Περιοχή αναγνώρισης
Κωδικός αναγνώρισης της ενότητας περιγραφής
Τίτλος
Χρονολογία(ες)
- 1919-1989 (Δημιουργία)
Επίπεδο περιγραφής
Αρχείο
Μέγεθος και υπόστρωμα της ενότητας περιγραφής (ποσότητα, όγκος ή διαστάσεις)
1 αρχειακό κουτί
Περιοχή πλαισίου παραγωγής
Όνομα του παραγωγού
Διοικητική ιστορία
Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης ήταν επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη. Είχε παντρευτεί τη γαλλίδα Berthe Deschamps.
Ο μηχανικός Αλέξανδρος Αντωνιάδης (δεν έχει συγγένεια με τον Π. Αντωνιάδη)* ήταν βουλευτής Αδριανούπολης, μέλος του υπουργείου εξωτερικών του Βενιζέλου, και συμμετείχε ως διπλωματικός αντιπρόσωπος σε διάφορες αποστολές. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες από τη Βουλγαρία (μετά το 1919) και αντιπρόσωπος των εταιρειών Port de Salonique et Companie Francaise du Levant την εποχή εκείνη. To 1919 είχε συνοδεύσει επίσης τον Σαχτούρη στη Θράκη κατόπιν εντολής του Βενιζέλου ως τεχνικός σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Πριν ασχοληθεί με τα μεταλλεία Παγγαίου είχε ανοίξει τα ανθρακωρυχεία στην Ποντοηρακλειά, είχε χτίσει ένα εργοστάσιο τσιμέντου και ένα βυρσοδεψείο στο Γεντί Κουλέ και είχε κάνει πολλές μελέτες για μεταλλεία και δάση στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διήυθυνε τα μεταλλεία λιγνίτη της Εύβοιας.
Ιδιοκτήτες των μεταλλείων χαλκοπυρίτου και σιδηροπυρίτου ήταν οι Π. Αντωνιάδης, ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης, ο Π. Γεωργιάδης και ο Ι. Ιωαννίδης. Μετά το 1923 και το θάνατο του Π. Αντωνιάδη, ανέλαβαν οι αδελφοί του Αλ. Αντωνιάδης (ως το 1927 που πέθανε) και Γεώργιος Αντωνιάδης και αργότερα τα παιδιά του τελευταίου Μαρία (σύζυγος Πλάτωνα Καράβα), Δημήτριος και Σοφία (σύζυγος Σπ. Σολομωνίδου). Μετά το 1928 μεταξύ των ιδιοκτητών συμπεριλαμβάνεται και ο Β. Καζαντζής ενώ απουσιάζει ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης.
- Συνωνυμία με τον Αλέξανδρο Αντωνιάδη, αδελφό του Παναγιώτη Αντωνιάδη.
[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Who is who, υλικό του αρχείου]
Όνομα του παραγωγού
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης ήταν επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη. Είχε παντρευτεί τη γαλλίδα Berthe Deschamps.
Ο μηχανικός Αλέξανδρος Αντωνιάδης (δεν έχει συγγένεια με τον Π. Αντωνιάδη)* ήταν βουλευτής Αδριανούπολης, μέλος του υπουργείου εξωτερικών του Βενιζέλου, και συμμετείχε ως διπλωματικός αντιπρόσωπος σε διάφορες αποστολές. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες από τη Βουλγαρία (μετά το 1919) και αντιπρόσωπος των εταιρειών Port de Salonique et Companie Francaise du Levant την εποχή εκείνη. To 1919 είχε συνοδεύσει επίσης τον Σαχτούρη στη Θράκη κατόπιν εντολής του Βενιζέλου ως τεχνικός σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Πριν ασχοληθεί με τα μεταλλεία Παγγαίου είχε ανοίξει τα ανθρακωρυχεία στην Ποντοηρακλειά, είχε χτίσει ένα εργοστάσιο τσιμέντου και ένα βυρσοδεψείο στο Γεντί Κουλέ και είχε κάνει πολλές μελέτες για μεταλλεία και δάση στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διήυθυνε τα μεταλλεία λιγνίτη της Εύβοιας.
Ιδιοκτήτες των μεταλλείων χαλκοπυρίτου και σιδηροπυρίτου ήταν οι Π. Αντωνιάδης, ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης, ο Π. Γεωργιάδης και ο Ι. Ιωαννίδης. Μετά το 1923 και το θάνατο του Π. Αντωνιάδη, ανέλαβαν οι αδελφοί του Αλ. Αντωνιάδης (ως το 1927 που πέθανε) και Γεώργιος Αντωνιάδης και αργότερα τα παιδιά του τελευταίου Μαρία (σύζυγος Πλάτωνα Καράβα), Δημήτριος και Σοφία (σύζυγος Σπ. Σολομωνίδου). Μετά το 1928 μεταξύ των ιδιοκτητών συμπεριλαμβάνεται και ο Β. Καζαντζής ενώ απουσιάζει ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης.
Συνωνυμία με τον Αλέξανδρο Αντωνιάδη, αδελφό του Παναγιώτη Αντωνιάδη.[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Who is who, υλικό του αρχείου]
Φορέας διατήρησης του αρχείου
Ιστορικό της ενότητας περιγραφής
Διαδικασία πρόσκτησης
Δωρεά Έλλης Σολομωνίδου-Αντωνιάδου, εγγονής του Γ. Αντωνιάδη, αδελφού του Παναγιώτη.
Περιοχή περιεχομένου και διάρθρωσης
Παρουσίαση περιεχομένου
-
Αλληλογραφία μεταξύ του Αλέξανδρου Αντωνιάδη και του Παναγιώτη Αντωνιάδη σχετικά με την έναρξη λειτουργίας πέντε μεταλλείων στο Παγγαίο όρος (συγκεκριμένα στις τοποθεσίες: Κλεπούσνα, Εγρή Δερέ, Νικησιάνη, Κιουπ-Κιοτ, Μεσσορώπη). Στην αλληλογραφία τους (1919-1923) προσδιορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, η ανάληψη των δαπανών που χρειάζονταν ώστε να αρχίσουν να λειτουργούν σωστά τα μεταλλεία (μελέτες από ειδικούς, διάνοιξη σιδηροδρομικών γραμμών, σύνδεση με λιμάνι, κλπ), η απόφαση του υπουργείου οικονομικών για την άδεια εκμετάλλευσης των μεταλλείων, καθώς και διάφορα αποτελέσματα των αναλύσεων των ειδικών, του γεωμέτρη Resch και του μηχανικού Κανάκη. Επίσης προσδιορίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς (αλληλογραφία και με Ι. Ιωαννίδη και Π. Γεωργιάδη).
-
Ποικίλα έγγραφα σχετικά με τις κληρονομιές (επιστολές, συμβολαιογραφικά, διαθήκες, κ.ά.).
-
ΦΕΚ παραχώρησης μεταλλείων στους Π. Αντωνιάδη, Π. Γεωργιάδη, Ι. Ιωαννίδη και Β. Καζαντζή (1928-1930).
Έγγραφα εξόδων και αναλύσεις των μεταλλευμάτων (1923-1941)
Επιλογές, εκκαθαρίσεις και τελική διατήρηση
Δεν έγινε καμία εκκαθάριση
Προσθήκες υλικού
Πιθανές προσθήκες
Σύστημα ταξινόμησης
Περιοχή όρων πρόσβασης και χρήσης
Όροι πρόσβασης
Δεν υπάρχουν περιορισμοί στην πρόσβαση
Όροι αναπαραγωγής
Γλώσσα(ες) των τεκμηρίων
Αλφάβητο(α) των τεκμηρίων
Σημειώσεις για τη γλώσσα και γραφή των τεκμηρίων
Ελληνικά, γαλλικά
Φυσικά χαρακτηριστικά και τεχνικές προϋποθέσεις
Εργαλεία έρευνας
Περιοχή συμπληρωματικών πηγών
Εντοπισμός πρωτοτύπων
Εντοπισμός αντιγράφων
Συμπληρωματικές πηγές / σχετικές ενότητες περιγραφής
Σημείωση δημοσίευσης
Περιοχή παρατηρήσεων
Σημείωση
Σημείωση
Εναλλακτικός(οί) κωδικός(οί) αναγνώρισης
Σημεία πρόσβασης
Θέματα
Τόποι
Ονόματα
Είδη
Περιοχή ελέγχου της περιγραφής
Κωδικός αναγνώρισης περιγραφής
Κωδικός αναγνώρισης του φορέα καθιέρωσης της εγγραφής
Κανόνες και/ή συμβάσεις
ΔΙΠΑΠ (Γ) 2η έκδοση
Ημερομηνίες δημιουργίας, αναθεώρησης ή κατάργησης της περιγραφής
Μάρτιος 2010
Αλφάβητο(α)
Πηγές
Δελτίο περιγραφής Φορέα.
Παρατηρήσεις και Όνομα Αρχειονόμου
Δημήτρης Μπαχάρας