Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στον Μελιγαλά Μεσσηνίας και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικά στη σχολή Οικονομικών Επιστημών του Λονδίνου. Εξελέγη διαδοχικά βουλευτής Μεσσηνίας του Κόμματος των Φιλελευθέρων (1950, 1956), της Ριζοσπαστικής Ενώσεως – ΕΡΕ (1961, 1963, 1964) της Νέας Δημοκρατίας – Ν.Δ. (1974, 1977, 1981). Το 1984 εξελέγη ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και τον Ιούνιο του 1985 βουλευτής και πάλι Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας.

Διετέλεσε μέλος πολλών κυβερνήσεων: υφυπουργός Συντονισμού (1961 – 1963 και 1967), υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας αμέσως μετά τη μεταπολίτευση και στη συνέχεια υπουργός Εμπορίου (1974), αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού (1975-1976) και υπουργός Γεωργίας (από τον Σεπτέμβριο του 1976) στην κυβέρνηση της Ν. Δ. υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως τις εκλογές του 1977, υπουργός Οικονομικών (Νοέμβριος 1977 – Μάιος 1978) και Γεωργίας (ως τον Μάιο του 1980) υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, υπουργός Συντονισμού (από τον Μάιο του 1980 ως την παραίτησή του στις 10 Οκτωβρίου 1981) στην κυβέρνηση Ν.Δ. υπό τον Γεώργιο Ράλλη.

Στις 15 Ιουλίου 1985, ο Ι. Μπούτος αποχώρησε από την Ν.Δ., διαφωνώντας με την απόφαση της ηγεσίας του κόμματός του να παραιτηθεί από την ιδιότητα του ευρωβουλευτή μετά την εκλογή του το 1985 ως βουλευτή Μεσσηνίας και διατήρησε την έδρα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος μέχρι το 1989. Ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσχώρησε στην Ομάδα του Δημοκρατικού Ευρωπαϊκού Συνασπισμού, της οποίας εξελέγη αντιπρόεδρος.

Στις εκλογές του Ιουνίου 1989 δεν πήρε μέρος. Κατά τις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 και της 8ης Απριλίου 1990 αναδείχθηκε βουλευτής Επικρατείας ως υποψήφιος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Τον Σεπτέμβριο του 1990 προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και εξελέγη από το Συνέδριό του μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Τέλος, διετέλεσε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από 1/12/1993 έως 26/10/1994.

Άρθρα και συνεντεύξεις του, πολιτικού και οικονομικού περιεχομένου, έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο.