Μονή Τιμίου Σταυρού (Νάξος, Κυκλάδες)
- Νομικό Πρόσωπο
Μονή Τιμίου Σταυρού (Νάξος, Κυκλάδες)
Μονή Παναγίας της Χοζοβιώτισσας (Αμοργός, Κυκλάδες)
Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος - Σαγματά (Βοιωτία)
Μονή Μεγίστης Λαύρας (Άγιο Όρος)
Μονή Μεγάλου Σπηλαίου (Καλάβρυτα)
Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χρυσολεοντίσσης (Αίγινα, Αττική)
Ιδρύθηκε γύρω στο 1600, για να στεγάσει την εικόνα της Παναγίας Χρυσολεόντισσας. Η εικόνα μέχρι τότε βρισκόταν στην παραθαλάσσια μονή του Αγίου Λεοντίου κοντά στο χωριό Λεόντι, η οποία είχε επανειλημμένα καταστραφεί από πειρατές, γι’ αυτό οι μοναχοί της κατέφυγαν στην πιο προστατευμένη αυτή περιοχή μακριά από τη θάλασσα. Η ίδρυση της νέας μονής έγινε την περίοδο 1600-1614. Από τότε είναι γνωστή η ιστορία της, όπως και τα ονόματα σχεδόν όλων των ηγουμένων της.
Ήταν σταυροπηγιακή με μεγάλη περιουσία και είχε στην κατοχή της σχεδόν ολόκληρη την Αίγινα, αλλά και το νησάκι που χαρακτηριστικά λέγεται Μονή, απέναντι από την Πέρδικα. Στην επανάσταση του 1821 είχε σημαντική δράση και μετά την απελευθέρωση ήταν από τις μονές που διατηρήθηκαν, μάλιστα σε αυτή προσαρτήθηκε ως μετόχι η διαλυμένη μονή Φανερωμένης της Σαλαμίνας. Η ιστορία της έχει συνδεθεί με την προσωπικότητα του Αγίου Νεκταρίου, που την επισκεπτόταν συχνά. Το 1935 μετατράπηκε σε γυναικεία.
Το συγκρότημα έχει διατηρήσει τη φρουριακή όψη που είχε ήδη από τον 17ο αιώνα. Έχει τετράγωνη κάτοψη και περιβάλλεται από ψηλά κτήρια κελλιών, με πυργίσκους, πολεμίστρες και μικρά παράθυρα τοποθετημένα ψηλά. Στο κέντρο του υψώνεται ο τριώροφος οχυρός πύργος που χρονολογείται στο 1610 ενώ δίπλα του, στο ψηλότερο επίπεδο, είναι κτισμένο το καθολικό, που χρονολογείται στο 1808 και έχει κτιστεί στη θέση παλαιότερου, που καταστράφηκε από σεισμό και πυρκαγιά. Είναι τρίκλιτη βασιλική, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, στον Άγιο Διονύσιο και στον Άγιο Χαράλαμπο. Στο εσωτερικό του εντυπωσιάζουν το όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1814, και η επαργυρωμένη εικόνα της Χρυσολεόντισσας, που λέγεται ότι χρονολογείται στον 15ο ή 16ο αιώνα. Πηγή: http://www.religiousgreece.gr/athens-attica/-/asset_publisher/lpcrESlL5iOO/content/iera-mone-koimeseos-theotokou-chrysoleontisses [τελευταία επίσκεψη: 18/5/2020]
Μονή Καισαριανής (Καισαριανή, Αθήνα)
Μονή Ευαγγελιστρίας Ζαγαρά (Ελικώνας, Βοιωτία)
Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου (Σίφνος, Κυκλάδες)
Μονή Αγίων Θεοδώρων (Βυτίνα, Αρκαδία)
Μονή Αγίων Αναργύρων (Ερμιόνη, Αργολίδα)
Μονή Αγίου Παντελεήμονος, Άγιο Όρος
Μονή Αγίου Νικολάου Καλτεζών (Αρκαδία)
Μονή Αγίου Νικολάου (Βλασία, Αχαΐα)
Μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών (Αρκαδία)
Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (Πάτμος, Δωδεκάνησα)
Μονή Αγίου Ελευθερίου (Σαγκρί, Νάξος)
Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού (Αργολίδα)
Μονή Αγίου Γεωργίου (Ήλια, Εύβοια)
Μονή Αγίου Βησαρίωνος Δουσίκου (Τρίκαλα)
Μονή Αγίου Αντωνίου του Αββά (Νάξος)
Μονή Αγίου Αντωνίου (Μάρπησσα, Πάρος)
Πολιτικός από την Κεφαλονιά, βουλευτής στη Βουλή της Ιονίου Πολιτείας και ηγετικό στέλεχος του Ριζοσπαστικού Κόμματος.
Ο Νίκος Μοιρόπουλος (Γεράκι Σπάρτης 1911 – Τρίπολη 1972), αποφοίτησε από το Γυµνάσιο το 1924 και το 1928 έγινε, µετά από εξετάσεις, γραµµατέας στο Πρωτοδικείο Αλεξανδρούπολης µέχρι το 1936. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά συνελήφθη και εκτοπίστηκε αρχικά στη Φολέγανδρο και έπειτα στην Ακροναυπλία. Τον χειµώνα του 1942 µεταφέρθηκε στον Ευαγγελισµό µε προβλήµατα όρασης απ’ όπου και δραπέτευσε. Συµµετείχε στο ΕΑΜ και το 1943 τοποθετήθηκε γραµµατέας στη Νοµαρχιακή Επιτροπή Αρκαδίας.
Ο Ελί Μοδιάνο (1881-1968) ήταν ένας από τους γνωστότερους εβραίους μηχανικούς που εργάστηκαν στην ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης μετά την πυρκαγιά του 1917. Γιoς του σεφαραδίτη τραπεζίτη Ιακώβ (Γιακώ) Μοδιάνο, σπούδασε στην École Centrale des Arts et Manufactures στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε σημαντικά δημόσια και ιδιωτικά έργα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν η βίλα Ιακώβ Μοδιάνο, το Τελωνείο Θεσσαλονίκης, η Αγορά Μοδιάνο και η Σχολή Alessandro Manzoni. Στο χρονικό διάστημα 1902-1914 αποτελεί τον διαπιστευμένο εργολήπτη της γαλλικής εταιρείας κατασκευών με οπλισμένο σκυρόδεμα Bureau Technique de Béton Arme de François Hennebique. Το 1922 του απονέμεται ο τίτλος του ιππότη από τον βασιλιά της Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ.
Πηγή: http://www.salonikajewisharchitecture.com/ar20.html [τελευταία επίσκεψη: 15/1/2021]
Μνημονείο Αγίου Γεωργίου Συκούση (Χίος)
Μνήμων Ναυπλίας (=συμβολαιογράφος) Χαρ. Παπαδόπουλος και συμβολαιογραφών ειρηνοδίκης Α. Μαυροκέφαλος.
Μνήμων Λακεδαίμων Χαρτουλάρος, Γεώργιος