Ο Γιάννης Δουατζής (Λαμία, 1912 - Αθήνα, 1990) ήταν αδελφός του Γιώργου Δουατζή (καπετάν Όθρυ), από τους πρώτους καπετάνιους του Ε.Λ.Α.Σ. στην Εύβοια.
Ήταν μεταλλοπλάστης γλύπτης και ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα για την ανάδειξη του επαγγέλματος τόσο στο Μεσοπόλεμο όσο και μεταπολεμικά. Μεταξύ άλλων υπήρξε ιδρυτής και πρόεδρος για δεκαοχτώ χρόνια της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοτεχνών Λαϊκής Τέχνης, οργανωτής της πρώτης Πανελλήνιας Έκθεσης Καλλιτεχνικής Βιοτεχνίας (1958), μέλος του συμβουλίου του Ελληνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας (Ε.Ο.Ε.Χ.), της διοίκησης της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας κ.ά. Για τη δράση του τιμήθηκε με πολλά διπλώματα και μετάλλια.
Ο Γιάννης Δουατζής εντάχθηκε από νωρίς στο κομμουνιστικό κίνημα. Στο Μεσοπόλεμο διετέλεσε μέλος της Ο.Κ.Ν.Ε. και του Κ.Κ.Ε. (1927-1946) και ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση. Την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε στο Ε.Α.Μ. (μέλος της Λαϊκής Επιτροπής Κολωνού) και πρωτοστάτησε στην οργάνωση αντιστασιακών ομάδων στο Περιστέρι και στην Κολοκυνθού. Πήρε μέρος στα Δεκεμβριανά, στη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκε στον αριστερό πνεύμονα.
Ο Γιάννης Δουατζής ασχολήθηκε με την έρευνα για τη ζωή και τη δράση του αδελφού του, Γιώργου Δουατζή και του 7ου Συντάγματος του Ε.Λ.Α.Σ. στην Εύβοια και εξέδωσε δύο βιβλία. Είχε τρία παιδιά.

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: βιογραφικό σημείωμα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του Ημερολόγιο καπετάν Όθρυ και πληροφορίες του γιου του Γιώργου.]

Ο Γιώργος Δουατζής (ψευδώνυμο καπετάν Όθρυς), γεννήθηκε στην Κάσο το 1910. Ο πατέρας του, Κώστας, ήταν δάσκαλος και έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους αλλά πέθανε το 1915 από τις κακουχίες των πολέμων. Ο Γιώργος Δουατζής τελείωσε το ελληνικό σχολείο αλλά λόγω των οικογενειακών συνθηκών που επικράτησαν μετά το θάνατο του πατέρα του δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1927 μετακόμισε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως ζαχαροπλάστης και μηχανικός αλωνιστικών μηχανημάτων. Στην Αθήνα εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα και γνώρισε τον Γιάννη Κορδάτο και άλλους σημαντικούς εκπροσώπους του κινήματος, ενώ ήδη από τη Λαμία γνώριζε τον Άρη Βελουχιώτη, που ήταν φίλος του αδελφού του. Στον πόλεμο 1940-41 υπηρέτησε στο 5/24 Σύνταγμα Ευζώνων. Πήρε από νωρίς μέρος στην Εθνική Αντίσταση (Οκτώβριος 1942, στο Αρχηγείο Δομοκού) και τον Ιούνιο του 1943 αποβιβάστηκε στην Εύβοια για να οργανώσει το αντάρτικο. Διετέλεσε καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. και πρωτοστάτησε στην οργάνωση του 7ου Συντάγματος. Για τη δράση του επικηρύχτηκε το Φεβρουάριο του 1944 για 200 εκατομμύρια δραχμές. Το Μάιο του 1944 τοποθετήθηκε στην πυροβολαρχία του Συντάγματος, αντιμετωπίζοντας διάφορες κατηγορίες, τοποθέτηση που ο ίδιος θεώρησε δυσμενή. Με την πυροβολαρχία πήρε μέρος στα Δεκεμβριανά. Μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας παρέμεινε με κομματική εντολή στην επαρχία Δομοκού για να συντονίσει την εφαρμογή των συμφωνημένων στη Βάρκιζα. Αυτοκτόνησε στις 25 Ιουνίου 1945 στη διάρκεια συμπλοκής με εθνοφύλακες και παρακρατικούς. Ο Γιώργος Δουατζής ήταν γνωστός στην Εύβοια και ως «Μπαρμπαγιώργος».

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: βιογραφικό σημείωμα στο βιβλίο Ημερολόγιο καπετάν Όθρυ.]