Ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Στασινόπουλος ήταν γιος του Μεσολογγίτη Αναστασίου Στασινόπουλου. Δεν εντοπίστηκαν βιογραφικά στοιχεία για τον πατέρα του Αναστάσιο παρά μόνο ότι το 1830-31 βρισκόταν στο Ναύπλιο και πιθανότατα κατείχε κάποιο αξίωμα στη Διοίκηση κοντά στον Βιάρο Καποδίστρια. Υπάρχει μία επιστολή του Γιαννάκη Ραζηκότσικα που τον προσφωνεί “παιδί μου” και κλείνει “ο ως πατήρ σου” στην οποία ζητά τη μεσολάβηση του για ένα δάνειο που είχε ζητήσει. Στη συνέχεια, το 1847, φαίνεται να κατοικεί στην Αθήνα.
Ο γιος του Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1863 και σπούδασε Νομική στην Αθήνα. Διετέλεσε νομάρχης, πιθανότατα στον τόπο καταγωγής του. Από ελάχιστες ενδείξεις φακέλων και εκδοτικών αγγελιών υπάρχουν πληροφορίες ότι κατοίκησε διαδοχικά στις οδούς Καλογερά 20, Σοφοκλέους 64 (1907), Σύρου και Επτανήσου (1925) στην Αθήνα.
Ο Κ.Α. Στασινόπουλος ασχολήθηκε με τη μελέτη και συγγραφή της ιστορίας του Μεσολογγίου, αισθανόμενος χρέος και καθήκον προς την ηρωική πόλη και τους υπερασπιστές της, ενώ εξέδωσε το 1925 στο τυπογραφείο Θ. Τζαβέλλα στην Αθήνα το έργο Το Μεσολόγγι. Α΄ τόμος, Η Λιμνοθάλασσα, το οποίο είχε αρχικά συγγράψει το 1894. Το 1926 εκδόθηκε σε ιδιαίτερο τεύχος η εργασία του Οι Μεσολογγίται. (Η κατά τον Μέγαν Αγώνα δράσις των) με αφορμή την 100ετηρίδα της “Εξόδου των αθανάτων Ηρώων της Φρουράς του Μεσολογγίου” καθώς, όπως γράφει ο ίδιος στον πρόλογό του ο προαναγγελθείς Β΄ τόμος δεν θα ήταν έτοιμος.