Ο Σπύρος Πλασκοβίτης (ψευδώνυμο του Πλασκασοβίτης) γεννήθηκε το 1917 στην Κέρκυρα. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και υπηρέτησε στο δικαστικό σώμα του Συμβουλίου Επικρατείας από το 1951 ως το 1968, οπότε διώχθηκε, δικάστηκε και φυλακίστηκε από το καθεστώς της δικτατορίας. Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας επανήλθε στην υπηρεσία του αλλά το 1977 διαμαρτυρόμενος για την αθώωση των κατηγορουμένων για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Την ίδια χρονιά εκλέχθηκε βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια ευρωβουλευτής από το 1981 ως το 1989. Εξέδωσε τέσσερα μυθιστορήματα: Το Φράγμα (1960), Η Πόλη (1979), Η κυρία της βιτρίνας (1990), Η άλλη καρδιά (1995) και επτά συλλογές διηγημάτων: Το γυμνό δέντρο (1952), Η θύελλα και το φανάρι (1955), Οι γονατισμένοι (1964), Το συρματόπλεγμα (1974), Το τρελό επεισόδιο (1984), Το πουκάμισο του καθηγητή (1993) και δύο τόμους με δοκίμια λογοτεχνικής κριτικής Η πεζογραφία του ήθους (1986) και Γραφές και συναντήσεις (1998).