Θεολόγος, μουσικός και ψάλτης από το Γεωργίτσι της Σπάρτης. Μόνασε στον Άθω νεαρός κι έγινε ιεροδιάκονος με το όνομα Γρηγόριος Ιβηρίτης. Από το 1909 ως το 1916 φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου έγραψε διατριβή για το διοικητικό σύστημα του Πατριαρχείου. Δίδαξε σε σχολεία στους Επιβάτες και την Αδριανούπολη και μετά το 1922 στη Νάξο, στην Ανδρίτσαινα, και στα Λεχαινά ως γυμνασιάρχης. Μετά το 1950 έζησε στην Αθήνα. Δημοσίευσε φυλλάδια για ζητήματα θρησκευτικά, εσχατολογικά και παραφιλολογικά.