Κόρη της πεζογράφου Πέπης Δαράκη και του λογίου Λουκά Δαράκη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Δεκατεσσάρων χρονών δημοσίευσε το πρώτο της ποίημα στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία, ενώ το ίδιο έτος εξέδωσε και την ποιητική συλλογή Εσπερινοί περίπατοι, με την προτροπή του Νίκου Καρούζου. Από το 1960 ως το 1964 σπούδασε και εργάστηκε στην Οικιστική Σχολή του Κ. Δοξιάδη, κοντά στον Ε. Παπανούτσο, ενώ το 1963 παντρεύτηκε τον ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη, με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο. Το 1964 διορίστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Αθηναίων, όπου εργάσθηκε ως το 1985, με μία διακοπή κατά τα έτη 1967-1974, λόγω πολιτικών φρονημάτων. Δημοσίευσε ποιήματά της σε πολλά περιοδικά, όπως Γράμματα και Τέχνες, Επιθεώρηση Τέχνης, Η Λέξη, Καινούρια Εποχή, Ποίηση, Το Δέντρο κ.ά.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Μεταπτώσεις (1967), Διαβάσεις (1969), Εμπλοκή (1971), Ο κήπος με τα εγκαύματα (1973), Έκλειψη (1974), Το ημικύκλιο αίμα (1974), Ο αρχάγγελος καθρέπτης (1976), Ο άνεμος και τα ρολόγια (1977), Ο λύκος του μεσονυχτίου (1978), Τα αόριστα γεγονότα (1980), Το μοναχικό φάντασμα της Λένας Όλεμ και Θάλεια (1982), Το τελευταίο γράμμα (1982), Η κρεμασμένη (1984), Το ιερό κενό (1988), Κοιμήθηκα η αχάριστη (1992), Η θλίψη καίει τις σκιές μας (1995), Ωσάν λέξεις (1998), Εκλογή 1971-1992 (1999), Το σώμα δίχως αντικλείδι (2000), Το ακίνητο εν οδύνη (2002), Τα ποιήματα 1967-1982, Τα ποιήματα 1984-2004 (2005), Ο απέναντι χρόνος (2006), Σε ονομάζω θα πει σε χάνω (2008, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) και Ερήμωνε... (2012).
Εξέδωσε επίσης τα πεζά: Μάρθα Σόλγκερ (1985), Ευγένιος και Ισαβέλλα (1986) και Η Όνειρος (1990). Την ποιητική συλλογή για παιδιά Το παιχνίδι να ονειρεύεσαι (1981).
Οι πρώτες (αποκηρυγμένες) ποιητικές συλλογές της ήταν: Εσπερινοί περίπατοι (1954), Φύση (1956), Λυρικοί στοχασμοί (1958) και Το τραγούδι των νέων καιρών (1963).
Ποιήματά της μεταφράστηκαν σε ξενόγλωσσες ανθολογίες στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά.