Η Ιουλία Ιατρίδη, κόρη του Ισπανού μαέστρου Ιωσήφ Μπουστίντουι και της βιολίστριας Ελένης Γεωργαντοπούλου, μετέπειτα σύζυγος του Ανδρέα Ιατρίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1910. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών, έλαβε μέρος σε ορχήστρες και ρεσιτάλ, εργάστηκε για 15 χρόνια ως καθηγήτρια βιολιού στο Ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου. Σπούδασε επίσης ισπανική γλώσσα και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, δίδαξε την ισπανική γλώσσα στο διδασκαλείο ξένων γλωσσών του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετέφρασε πλήθος ισπανικών θεατρικών, πεζογραφικών και δοκιμιακών έργων. Ασχολήθηκε συστηματικά με την προβολή της ισπανόφωνης λογοτεχνίας με άρθρα, ομιλίες και συνεντεύξεις της. Η ίδια καλλιέργησε το μυθιστόρημα και το διήγημα και τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη (1959) και με τα κρατικά βραβεία μυθιστορήματος (1964) και μυθιστορηματικής βιογραφίας (1978). Εξέδωσε τα μυθιστορήματα: Καβαλάρης στον άνεμο (1958) και Τα πέτρινα λιοντάρια (1964), τις νουβέλλες Τρία πρόσωπα (1955), τη μυθιστορηματική βιογραφία Πυρίγονος (1976-1978) και τις συλλογές διηγημάτων Διαταγή άνωθεν (1971), Στις πέντε την αυγή (1981). Πέθανε το 1996.