Ο Νίκος Ευθυμίου, ηθοποιός με θεατρική και κινηματογραφική δραστηριότητα, γεννήθηκε το 1917. Φοίτησε στη Νέα Δραματική Σχολή του Σωκράτη Καραντινού (1935) και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1936-1938). Μαθητής στη δραματική σχολή ακόμη, εμφανίστηκε στο θέατρο με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη (1935-1936). Στον ίδιο θίασο εργάστηκε και κατά τις περιόδους 1939-1940 και 1943. Έλαβε μέρος, επίσης, σε παραστάσεις των θιάσων: Παμφίλης Αργυροπούλου & Κώστα Σαντοριναίου (1938-1939), «Νεοελληνικό Θέατρο» Νίκου Δελούδη (1939), Βέρας Δελούδη (1943-1944), «Ελληνικό Θέατρο» Άννας Σταυρίδου & Νώντα Χέλμη (1944), «Νεοελληνική Σκηνή» Κώστα Παπαγεωργίου (1945-1946), «Νέα Σκηνή» Φώτη Μπογράκου (1946-1947), Κρινιώς Παππά & Σπύρου Μουσούρη (1948), Αδαμάντιου Λεμού (1950, 1952-1954), Βασίλη Αργυρόπουλου (1950-1951), Άννας Λώρη & Γιώργου Ολύμπιου (1951). Το 1940, ιδρυτικό μέλος, με τον Αδαμάντιο Λεμό, τη Μαίρη Γιατρά-Λεμού και άλλους νέους τότε ηθοποιούς, του θιάσου «Νεοελληνική Σκηνή», εμφανίστηκε σε σειρά παραστάσεων στο θέατρο «Ζέφυρος» στον Πειραιά, ενώ στη διάρκεια του πολέμου (1940-1941) πραγματοποίησε παραστάσεις στα θέατρα «Λουξ», «Καλιφόρνια» και «Ταμπούρια», με τον θίασο «Θέατρο του Λαού», που ίδρυσε από κοινού με τον ηθοποιό Πέτρο Ντούγκα. Το 1951 ίδρυσε τον θίασο «Οργανισμός Παιδικού Θεάματος» και έδωσε σειρά παραστάσεων για παιδιά στο θέατρο «Κρυστάλ» στην Καλλιθέα ως το 1952. Το 1953 εμφανίστηκε με δικό του θίασο στο θέατρο «Ραντάρ». Από το 1954 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου παρακολούθησε σπουδές σκηνοθεσίας (Nationaltheater Mannheim) και, στη συνέχεια, διοργάνωσε θεατρικές παραστάσεις για ομογενείς.

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: 1. Έξαρχος, Θόδωρος, «Νίκος Ευθυμίου», Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες. Τόμος δεύτερος (Α-Μ). Αθήνα / Γιάννενα, Δωδώνη, 1996, σ. 137. 2. Υλικό του αρχείου.]