Ο Ιωάννης Ισιδωρίδης-Σκυλίτσης ή Σκυλίσσης ήταν δημοσιογράφος, εκδότης, ποιητής και μεταφραστής. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1819. Ο πατέρας του Ισίδωρος Σκυλίτσης καταγόταν από την Χίο και η μητέρα του από την παλαιά σμυρναίικη οικογένεια των Ομήρων. Κατά την μεγάλη σφαγή της Χίου (1822), η οικογένεια του Ιωάννη κατέφυγε στα Κύθηρα. Όταν επέστρεψε στην Σμύρνη, ο Σκυλίτσης συνέχισε την εκπαίδευσή του στην Ευαγγελική Σχολή και ίσως αργότερα στην Εμπορική Σχολή της Χάλκης. Αρχικά ασχολήθηκε με το εμπόριο, αφιερώθηκε όμως στην δημοσιογραφία, τις μεταφράσεις και την λογοτεχνία.
Όταν ήταν ακόμη 15 ετών μετέφρασε την Θηβαΐδα του Ρακίνα (1834). Συνεργάστηκε με το περιοδικό Αποθήκη ωφελίμων γνώσεων (1837 κ.ε.) και τις εφημερίδες Μνημοσύνη (1838), Άργος (1839), Ιωνικός Παρατηρητής (1839-40) και Αμάλθεια, της οποίας χρημάτισε διευθυντής το 1840. Το 1839 ίδρυσε με τον δάσκαλό του, Αργύρη Καράβα, το περιοδικό Φιλολογικός Κήπος. Την ίδια εποχή απέδωσε στα νέα ελληνικά το έργο του Μουσαίου Ηρούς και Λεάνδρου Έρωτες (1839), μετέφρασε τον Θάνατο του Σωκράτους του Λαμαρτίνου (1841) και εξέδωσε την ποιητική συλλογή Ευανθία, άσματα ερωτικά, αστεία και ποικίλα, μαζί με τον Ν. Σαλτέλη.
Ταξίδεψε στην Ιταλία και την Γαλλία (1842-1844) και το 1844 επέστρεψε στη Σμύρνη εξοπλισμένος με ένα σύγχρονο τυπογραφείο. Ασχολήθηκε με μεταφράσεις γαλλικών έργων όπως του Εζέν Συ: Τα απόκρυφα των Παρισίων (1845), Ματθίλδη (1846), Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα (1849), Φερνάνδος Δουπλέσιος (1852), του Αλεξάντρ Ντυμά (πατέρα): Ιατρού απομνημονεύματα (1846), της Γεωργίας Σάνδη: Λέων Λεωνής (1847), του Οκτάβ Φεγιέ: Ο απηγορευμένος καρπός (1848) και του Βίκτωρος Ουγκώ: Λουκρητία Βοργία (1852). Παράλληλα, το διάστημα 1849-55 εξέδιδε την εβδομαδιαία Εφημερίδα της Σμύρνης.
Το 1855 εγκαταστάθηκε στην Τεργέστη, όπου ίδρυσε την εφημερίδα Ημέρα. Μεταφράσεις αυτής της περιόδου είναι: Βασιλεύς των Ορέων του Εντμόν Αμπού, Οι Άθλιοι (1862) του Βίκτωρος Ουγκώ και Δον Κιχώτης του Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Μετά από μία ανεπιτυχή προσπάθεια έκδοσης της Ημέρας στην Βιέννη, ο Σκυλίτσης εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου εξέδωσε το περιοδικό ποικίλης ύλης Μύρια Όσα (1867-68).
Το 1870 επέστρεψε στη Σμύρνη, όπου διέμεινε τρία χρόνια και αρθρογράφησε στην Αμάλθεια. Κατόπιν εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια. Το 1886 επέστρεψε στην Σμύρνη. Πέθανε στο Μόντε Κάρλο του Μονακό το 1890. Χωρίς να έχει εξακριβωθεί, εικάζεται ότι αυτοκτόνησε.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Στιγμαί και Η Μυρτιά (χ.χ.) και το θεατρικό Είσαι τρελλή (χ.χ.). Δημοσίευσε ποιήματα ως Παραρτήματα της Εφημερίδος της Σμύρνης. Το 1871 εξέδωσε στην Τεργέστη την τριλογία του Άριστα έργα, που περιλάμβανε μεταφράσεις των έργων Ταρτούφος, Φιλάργυρος και Μισάνθρωπος του Μολιέρου.

[Πηγές: Παγκόσμιο Βιογραφικό λεξικό, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983, τομ. 9Α? Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Αθήνα, Χάρης Πάτσης, 1968, τομ. 12]