Συστήθηκε με προσωπική φροντίδια του ίδιου Κωνσταντίνου Σκενδέρη. Το αρχείο μετά το θάνατό του φυλασσόταν από τον υιό του Φωκίωνα Σκένδερη. Την ύπαρξη του αρχείου αυτού πληροφορήθηκε ο Μενέλαος Ζώτος σε προσωπική επικοινωνία με τον Φωκίωνα Σκενδέρη, όπου και του ζήτησε για λογαριασμό του Ιδρύματος το σύνολο του αρχείου. Ο Φωκίων κατόπιν προτροπών και του συνεργάτη του Δημητρίου Μαυρομμάτη, Προέδρου της Βορειοηπειρωτικής Φοιτητικής Νεολαίας Αθηνών, επείσθη και τελικώς το 1976 ή το 1977 παρεχώρησε το αρχείο στο Ι.Β.Ε.