Ο πολιτικός και δημοσιογράφος Μιχάλης Κύρκος γεννήθηκε το 1893 στο Σιδηροχώρι (Σαμάκοβο) της Ανατολικής Θράκης. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή (Neuchatel) της Ελβετίας από όπου αποφοίτησε το 1913. Το 1918 παντρεύτηκε την Ιωάννα Θαλασσινού και απέκτησε μαζί της τρεις γιους τον Κύρκο (Τάκη), τον Κώστα και τον Λεωνίδα.
Καθηγητής εμπορικών μαθημάτων και διευθυντής μέσων εμπορικών σχολών (1915-1923), ο Μ. Κύρκος άρχισε να πολιτεύεται από το 1923. Πληρεξούσιος (Κόμμα Φιλελευθέρων) στην Δ΄ Συντακτική Συνέλευση (1923-1925), βουλευτής Θεσσαλονίκης (Κόμμα Ενώσεως Φιλελευθέρων, 1926-1928) και Δράμας (Προοδευτικό Κόμμα Γ. Καφαντάρη, 1933-1935) εξελέγη επίσης πληρεξούσιος Θεσσαλονίκης στην Ε΄ Εθνική Συνέλευση (1935). Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το προσφυγικό ζήτημα και διετέλεσε Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας και Υγιεινής την περίοδο 1926-1928. Αποσχίστηκε από το Λαϊκό Κόμμα λόγω της διαφωνίας του στο πολιτειακό. Στη δικτατορία του Μεταξά εξορίστηκε για την αντιστασιακή του δράση (1938-1940). Ιδρυτής του Δημοκρατικού Ριζοσπαστικού Κόμματος προσχώρησε στον πολιτικό συνασπισμό του ΕΑΜ το 1945 και ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας Ελεύθερη Ελλάδα. Φυλακίστηκε στα χρόνια 1948-1949. Μετά την αποφυλάκισή του το 1951, έγινε διευθυντής της εφημερίδας Δημοκρατική και συμμετείχε στην ίδρυση της ΕΔΑ. Βουλευτής Θεσσαλονίκης της ΕΔΑ το 1951, μετά την ακύρωση της εκλογής των εξόριστων και φυλακισμένων, διαφώνησε και αποχώρησε από τον συνασπισμό της Αριστεράς το 1952. Στη συνέχεια προσχώρησε στην ΕΠΕΚ. Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ενώσεως δια την Διεθνήν Ύφεσιν και την Ειρήνη, συνεργάστηκε ξανά με την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1958 και το 1961 και Αθηνών το 1963. Πέθανε στην Αθήνα το 1967.