Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε το 1932 στη Νιγρίτα Σερρών και καταγόταν από τη Σάμο. Αδελφοί του είναι ο κριτικός Μανόλης Λαμπρίδης και ο ποιητής Ανδρέας Λεοντάρης. Από το 1939 η οικογένειά τους εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα. Ο Βύρων Λεοντάρης σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος και ως νομικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων. Το 1954 δημοσίευσε την πρώτη ποιητική συλλογή του Γενική Αίσθηση. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά: Η Εφημερίδα των ποιητών, Κριτική (Θεσσαλονίκης), Επιθεώρηση Τέχνης. Μετείχε στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού Μαρτυρίες και από το 1973 ήταν μέλος της εκδοτικής συντροφιάς του περιοδικού Σημειώσεις, όπου δημοσιεύτηκαν τα περισσότερα ποιήματα και δοκίμιά του. Επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 1997 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το έργο του Εν γη αλμυρά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, ιταλικά. Σύζυγός του είναι η ποιήτρια Ζέφη Δαράκη και γιος τους ο σκηνοθέτης Γιάννης Λεοντάρης. Ο Βύρων Λεοντάρης πέθανε το 2014.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Γενική Αίσθηση (1954), Ορθοστασία (1957), Η ομίχλη του μεσημεριού (1959), Ανασύνδεση (1962), Ψυχοστασία (1972), Μόνον δια της λύπης (1976), Ψυχοστασία (συγκεντρωτική έκδοση 1949-1976) (1983), Εκ περάτων (1986), Εν γη αλμυρά (1996), Έως (2003).
Εξέδωσε τα δοκίμια: Η ποίηση της ήττας (1983), Καβάφης ο έγκλειστος (1983, συμπληρωμένη έκδοση 1997), Δοκίμια για την ποίηση (1985), Γραφή και βιβλίο (1990), Κείμενα για την ποίηση (2001).

[Πηγές σύνταξης βιογραφικού: βιοεργογραφικά σημειώματα του Β. Λεοντάρη, φακ. 2.1 του αρχείου.]