Ο Θανάσης Κωσταβάρας (Βόλος 1927-Αθήνα 2007) υπήρξε σημαντικός ποιητής της Α΄ Μεταπολεμικής Γενιάς και θεατρικός συγγραφέας. Επίσης, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ως Επονίτης, προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και το 1944 τραυματίστηκε σε μάχη με τους Γερμανούς. Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του, στο Βόλο, ήρθε στην Αθήνα και το 1946 εγγράφηκε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνελήφθη, όμως, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, πέρασε από Στρατοδικείο τον Μάρτιο του 1949 και στάλθηκε στη Μακρόνησο, όπου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, πρώτα στο Β’ Τάγμα και ύστερα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Απολύθηκε τον Ιούλιο του 1952 και μετά την αποπεράτωση των σπουδών του εργάστηκε ως οδοντίατρος.

Παντρεύτηκε την Αγγελική Κωσταβάρα (1946-2006), κριτικό λογοτεχνίας, φίλη της Τατιάνας Γκρίτση Μιλλιέξ, του Μίλτου Σαχτούρη και του Γιώργου Χειμωνά, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Κωνσταντίνο. Η Αγγελική υπήρξε η μούσα του και της αφιέρωσε μερικά από τα ωραιότερα ποιήματά του· έφυγε το 2006, έναν χρόνο πριν από τον ποιητή. http://www.poiein.gr/archives/247/index.html

Ο Θανάσης Κωσταβάρας εμφανίστηκε στον ποιητικό στίβο το 1953, με την ποιητική συλλογή Πρελούντια, την οποία αργότερα αποκήρυξε. Η συλλογή του Ο γυρισμός (μαζί με τη Μαθητεία του Τίτου Πατρίκιου) αποτέλεσε το σημείο αναφοράς για την εμβληματική μελέτη του Βύρωνα Λεοντάρη, με την οποία καθιερώθηκε ο όρος «ποίηση της ήττας» για την ποίηση της Α΄ Μεταπολεμικής Γενιάς, το 1963.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, το 1981, και συνεργάτης των περιοδικών Επιθεώρηση Τέχνης, Αντί, Λέξη, και Μανδραγόρας, της συντακτικής επιτροπής του οποίου ήταν μέλος. Το 1983 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου και το 1987 το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική του συλλογή Τα ερωτικά, το οποίο δεν αποδέχτηκε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά.

Ο Κωσταβάρας έγραψε ποίηση, διηγήματα και θεατρικά έργα