)
Ιερός Ναός Παναγίας Ακαθίστου Οίας
Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Σπαρτιάς
Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρινίτσας
Ιερός Ναός Ιωάννου Θεολόγου Άνω Καμενίκιας Σερρών
Ιερός Ναός Αναλήψεως του Σωτήρος Καλαμάτας
Ιερός ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Καλυβίων
Ιερός Ναός Αγίων Θεοδώρων Αγιάς
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Φλαρίου Καλαμάτας
Ιερός ναός Αγίου Νικολάου Παλαιού Καλαμάτας
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Μεθώνης
Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Κυψελοχωρίου
Ιερός ναός Αγίου Ιωάννη Καλαμάτας
Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Φτέρης Σπερχειάδας
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Οίας
Ιερός ναός Αγίου Γεωργίου Καλαμάτας
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Ανατολής
Ιερός Ναός Αγίου Αρσενίου (Σπαρτίλλας, Κέρκυρα)
Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου Αγιάς
Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης
Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Ναυπλίου
Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής Μελιβοίας
Ιεροδικείο Κασσάνδρας Χαλκιδικής (Οθωμ.)
Ιεροδικείο Αβρέτ-Χισάρ [Κιλκίς]
Με βασιλικό διάταγμα που εκδόθηκε στις 23 Ιουλίου/4 Αυγούστου 1833 ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Εκκλησίας της Ελλάδος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και δημοσιεύθηκε ο ιδρυτικός Καταστατικός της Χάρτης. Σύμφωνα με αυτόν, η Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου διοικείται από την Ιερά Σύνοδο, πενταμελές όργανο στο οποίο μετέχουν κληρικοί εγκεκριμένοι από το βασιλιά. Με νεότερα διατάγματα που εκδόθηκαν στο τέλος του 1833 και τους πρώτους μήνες του 1834 αποφασίστηκε η κατάργηση των ανδρικών μοναστηριών με λιγότερους από έξι μοναχούς και το κλείσιμο όλων των γυναικείων (πλην τριών). Τέλος, προβλεπόταν ότι η μοναστηριακή περιουσία θα περιέλθει στο κράτος.
Με βασιλικό διάταγμα που εκδόθηκε στις 23 Ιουλίου/4 Αυγούστου 1833 ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Εκκλησίας της Ελλάδος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και δημοσιεύθηκε ο ιδρυτικός Καταστατικός της Χάρτης. Σύμφωνα με αυτόν, η Αυτοκέφαλη Εκκλησία του Ελληνικού Βασιλείου διοικείται από την Ιερά Σύνοδο, πενταμελές όργανο στο οποίο μετέχουν κληρικοί εγκεκριμένοι από το βασιλιά. Με νεότερα διατάγματα που εκδόθηκαν στο τέλος του 1833 και τους πρώτους μήνες του 1834 αποφασίστηκε η κατάργηση των ανδρικών μοναστηριών με λιγότερους από έξι μοναχούς και το κλείσιμο όλων των γυναικείων (πλην τριών). Τέλος, προβλεπόταν ότι η μοναστηριακή περιουσία θα περιέλθει στο κράτος.
Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Κόκκινης Εκκλησίας Λευκάδας
Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Κασσωπίτρας
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου (Σκήτη, Ημαθία)
Ιερά Μονή Σταυρονικήτα (Τουζλού Τσεσμέ)
Ιερά Μονή Προφήτου Ιωήλ (Καλαμάτα)
Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά (Καστανιά Ημαθίας)
Ιερά Μονή Παναγίας Εικοσιφοίνισσας (Σέρρες)
Ιερά Μονή Πέτρας Ολύμπου Πιερίας
Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βουλκάνου (Μεσσηνία)
Ιερά Μονή Βουλκάνου (Μεσσηνία)
Ιερά Μονή Αγίου Νικάνορος Ζάβορδας (Γρεβενά)
Ιερά Μονή Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης (Καλαμάτα)
Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Χανίων
Ιερά Μονή Αγ. Διονυσίου Ολύμπου
Ιερά Μητρόπολις Ωρωπού και Φυλής της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος
Η Ιερά Μητρόπολις Ωρωπού και Φυλής ιδρύθηκε ατύπως το 1979. Από το 1985 ελειτούργησε υπό την Ιεράν Σύνοδον των Ενισταμένων. Από το έτος 2014 υπάγεται στην Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος, υπό τον Αρχιεπίσκοπον κ. Καλλίνικον (Σαραντόπουλον). Το έτος 2018 έλαβε και την μορφή θρησκευτικού νομικού προσώπου.