Identity area
Type of entity
Person
Authorized form of name
Τσίζεκ, Κάρολος
Parallel form(s) of name
Standardized form(s) of name according to other rules
Other form(s) of name
Identifiers for corporate bodies
Description area
Dates of existence
1922-2013
History
Ο Κάρολος Τσίζεκ γεννήθηκε στις 11.5.1922, στην Μπρέσια της Ιταλίας, από Τσέχους γονείς, τον Φράντισεκ και την Άννα. Ο πατέρας του, απόφοιτος υφαντουργικής σχολής, ήταν εξειδικευμένος τεχνίτης στον τομέα της καλτσοβιομηχανίας. Ο Τσίζεκ έζησε με τη μητέρα του για μερικούς μήνες το 1928 στην πόλη Volynje της Τσεχίας. Το 1929 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ο πατέρας του προσελήφθη σε εργοστάσιο των αδελφών Μοδιάνο (Γενική Καλτσοποιία). Ο Τσίζεκ φοίτησε στα ιταλικά σχολεία της πόλης και αποφοίτησε από το Ιταλικό Λύκειο το 1939. Έκανε μαθήματα βιολιού μέχρι το 1937 οπότε διέκοψε την εκμάθηση για να επιδοθεί στη ζωγραφική.
Στη διάρκεια της Κατοχής δίδαξε ως βοηθητικός καθηγητής στο Ιταλικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιστορία-Αρχαιολογία (1950) και Ιταλική Φιλολογία (1968). Τη δεκαετία του 1950 εργάστηκε ως καθηγητής ιταλικών σε ιδιωτικά φροντιστήρια, ως διερμηνέας και μεταφραστής. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Δράσις και Ελεύθερος Λαός για τις οποίες μετέφραζε άρθρα από ιταλικά περιοδικά και κυρίως από το Έποκα. Από το 1961 μετά από πρόταση του Λίνου Πολίτη αρχίζει να διδάσκει ιταλικά στο Ιταλικό Τμήμα του ΑΠΘ από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1988. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του ίδιου τμήματος το 2004.
Το 1940 γνωρίστηκε με τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη. Συνεργάστηκε με το περιοδικό Κοχλίας το διάστημα 1945-1948. Υπήρξε ο βασικός συνεργάτης του Ντίνου Χριστιανόπουλου στο περιοδικό και τις εκδόσεις της Διαγωνίου όπου είχε την καλλιτεχνική και τυπογραφική επιμέλεια και σχεδίασε πλήθος εξωφύλλων. Ως γραφίστας σχεδίασε και επιμελήθηκε πλήθος εντύπων, σχεδίασε λογότυπους και αφίσες και συμμετείχε σε διαγωνισμούς. Το 2005 ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Ένωσης Γραφιστών Ελλάδας.
Αυτοδίδακτος ζωγράφος, συμμετείχε από τις 1944 σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, κυρίως ως συνεργάτης της Μικρής Πινακοθήκης της Διαγωνίου και ως μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών και Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας.
Μετέφρασε εκτεταμένα λογοτεχνία (κυρίως τσεχική και ιταλική) και συνεργάστηκε με πλήθος λογοτεχνικών περιοδικών (Διαγώνιος, Εντευκτήριο, Το Παραμιλητό, Το Τραμ, Το Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου). Το 2003 παρουσίασε μια επιλογή από το έργο του Τσέχου νομπελίστα ποιητή Γιάροσλαβ Σάιφρτ με τίτλο Η γλυκειά συμφορά της ποίησης, Ποταμός, Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Καρπός της ενασχόλησης αυτής υπήρξαν η ποιητική συλλογή Στίχοι έρωτας και αγάπης, Μπιλιέτο, Παιανία 2005 και η συλλογή αυτοβιογραφικών αφηγημάτων Η λιμνοθάλασσα της Γεωργικής Σχολής και άλλα αφηγήματα, Κίχλη, Αθήνα 2013.
Για το έργο του ως γραφίστας, ζωγράφος και μεταφραστής τιμήθηκε με πολλά βραβεία ανάμεσα στα οποία το Τάγμα Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας Οrdine di Cavaliere al Merito (2000) και το βραβείο του Τσεχικού Υπουργείου Εξωτερικών Jan Masaryk – Gratias Agit (2004).
Μιλούσε τσεχικά, ιταλικά, ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και λίγα ισπανοεβραϊκά.
Ο Κάρολος Τσίζεκ παντρεύτηκε την Κορίννα, το γένος Σταυρινού ή Πίττα, το 1957. Τότε βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος (με το όνομα Γεώργιος) με ανάδοχους τον Δημήτρη Ευθυμιάδη και τον Γιώργο Ιωάννου. Το 1959 απέκτησαν με την Κορίννα έναν γιο, τον Ισίδωρο. Η Κορίννα Τσίζεκ, είχε ένα γιο από τον πρώτο της γάμο, τον Σταύρο Πίττα. Η Κορίννα Τσίζεκ πέθανε το 1993. Ο Κάρολος Τσίζεκ απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια το1987. Ο Κάρολος Τσίζεκ παντρεύτηκε ξανά την εικαστικό, ποιήτρια και μεταφράστρια, Μαρία Καραγιάννη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα όρασης. Πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου του 2013.