Ο Κωνσταντίνος Βοβολίνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Ιανουαρίου 1913. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα με τις σπουδές του ξεκίνησε και τη σταδιοδρομία του ως συντάκτης και συνεργάτης των εφημερίδων Χρόνος του Πειραιά, Νέον Κράτος, Ελεύθερος Άνθρωπος, Νέον Φως και των περιοδικών Εργασία και Βιομηχανική Επιθεώρησις.
Εκτός από τη ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία, μετείχε ενεργά και στην πολιτική σκηνή της χώρας. Το 1938 ανέλαβε καθήκοντα Γενικού Γραμματέα του Δήμου Πειραιώς, θέση από την οποία παύθηκε το 1941 από την κατοχική κυβέρνηση, λόγω της ανυπακοής του προς το καθεστώς. Με την κήρυξη του πολέμου παρουσιάστηκε στον στρατό, όπου και υπηρέτησε έως τον Απρίλιο του 1941, φθάνοντας τον βαθμό του υποδεκανέα.
Κατά την περίοδο της Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τον Μάιο του 1941 μαζί με τους δημοσιογράφους Λάζαρο Πηνιάτογλου και Ιωάννη Μήλιο ίδρυσαν την αντιστασιακή οργάνωση «Ελληνικόν Αίμα», η οποία τέθηκε υπό την πνευματική ηγεσία του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρυσάνθου. Από τον Ιούνιο του 1942 οι τρεις δημοσιογράφοι εξέδωσαν και διηύθυναν την ομώνυμη κατοχική εφημερίδα.
Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς και Νήσων το 1952, με το κόμμα του Αλέξανδρου Παπάγου «Ελληνικός Συναγερμός», και εκ νέου το 1961, με το «Κόμμα των Προοδευτικών» του Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων την περίοδο 1952-1953 και Υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως κατά τα έτη 1968-1970.
Υπήρξε μέλος και ειδικός γραμματέας του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», σύμβουλος και κοσμήτωρ του Ελληνικού Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών, μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος, της Αθηναϊκής Λέσχης και πλείστων ακόμη συλλόγων.
Παράλληλα, ανέπτυξε πλούσια συγγραφική δραστηριότητα. Ενδεικτικά αναφέρονται τα βιβλία του Μυστικές εκδόσεις (Αθήνα 1945), Το Χρονικόν του Παρνασσού (Αθήνα 1951), που απέσπασε την εύφημο μνεία της Ακαδημίας Αθηνών, και Η Εκκλησία εις τον αγώνα της Ελευθερίας (Αθήνα 1952), που τιμήθηκε με έπαινο από το ανωτέρω ίδρυμα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Κ. Βοβολίνης ξεκίνησε τη συγκέντρωση υλικού με σκοπό τη συγγραφή βιογραφιών για προσωπικότητες που διακρίθηκαν για τη συμβολή τους στη δημόσια ζωή και την οικονομική και κοινωνική πρόοδο της Ελλάδας, αρχίζοντας από τη βιογραφία του Ιωάννη Καποδίστρια. Το 1958, σε συνεργασία με τον αδελφό του Σπύρο, εκδότη και διευθυντή του περιοδικού Βιομηχανική Επιθεώρησις, ανέλαβε το εγχείρημα συγκρότησης και έκδοσης του Μεγάλου Ελληνικού Βιογραφικού Λεξικού (1958-1962), έργο για το οποίο τιμήθηκαν με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1964.
Για τη συνολική προσφορά και το έργο του ο Κ. Βοβολίνης τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, τον Πολεμικό Σταυρό, το Μετάλλιο της Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945, τον Χρυσό Σταυρό του Αγίου Μάρκου Β΄ και Γ΄ Τάξεως, το Χρυσό Μετάλλιο της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, το Μετάλλιο Ολοκαυτώματος Χρήστου Καψάλη και το Μετάλλιο του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940-1941.
Απεβίωσε στις 10 Μαρτίου 1970.

[Πηγές: Το υλικό του αρχείου• Ελληνικόν who's who: βιογραφικόν λεξικόν προσωπικοτήτων, Αθήνα 1965• Βιογραφικό λεξικό προσωπικοτήτων: who’s who, Aθήνα 1979• Βιογραφική εγκυκλοπαίδεια του νεώτερου Ελληνισμού, 1830-2010: αρχεία ελληνικής βιογραφίας, τ. Α΄, Αθήνα 2011].

Η Αλεξάνδρα Κ. Βοβολίνη σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, ναυτιλιακά στο University College του Λονδίνου. Άσκησε τη δικηγορία από το 1976 μέχρι το 1992, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε στο περιοδικό Βιομηχανική Επιθεώρησις του ιδρυτή της Σπύρου Βοβολίνη.
Το 1990 ανέλαβε την ιδιοκτησία και διεύθυνση του περιοδικού Βιομηχανική Επιθεώρηση, διάδοχο της Βιομηχανικής Επιθεωρήσεως. Το 1996 ίδρυσε τις Εκδόσεις Κέρκυρα Α.Ε. εκδίδοντας το περιοδικό, το οποίο μετονομάστηκε διαδοχικά σε Βιομηχανική Οικονομική Επιθεώρηση (1997-1998) και σε Οικονομική Βιομηχανική Επιθεώρηση (1998-2003). Στο μεταξύ, το 1991 ξεκίνησε η κυκλοφορία τριμηνιαίας έκδοσης στα αγγλικά με την επωνυμία Industrial Review Special Survey Series, η οποία το 1998 μετονομάστηκε σε Business File. Τον Δεκέμβριο 2022 ανεστάλη η κυκλοφορία της.
Τον ίδιο μήνα, η ιδιοκτησία της Οικονομικής Επιθεώρησης, του Business File και του site economia.gr μεταβιβάστηκε σε νέα ιδιοκτησία, την Economia Media S.A.
Κατά τη δεκαετία του 2000 η δραστηριότητα της εταιρείας είχε επεκταθεί στην έκδοση συγγραμμάτων οικονομικής και επιχειρηματικής θεματολογίας, καθώς και στην ίδρυση φυσικού και ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου με την ονομασία «Oikonomiki Bookstore». Το φυσικό βιβλιοπωλείο σταμάτησε να λειτουργεί το 2006.
Παράλληλα, το 1997, είχε συγκροτήσει ειδικό φορέα διατήρησης αρχείων με την επωνυμία «Αρχείο Βοβολίνη», αξιοποιώντας το οικογενειακό αρχείο σε εκδόσεις, εκθέσεις και ερευνητικά προγράμματα. Στο πλαίσιο αυτό, υλοποιήθηκαν έργα κατά τα οποία συγκεντρώθηκαν προσωπικά αρχεία και προφορικές μαρτυρίες επιφανών προσωπικοτήτων, καθώς και οπτικοακουστικές καταγραφές βιομηχανικών επιχειρήσεων.
Το 2021 ίδρυσε την Εταιρεία Πολιτικών και Οικονομικών Μελετών Βοβολίνη, με σκοπό την προαγωγή της έρευνας και την έκδοση συγγραμμάτων στους τομείς της πολιτικής, οικονομικής και επιχειρηματικής ιστορίας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και αναδεικνύοντας άγνωστες πτυχές της μέσα από αρχειακό υλικό της οικογένειας Βοβολίνη.
Σήμερα, διευθύνει τις Εκδόσεις Κέρκυρα-Economia Publishing και το ηλεκτρονικό κατάστημα ekdoseiskerkyra.gr.

Ο Σπύρος Βοβολίνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Φεβρουαρίου 1910. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από νεαρή ηλικία αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία. Εργάστηκε αρχικά ως δημόσιος υπάλληλος και παράλληλα ως συντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής.
Το 1934 ίδρυσε το μηνιαίο οικονομικό περιοδικό Βιομηχανική Επιθεώρησις. Έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο (1940-1941) και αργότερα στην Αντίσταση, ενώ υπήρξε και συνδιευθυντής της παράνομης κατοχικής εφημερίδας Ελληνικόν Αίμα.
Από το 1958 έως το 1962, σε συνεργασία με τον αδελφό του Κωνσταντίνο, εξέδωσαν το Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν, έργο για το οποίο τιμήθηκαν με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1964.
Το 1962 απέκτησε το αποκλειστικό δικαίωμα αναδημοσίευσης άρθρων των The Financial Times του Λονδίνου και συνεργάστηκε με τους εκδότες της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος Larousse Britannica και της Οικονομικής και Λογιστικής Εγκυκλοπαίδειας.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου, της Ένωσης Διευθυντών Ελληνικού Τύπου,αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Περιοδικού Τύπου στο Παρίσι, αντιπρόεδρος του Ταμείου Ασφάλισης Ιδιοκτητών Συντακτών και Υπαλλήλων Τύπου, πρόεδρος του Σώματος Ελλήνων Αλκίμων, καθώς και σύμβουλος σε οργανισμούς και εταιρείες.
Υπήρξε μέλος της Πανελληνίου Φιλελευθέρας Νεολαίας Ελλάδος, του Συνεταιρισμού Αμύνης Καταναλωτών Αθηνών, της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», της Αθηναϊκής Λέσχης, του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών, του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Επιτροπής Απελευθέρωσης της Κύπρου και πολλών άλλων ακόμη συλλόγων.
Για την προσφορά του στον εκδοτικό χώρο τιμήθηκε στον εορτασμό της επετείου 25 χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία της Βιομηχανικής Επιθεώρησης με τον Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών.
Τιμήθηκε με το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, μετά ξιφών, τον Χρυσό Σταυρό του Βασιλικού Τάγματος του Γεωργίου Α΄, το Μετάλλιο του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και του Ελληνογερμανικού Πολέμου, το Μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης, το Χρυσό Μετάλλιο Δημιουργικής Δράσης, το Χρυσό Μετάλλιο της Μητρός των Εκκλησιών, τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου Α΄ Τάξεως, τον Χρυσό Σταυρό Χιλιετηρίδος Αγίου Όρους, το Χρυσό Μετάλλιο της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου και τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Διονυσίου.
Απεβίωσε στις 24 Νοεμβρίου 1995.

[Πηγές: Το υλικό του αρχείου• Ελληνικόν who's who: βιογραφικόν λεξικόν προσωπικοτήτων, Αθήνα 1965• Βιογραφικό λεξικό προσωπικοτήτων: who’s who, Aθήνα 1979• Βιογραφική εγκυκλοπαίδεια του νεώτερου Ελληνισμού, 1830-2010: αρχεία ελληνικής βιογραφίας, τ. Α΄, Αθήνα 2011].