Το υλικό που απόκειται πλέον στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη δεν παρουσιάζει την αναμενόμενη πληρότητα, καθώς φαίνεται, σε κάποιον τουλάχιστον βαθμό, διασπασμένο και με ελλείψεις (έχει παρατηρηθεί, εξάλλου, ότι μέρος τουλάχιστον του αρχείου έχει ουσιαστικά διασπαρεί, καθώς έγγραφα τα οποία θα αναμενόταν να αποτελούν τμήμα του έχουν κατά καιρούς διατεθεί ακόμα και προς πώληση). Σημειώνεται, ως προς τα προηγούμενα, η απουσία προσωπικών εγγράφων και τεκμηρίων (με μόνη εξαίρεση το προσωπικό του ημερολόγιο), καθώς και η απουσία του συνόλου της αλληλογραφίας του με τον Κ. Π. Καβάφη (με την εξαίρεση μίας και μόνης επιστολής).
Το μεγαλύτερο μέρος του αρχείου αποτελεί η (εισερχόμενη, κυρίως) αλληλογραφία του Μάριου Βαϊάνου (1 φάκελος με 4 υποφακέλους και συνολικά 930 τεκμήρια). Στους αποστολείς συγκαταλέγονται γνωστά ονόματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τέχνης (Βάρναλης, Βενέζης, Σικελιανός, Λαπαθιώτης, Άγρας, Χριστιανόπουλος, Ουράνης, Μπουζιάνης κ.ά), άνθρωποι με τους οποίους ο Βαϊάνος είχε επαγγελματικές, προσωπικές και κάποτε έντονες σχέσεις. Το συγκεκριμένο τμήμα του υλικού αποδίδει ικανοποιητική εικόνα της επαγγελματικής δραστηριότητας του Βαϊάνου, σχεδόν σε ολόκληρη τη χρονική της έκταση. Το αρχείο περιλαμβάνει επίσης (συνήθως σύντομα ή αποσπασματικά) κείμενα τρίτων (φάκελος 2, με συνολικά 55 τεκμήρια, κάποια από τα οποία ο Βαϊάνος φαίνεται ότι δημοσίευσε στα περιοδικά που εξέδιδε), ποικίλο έντυπο υλικό, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και αποκόμματα Τύπου σχετικά με την επαγγελματική του δραστηριότητα (φάκελος 3, με συνολικά 56 τεκμήρια), καθώς και το προσωπικό ημερολόγιο του Βαϊάνου που καλύπτει την περίοδο 1941-1945 (φάκελος 4). Μέρος του αρχείου αποτελούν επίσης πέντε μεγάλων διαστάσεων λευκώματα με φωτογραφίες και σκαριφήματα ή σκίτσα που εικονίζουν λογοτέχνες, καλλιτέχνες, πολιτικούς κ.ά. (φάκελος 5). Τα χρονολογημένα τεκμήρια του τελευταίου αυτού φακέλου καλύπτουν την περίοδο 1906-1963, περιλαμβάνουν, ωστόσο, και μικρό αριθμό φωτογραφιών του 19ου αιώνα. Πρόκειται για υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την εικονογράφηση των περιοδικών που κατά καιρούς εξέδιδε ο Βαϊάνος, αλλά, πιθανότατα, και για τους σκοπούς του «Πρακτορείου» του.

Το αρχείο περιλαμβάνει τον βαρύτιμο δερματόδετο κώδικα «Α» (1805-1873) του αρχείου της κοινότητας, καθώς και τρεις ακόμη τέτοιους κώδικες (που όμως περιέχουν αρκετά άγραφα φύλλα), με λιγοστά λυτά έγγραφα που βρέθηκαν μεταξύ των σελίδων τους.

Επίσης περιλαμβάνει αντίγραφα κοινοτικής αλληλογραφίας του 19ου αι., πίνακες των συνδρομών που μάζευε η ελληνορθόδοξη «καπέλλα» του Αγίου Γεωργίου της Λειψίας στα ετήσια πανηγύρια «Λαμπρής» και «Μιχαήλ», απογραφές υλικού, πρακτικά συνελεύσεων ως το 1885, και κυρίως το ληξιαρχικό αρχείο της Ελληνικής Κοινότητας Λειψίας από το 1800 ως το 1941. Σε αυτό το τελευταίο εντοπίζονται βιβλία ή «δίπτυχα» βαφτίσεων, γάμων και θανάτων, καταγράφονται δε - εκτός από βαφτίσεις, γάμους και θανάτους που λάμβαναν χώρα στη Λειψία- συμβάντα στη Δρέσδη, ενίοτε το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη ή και άλλα μέρη της Γερμανίας. Τα τελευταία κατάλοιπα του αρχείου συμπίπτουν σχεδόν με την καταστροφή της εκκλησίας και των γραφείων της παροικίας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.