Ο Αλέξανδρος Πάλλης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1851. Σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα, σύντομα όμως έφυγε στο εξωτερικό όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο (Μάντσεστερ, Βομβάη, Λίβερπουλ). Στενός φίλος του Αργύρη Εφταλιώτη και του Ψυχάρη, συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο μαχητικών εκπροσώπων το δημοτικισμού. Πέθανε το 1935 στο Λίβερπουλ.

Έργα του:Τραγουδάκια για παιδιά (1889), Ταμπουράς και κόπανος (1907), Κούφια καρύδια (1915) και αρκετές μεταφράσεις, μεταξύ των οποίων η μετάφραση των Ευαγγελίων (1901) και της Ιλιάδας.

Το τετράδιο του υποφακέλου 1.2 παρουσιάζει ενδιαφέρον για το κίνημα του δημοτικισμού στις αρχές του αιώνα μας. «Το μεγαλύτερο μέρος των επιστολών περιστρέφεται άμεσα ή έμμεσα, γύρω από έναν κύριο άξονα, την δημοτικιστική Ιδέα. Ο Πάλλης ενισχύει και στηρίζει οικονομικά πρόσωπα και έντυπα (βλ. π.χ. γρ. αρ. 14), αποφασίζει και πραγματοποιεί εκδόσεις, πωλήσεις ή διανομές συγκεκριμένων βιβλίων (βλ. π.χ. γρ. αρ. 2) ορισμένων συγγραφέων, γιατί αισθάνεται ότι οι δραστηριότητές τους υπηρετούν τη γλωσσική Ιδέα για την οποία ο ίδιος αγωνίστηκε, σε όλη του τη ζωή, με φανατισμό και αδιακύμαντη αφοσίωση, Μερικά από τα γράμματα έχουν γραφεί με αφορμή κάποιους οικονομικούς διακανονισμούς (βλ. π.χ. γρ. αρ. 5, 6, 7, 17, 21). [...] Και οι επιστολές αυτές, λοιπόν, ενισχύουν το τεκμηριωμένο και από αλλού δεδομένο ότι ο Πάλλης ήταν ο κύριος χρηματοδότης του αγώνα του δημοτικισμού ο οποίος όμως δεν διστάζει να διακόπτει τη χορηγεία του, όταν διαπιστώνει ότι οι άνθρωποι, τα έντυπα ή οι φορείς (σύλλογοι κ.τ.λ.) που στηρίζει οικονομικά, παρεκκλίνουν προς κατευθύνσεις έξω και πέρα από τους δικούς του στόχους και σκοπιμότητες (βλ. γρ. αρ. 27, 35)».

Πηγή: Κρίστα Ανεμούδη-Αρζόγλου (επιμ.), Ανέκδοτα γράμματα του Αλέξανδρου Πάλλη, Αθήνα, Εταιρεία Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου 1986, σ. 9-10.