Identity area
Reference code
Title
Date(s)
- 1919-1989 (Creation)
Level of description
Fonds
Extent and medium
1 αρχειακό κουτί
Context area
Name of creator
Administrative history
Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης ήταν επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη. Είχε παντρευτεί τη γαλλίδα Berthe Deschamps.
Ο μηχανικός Αλέξανδρος Αντωνιάδης (δεν έχει συγγένεια με τον Π. Αντωνιάδη)* ήταν βουλευτής Αδριανούπολης, μέλος του υπουργείου εξωτερικών του Βενιζέλου, και συμμετείχε ως διπλωματικός αντιπρόσωπος σε διάφορες αποστολές. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες από τη Βουλγαρία (μετά το 1919) και αντιπρόσωπος των εταιρειών Port de Salonique et Companie Francaise du Levant την εποχή εκείνη. To 1919 είχε συνοδεύσει επίσης τον Σαχτούρη στη Θράκη κατόπιν εντολής του Βενιζέλου ως τεχνικός σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Πριν ασχοληθεί με τα μεταλλεία Παγγαίου είχε ανοίξει τα ανθρακωρυχεία στην Ποντοηρακλειά, είχε χτίσει ένα εργοστάσιο τσιμέντου και ένα βυρσοδεψείο στο Γεντί Κουλέ και είχε κάνει πολλές μελέτες για μεταλλεία και δάση στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διήυθυνε τα μεταλλεία λιγνίτη της Εύβοιας.
Ιδιοκτήτες των μεταλλείων χαλκοπυρίτου και σιδηροπυρίτου ήταν οι Π. Αντωνιάδης, ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης, ο Π. Γεωργιάδης και ο Ι. Ιωαννίδης. Μετά το 1923 και το θάνατο του Π. Αντωνιάδη, ανέλαβαν οι αδελφοί του Αλ. Αντωνιάδης (ως το 1927 που πέθανε) και Γεώργιος Αντωνιάδης και αργότερα τα παιδιά του τελευταίου Μαρία (σύζυγος Πλάτωνα Καράβα), Δημήτριος και Σοφία (σύζυγος Σπ. Σολομωνίδου). Μετά το 1928 μεταξύ των ιδιοκτητών συμπεριλαμβάνεται και ο Β. Καζαντζής ενώ απουσιάζει ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης.
- Συνωνυμία με τον Αλέξανδρο Αντωνιάδη, αδελφό του Παναγιώτη Αντωνιάδη.
[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Who is who, υλικό του αρχείου]
Name of creator
Biographical history
Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης ήταν επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη. Είχε παντρευτεί τη γαλλίδα Berthe Deschamps.
Ο μηχανικός Αλέξανδρος Αντωνιάδης (δεν έχει συγγένεια με τον Π. Αντωνιάδη)* ήταν βουλευτής Αδριανούπολης, μέλος του υπουργείου εξωτερικών του Βενιζέλου, και συμμετείχε ως διπλωματικός αντιπρόσωπος σε διάφορες αποστολές. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες από τη Βουλγαρία (μετά το 1919) και αντιπρόσωπος των εταιρειών Port de Salonique et Companie Francaise du Levant την εποχή εκείνη. To 1919 είχε συνοδεύσει επίσης τον Σαχτούρη στη Θράκη κατόπιν εντολής του Βενιζέλου ως τεχνικός σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Πριν ασχοληθεί με τα μεταλλεία Παγγαίου είχε ανοίξει τα ανθρακωρυχεία στην Ποντοηρακλειά, είχε χτίσει ένα εργοστάσιο τσιμέντου και ένα βυρσοδεψείο στο Γεντί Κουλέ και είχε κάνει πολλές μελέτες για μεταλλεία και δάση στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διήυθυνε τα μεταλλεία λιγνίτη της Εύβοιας.
Ιδιοκτήτες των μεταλλείων χαλκοπυρίτου και σιδηροπυρίτου ήταν οι Π. Αντωνιάδης, ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης, ο Π. Γεωργιάδης και ο Ι. Ιωαννίδης. Μετά το 1923 και το θάνατο του Π. Αντωνιάδη, ανέλαβαν οι αδελφοί του Αλ. Αντωνιάδης (ως το 1927 που πέθανε) και Γεώργιος Αντωνιάδης και αργότερα τα παιδιά του τελευταίου Μαρία (σύζυγος Πλάτωνα Καράβα), Δημήτριος και Σοφία (σύζυγος Σπ. Σολομωνίδου). Μετά το 1928 μεταξύ των ιδιοκτητών συμπεριλαμβάνεται και ο Β. Καζαντζής ενώ απουσιάζει ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης.
Συνωνυμία με τον Αλέξανδρο Αντωνιάδη, αδελφό του Παναγιώτη Αντωνιάδη.[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: Who is who, υλικό του αρχείου]
Archival history
Immediate source of acquisition or transfer
Δωρεά Έλλης Σολομωνίδου-Αντωνιάδου, εγγονής του Γ. Αντωνιάδη, αδελφού του Παναγιώτη.
Content and structure area
Scope and content
-
Αλληλογραφία μεταξύ του Αλέξανδρου Αντωνιάδη και του Παναγιώτη Αντωνιάδη σχετικά με την έναρξη λειτουργίας πέντε μεταλλείων στο Παγγαίο όρος (συγκεκριμένα στις τοποθεσίες: Κλεπούσνα, Εγρή Δερέ, Νικησιάνη, Κιουπ-Κιοτ, Μεσσορώπη). Στην αλληλογραφία τους (1919-1923) προσδιορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, η ανάληψη των δαπανών που χρειάζονταν ώστε να αρχίσουν να λειτουργούν σωστά τα μεταλλεία (μελέτες από ειδικούς, διάνοιξη σιδηροδρομικών γραμμών, σύνδεση με λιμάνι, κλπ), η απόφαση του υπουργείου οικονομικών για την άδεια εκμετάλλευσης των μεταλλείων, καθώς και διάφορα αποτελέσματα των αναλύσεων των ειδικών, του γεωμέτρη Resch και του μηχανικού Κανάκη. Επίσης προσδιορίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς (αλληλογραφία και με Ι. Ιωαννίδη και Π. Γεωργιάδη).
-
Ποικίλα έγγραφα σχετικά με τις κληρονομιές (επιστολές, συμβολαιογραφικά, διαθήκες, κ.ά.).
-
ΦΕΚ παραχώρησης μεταλλείων στους Π. Αντωνιάδη, Π. Γεωργιάδη, Ι. Ιωαννίδη και Β. Καζαντζή (1928-1930).
Έγγραφα εξόδων και αναλύσεις των μεταλλευμάτων (1923-1941)
Appraisal, destruction and scheduling
Δεν έγινε καμία εκκαθάριση
Accruals
Πιθανές προσθήκες
System of arrangement
Conditions of access and use area
Conditions governing access
Δεν υπάρχουν περιορισμοί στην πρόσβαση
Conditions governing reproduction
Language of material
Script of material
Language and script notes
Ελληνικά, γαλλικά
Physical characteristics and technical requirements
Finding aids
Allied materials area
Existence and location of originals
Existence and location of copies
Related units of description
Publication note
Notes area
Note
Note
Alternative identifier(s)
Access points
Subject access points
Place access points
Name access points
Genre access points
Description control area
Description identifier
Institution identifier
Rules and/or conventions used
ΔΙΠΑΠ (Γ) 2η έκδοση
Dates of creation revision deletion
Μάρτιος 2010
Script(s)
Sources
Δελτίο περιγραφής Φορέα.
Archivist's note
Δημήτρης Μπαχάρας