Ο Κωνσταντίνος Δροσόπουλος του Ηλία γεννήθηκε στην Αθήνα το 1870. Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και κατετάγη στο Μηχανικό Σώμα του ελληνικού στρατού το 1892. Το 1897 έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Κρήτης υπό τον στρατηγό Τιμολέοντα Βάσο. Το 1899 εφηύρε την πτυοσκαπάνη (φορητό σκαπτικό εργαλείο του πεζικού) που φέρει το όνομά του. Το 1906 τοποθετήθηκε στο Γ.Ε.Σ. και διορίστηκε καθηγητής της Οχυρωτικής στη Σχολή Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο στράτευμα μονομάχησε τρεις φορές με συναδέλφους του — κατά την πρώτη μονομαχία (1897) σκότωσε τον αντίπαλό του, ανθυπολοχαγό Νικόλαο Πρινιάρη. Αποστρατεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1922, αργότερα αποκαταστάθηκε και αποστρατεύθηκε οριστικά στις 23 Οκτωβρίου 1930 με τον βαθμό του Αντιστράτηγου. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα, μεταξύ των οποίων ο Ανώτατος Ταξιάρχης του Φοίνικος. Συνέγραψε μονογραφίες και άρθρα για στρατιωτικά θέματα.

Στις εκλογές του 1920 εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας. Χρημάτισε υπουργός Συγκοινωνιών στη βραχύβια κυβέρνηση Ν. Στράτου (Μάιος 1920). Τον Δεκέμβριο του 1944 τραυματίστηκε από χειροβομβίδα κατά τη διάρκεια οδομαχίας, πολεμώντας εναντίον των δυνάμεων του ΕΛΑΣ. Το 1948 εξελέγη Πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Αποστράτων Αξιωματικών. Πέθανε στην Αθήνα, στις 22 Μαρτίου 1956.

[Πηγή: το βιογραφικό σημείωμα που περιλαμβάνεται στο αρχείο του στο ΕΛΙΑ].