Το Εργοστάσιο Ηλεκτρικής Πορσελάνης Νέας Μάκρης ιδρύθηκε το 1950 με δάνειο της Κεντρικής Επιτροπής Δανείων (αρ.3401 $288.000 και συμπληρωματικό αρ.5350 $120.000). Άρχισε τη λειτουργία του τον Αύγουστο 1953 με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής πορσελάνης και πυρίμαχων υλικών. Τέθηκε σε αναγκαστική διαχείριση από 1/12/1955 με διαχειριστή τον δικηγόρο και νομικό σύμβουλο του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Οικονομικής Αναπτύξεως (ΟΧΟΑ) Απόστολο Παπαγεωργίου. Από 16/7/1956 έως 31/12/1956 διαχειριστής ήταν ο Κ. Συμεωνίδης. Από 1/2/1956 και για διάστημα 5 μηνών έως τις 7/7/1956 ενοικιάστηκε στην εταιρεία Ε.Β.Ε. ΕΣΤΙΑ Α.Ε. Από 8/7/1956 έως 3/2/1957 λειτούργησε για λογαριασμό της αναγκαστικής διαχείρισης, οπότε και διεκόπη η λειτουργία του εργοστασίου. Μετά από πλειστηριασμό που πραγματοποιήθηκε στις 26/1/1958 περιήλθε στον ΟΧΟΑ. Με απόφαση του Συμβουλίου του Νόμου 3956/1959 (120/31.10.60) τέθηκε στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου περί παγωμένων πιστώσεων, οπότε και μειώθηκε το οφειλόμενο ποσό. Στις 3.10.1960 συστήθηκε ετερόρρυθμος εταιρεία μεταξύ των Αθανασίου Μπλαμούτση (μέτοχο της Ανωνύμου Βιομηχανικής Εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ Α.Ε.) και Χαρίτωνος Τριανταφυλλόπουλου για την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Υπεγράφη σύμβαση παροχής υπηρεσιών στις 31.5.1961 με την Ανώνυμο Βιομηχανική Εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ Α.Ε. για την προμήθεια πρώτης ύλης. Από τον Δεκέμβριο 1966 λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της ΕΒΗΠ Α.Ε. (η σύμβαση μισθωσης έληγε στις 31.12.76). Το 1968, κατόπιν πλειστηριασμού, περιήλθε στα περιουσιακά στοιχεία της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Αναπτύξεως και δεν λειτούργησε ξανά. Ο Χαρίτων Τριανταφυλλόπουλος το 1947 αγόρασε την ΕΜΧΕ Α.Ε. η οποία ήταν ιδιοκτήτρια ορυχείων καολίνου κ.λπ., ορυκτού στη Μήλο και μικρού εργοστασίου κεραμικής στη Σύρο. Ο ίδιος διατηρούσε επίσης και κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στην Αθήνα (επί της οδού Χαλκοκονδύλη 42) από το 1926, το οποίο έπαυσε να λειτουργεί το 1955.