Ο Χαρίσιος Βαμβακάς γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1872. Πήγε σχολείο στην πατρίδα του και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια στην Ελβετία, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ του δικαίου και των πολιτικών επιστημών. Έζησε μερικά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνεργάστηκε ως δικηγόρος με τον Βορειοηπειρώτη δικηγόρο Γ. Τσάκο.
Διετέλεσε βουλευτής Σερβίων και Κοζάνης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο αντικαθιστώντας τον βουλευτή Κων. Δρίζη. Υπήρξε μέλος της Οργανώσεως Κωνσταντινουπόλεως που ιδρύθηκε από τον Α. Σουλιώτη-Νικολαΐδη με σκοπό την ανάσχεση της βουλγαρικής επιρροής στη Μακεδονία.
Το 1913 και το 1914 υπήρξε απεσταλμένος της ελληνικής κυβέρνησης σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Βιέννη, Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο, Αγία Πετρούπολη) με σκοπό την άσκηση επιρροής στις κυβερνήσεις και την κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί υπήρξε εκδότης και διευθυντής της γαλλόφωνης εφημερίδας Tribune με την οποία διαφώτιζε το γαλλόφωνο κοινό για τα ελληνικά πράγματα.
Το 1919 διορίστηκε από τον Ελ. Βενιζέλο αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στη Διασυμμαχική Κυβέρνηση Θράκης υπό τον Γάλλο στρατηγό C.A. Charpy. Από τη θέση αυτή εργάστηκε για την ενσωμάτωση της περιοχής στην ελληνική επικράτεια. Τον Μάιο του 1920 διορίστηκε Γενικός Διοικητής Δυτικής Θράκης [1]. Τον Σεπτέμβριο του 1920 (2.9.1920) διορίστηκε Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας, θέση από την οποία παραιτήθηκε με την κυβερνητική αλλαγή του Νοεμβρίου του 1920.
Εξελέγη γερουσιαστής στις 21 Απριλίου 1929 και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Γερουσίας. Παραιτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1930 για να βάλει υποψηφιότητα ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε δήμαρχος της πόλης από το 1931 μέχρι τον Ιούλιο του 1933, όταν παύθηκε, αφού προηγήθηκε διαχειριστικός έλεγχος και του επιβλήθηκε ποινή αργίας από τον Γενικό Διοικητή Μακεδονίας, Φίλιππο Δραγούμη, στο πλαίσιο των πολιτικών διώξεων των βενιζελικών.
Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις δημιουργώντας τη «Βιομηχανία Τροχοφόρων Χαρίσιου Ηλ. Βαμβακά». Ήταν ακόμη μέτοχος της Ανωνύμου Εταιρείας Υφασμάτων «Υφανέτ» και νομικός σύμβουλος της βελγικής εμπορικής εταιρείας πετρελαίων SOCOMBEL.
Ήταν επίσης μέλος του Γενικού Διοικητικού Συμβουλίου της Γεωργικής Τραπέζης Μακεδονίας (1924-1930), της Ανωτέρας Ενοριακής Αντιπροσωπείας Θεσσαλονίκης (1927), επίτιμο μέλος του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης και του Γυμναστικού Συλλόγου «Μέγας Αλέξανδρος».
Είχε παντρευτεί την κόρη του δικηγόρου Γ. Τσάκου, με την οποία αργότερα χώρισε. Απέκτησαν πέντε παιδιά: την Ευφημία, σύζυγο του γιατρού και βουλευτή Έβρου Αλέκου Παπαθανάση, τη Νίνα, σύζυγο του Τάκη (Χάνου;), την Καίτη ή Κατίνα, σύζυγο του Γιώργου Βοσνιάκου και τους Πέτρο και Ηλία Βαμβακά.

[1] Διορίστηκε Διοικητής Δυτικής Θράκης με Βασιλικό Διάταγμα της 21.5.1920 δημοσιευμένο στο ΦΕΚ 110 (τχ. Γ΄) 23.5.1920.

[Τα βιογραφικά στοιχεία αντλήθηκαν από τα βιβλία: Η απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης. Από το αρχείο του Χαρίσιου Βαμβακά, επιμέλεια Καλλιόπης Παπαθανάση-Μουσιοπούλου, Αθήνα, 1975 και Παν. Λιούφη, Ιστορία της Κοζάνης, εν Αθήναις 1924, ανατύπωση 1994, και από υλικό του αρχείου].

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1872: Γέννηση στην Κοζάνη.
1909 Φεβρ. ‒ 1912 Σεπτ.: Βουλευτής Σερβίων και Κοζάνης στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο, μέλος της Οργανώσεως Κωνσταντινουπόλεως, εκδότης της «Πολιτικής Επιθεωρήσεως» συνεργάτης και αρθρογράφος της γαλλόφωνης εφημερίδας La Tribune des Nationalités.
1913 Φεβρ. ‒ 1914 Ιούνιος: Ο Ελ. Βενιζέλος του αναθέτει διπλωματικές αποστολές σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Λονδίνο, Παρίσι, Πετρούπολη, κλπ.) για τη διεκδίκηση των εθνικών δικαίων. Καταδίκη του ερήμην σε θάνατο από την τουρκική κυβέρνηση για την εθνική του δράση.
1912-1919: Εκδότης της γαλλόφωνης εφημερίδας Tribune στη Θεσσαλονίκη.
1918 Οκτ. ‒ 1919 Σεπτ.: Λαμβάνει μέρος στη Συνδιάσκεψη των Παρισίων ως αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης για τα ζητήματα της Θράκης και του αλύτρωτου ελληνισμού.
1919 Σεπτ. 29: Διορίζεται αντιπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στη Διασυμμαχική Κυβέρνηση Δυτικής Θράκης. Κατορθώνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του αρχιστράτηγου Fr. d’ Esperey και του διοικητή της Διασυμμαχικής Κυβέρνησης C.A. Charpy.
1920 Μαΐου 14: Κατάληψη Δυτικής Θράκης από τα ελληνικά στρατεύματα.
1920 Μαΐου 21: Διορίζεται πρώτος Γενικός Διοικητής Δυτικής Θράκης.
1920 Ιουλ. 30: Υπογραφή Συνθήκης Παρισίων με την οποία μεταβιβαζόταν η Δυτική Θράκη από τις Συμμαχικές Δυνάμεις στην Ελλάδα.
1920 Σεπτ. 5 – Νοεμ. 26: Γενικός Διοικητής Ανατολικής Μακεδονίας.
1929 Απρ. 21 – 1930 Δεκ. 23: Εκλέγεται γερουσιαστής και διατελεί αντιπρόεδρος της Γερουσίας.
1930 Δεκ. 23: Εκλέγεται δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
1931 Οκτ.: Παίρνει μέρος στο Β΄ Βαλκανικό Συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη.
1931 Οκτ. 26: Επίσκεψη Προέδρου Δημοκρατίας Αλεξ. Ζαΐμη στη Θεσσαλονίκη.
1933 Ιούλ. 1: Αποχωρεί από τη δημαρχία.
1935: Αποσύρεται από την πολιτική.
1952: Πεθαίνει μετά από μακρά ασθένεια.