Ο Οργανισμός Τουριστικής Πίστεως (αρχικώς Οργανισμός Ξενοδοχειακής Πίστεως) ιδρύθηκε με το Ν.Δ. υπ.αριθ. 181/1946 (ΦΕΚ, Τεύχος Α’: 325/30.10.1946) με έδρα την Αθήνα. Ήταν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, υπό την άμεση εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Τουρισμού. Σκοπός του ήταν η «άσκησις της εν γένει Ξενοδοχειακής Πίστεως, εκδηλουμένης διά της χορηγήσεως υπ’ αυτού δανείων και πιστώσεων προς ξενοδοχειακάς επιχειρήσεις, επιχειρήσεις Λουτροπόλεων και τουριστικάς εν γένει τοιαύτας, προς συνεταιρισμούς Ξενοδόχων, προς ξενοδοχειακούς οργανισμούς προς τοπικάς οργανώσεις τουρισμού και τας ενώσεις αυτών ως και εις ενίσχυσιν επισκευής οδών αγουσών εις τουριστικούς τόπους». Το 1955 στο Ν.Δ. 3430 (ΦΕΚ, Τεύχος Α’: 307/12.11.1955) στο άρθρο 14 προβλέφθηκε η μετονομασία του οργανισμού σε Οργανισμό Τουριστικής Πίστεως με σκοπό τη διεύρυνση της πιστοδότησης προς επιχειρήσεις σχετικές με τον τουρισμό, όπως εστιατόρια, κ.λπ. Η διαχείριση του Oργανισμού ανατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα μέχρι τις 30/4/1957 και από τον Μάιο 1957 στην Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως. Τα δάνεια που χορηγήθηκαν από τον Oργανισμό διακρίνονται σε δάνεια για την ανέγερση ή ίδρυση νέων ξενοδοχειακών μονάδων, διάρκειας 25 χρόνων, δάνεια επέκτασης ή ριζικής ανακαίνισης διάρκειας έως 10 χρόνια, δάνεια βελτίωσης, ανανέωσης και εκσυγχρονισμού διάρκειας έως 5 έτη, δάνεια επείγουσας ανάγκης εξοφλητέα εντός 1-3 ετών, εποχικά δάνεια ανακαίνισης εξοφλητέα εντός 1 έτους, δάνεια ευκολίας εξοφλητέα εντός 10-12 μηνών. Το 1964 ο οργανισμός διαλύεται και απορροφάται από την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως.