Ο Δημήτριος Κορομηλάς, γιος του εκδότη Ανδρέα Κορομηλά (1811-1858) και της συζύγου του Μαρίας το γένος Δημητρίου Πιτσιπιού, γεννήθηκε στην Αθήνα. Είχε δύο μικρότερα αδέλφια, τη Χριστίνα (παντρεύτηκε τον Αριστείδη Δόσιο) και το διπλωμάτη και πολιτικό Λάμπρο (1854-1923). Σπούδασε φιλολογία στη Λειψία και σε νεαρή ηλικία ανέλαβε την επιχείρηση του πατέρα του. Εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας Εφημερίς, δημοσιογραφούσε καθημερινά στις σελίδες της επί σειρά ετών (1873-1885). Ερασιτέχνης ηθοποιός στα νεανικά του χρόνια, εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως θεατρικός συγγραφέας το 1874, με τις μονόπρακτες κωμωδίες Une mission (γραμμένη δύο χρόνια νωρίτερα) και À chacun son tour, που έπαιξε στην Αθήνα γαλλικός θίασος. Η συγγραφική παραγωγή του για το θέατρο περιλαμβάνει κωμωδίες, δράματα, τραγωδίες και άλλα έργα, που παρουσιάστηκαν κυρίως από αθηναϊκούς θιάσους· ωστόσο, στην ιστορία του νέου ελληνικού θεάτρου, ο Κορομηλάς είναι γνωστός ως θεμελιωτής του κωμειδυλλίου (με την Τύχη της Μαρούλας, 1889) και του δραματικού ειδυλλίου (με τον Αγαπητικό της Βοσκοπούλας, 1891). Ιδρυτικό μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και του Συνδέσμου των Δραματικών Συγγραφέων (1894), ο Κορομηλάς εξέδωσε επίσης εκπαιδευτικά βιβλία, λογοτεχνικά έργα, μεταφράσεις, βιβλιογραφίες, οδηγούς κ.ά. Παντρεύτηκε την Ευφροσύνη Σκούφου, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Γεώργιο. Ο Γεώργιος Δ. Κορομηλάς ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας. Ξεκίνησε ως συντάκτης στην εφημερίδα Ακρόπολις και συνεργάστηκε με πολλές αθηναϊκές εφημερίδες. Δημοσίευσε χρονογραφήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα. Με την πρώτη του σύζυγο, Χριστίνα-Μαρία, απέκτησε ένα γιο, τον Δημήτρη (γεν. 1905), με τη δεύτερη, Ρίτσα το γένος Σταματελάκη, δύο γιους, τον Λάμπρο και τον Αλέξανδρο. Ο Λάμπρος Γ. Κορομηλάς σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών κι εργάστηκε αρχικά ως δημοσιογράφος και αρθρογράφος σε εφημερίδες της Αθήνας (κυρίως στην Καθημερινή). Το 1941 πήρε μέρος στη μάχη του Νέστου και αιχμαλωτίστηκε· το 1942 διέφυγε στη Μέση Ανατολή και μέχρι το 1944 διετέλεσε επίσημος πολεμικός ανταποκριτής της Ελεύθερης Ελληνικής Κυβέρνησης. Μεταπολεμικά συνέχισε τη δημοσιογραφική δράση του, ενώ εργάστηκε, επίσης, στη Διεύθυνση Τύπου και Ραδιοφωνίας του Γενικού Επιτελείου Στρατου, στην Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών-Πειραιώς, στην Ελληνική Εταιρεία Υδάτων, στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και αλλού. Το 1959 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα και το 1964 έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων. Στα βιβλία του περιλαμβάνονται διηγήματα, μυθιστορήματα, πολεμικές αναμνήσεις και μαρτυρίες, ενώ σημαντικές υπήρξαν οι μελέτες του για την ιστορία της Αθήνας. Παντρεύτηκε τη Σοφία Βράιλα και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τη Μαριάννα.

[Πηγές σύνταξης βιογραφικών: 1. «Κορομηλά, οικογένεια» (το λήμμα για τον Δημήτριο Α. Κορομηλά υπογράφει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, τα υπόλοιπα είναι ανυπόγραφα), Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, τόμος τριακοστός. Αθήνα, Πάπυρος, 2007. 2. Σπάθης, Δημήτρης, «Κορομηλάς, Δημήτριος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμος 5. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986. 3. Υλικό του αρχείου].