Ο Αλκιβιάδης Δ. Μαργαρίτης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Σεπτεμβρίου 1905. Πατέρας του ήταν ο Δημήτριος Μπογδάνος Αλκιβιάδου Μαργαρίτης και μητέρα του η Ελένη Μαργαρίτη. Ο Αλκιβιάδης Μαργαρίτης ήταν Βρετανός υπήκοος (British subject by birth), όπως και ο πατέρας του. Η οικογένεια του Δημητρίου Μπογδάνου Μαργαρίτη ήταν εγκατεστημένη στην Αλεξάνδρεια, όπου το 1914 ο Δημήτριος εμφανίζεται ως αντιπρόσωπος της αγγλικής εταιρείας Vulcanite Ltd. Για τις εγκύκλιες σπουδές του Αλκιβιάδη δεν προκύπτουν στοιχεία εκτός του ότι έγινε δεκτός, άγνωστο ποια χρονιά, στο Collège Sainte-Catherine της Ακαδημίας Saint Jean-Baptiste de la Salle (Αλεξάνδρεια). Το 1914 ενεγράφη δόκιμος πρόσκοπος στην τοπική επιτροπή Αλεξανδρείας. Το 1927 εμφανίζεται να εργάζεται στην εταιρεία C.M. Salvago & Co. Τον Απρίλιο του 1927 (30 Απριλίου;) παντρεύτηκε στην Αλεξάνδρεια την Μαίρη Νικολάου Λιβανού. Το 1932 ο Αλκιβιάδης εμφανίζεται να είναι εγκατεστημένος στο Δήμο Αθηναίων («προάστειον Αρεοπαγίτου») και το 1934 να εργάζεται ως λογιστής στην οικοδομική εταιρεία «Κέκροψ» της Εμπορικής Τραπέζης.

[Πηγή σύνταξης βιογραφικού: υλικό από το αρχείο της οικογένειας Μαργαρίτη στο ΕΛΙΑ]

Η Μαίρη Αλκ. Μαργαρίτη, το γένος Νικολάου Λιβανού γεννήθηκε το 1912. Αδέλφια της η Ελένη, ο Γεώργιος (εργαζόταν στην Eastern Telegraph Co.) και ο De Livanos (;) που εργαζόταν στο Comptoir National d’Escompte. Η Μαίρη παντρεύτηκε τον Αλκιβιάδη στον ναό του Αγίου Γεωργίου, στο Σάτμπυ, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Τριπόλεως Θεοφάνη. Τον Νοέμβριο του 1941 εμφανίζεται να παρέχει εθελοντικά τις υπηρεσίες της στην Υπηρεσία Προνοίας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, φροντίζοντας για τη διανομή άρτου στους απόρους των περιοχών Ψυχικού, Γηροκομείου ως και Καλογρέζας. Τον Μάρτιο του 1942 διορίστηκε τιμητικά και άνευ αποδοχών στη Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών του Εθνικού Οργανισμού Χριστιανικής Αλληλεγγύης. Τον Ιούλιο του 1942 της ανατέθηκε η ίδρυση, οργάνωση και διοίκηση της Β΄ Στέγης Αλληλεγγύης Ψυχικού, της οποίας και ορίστηκε Πρόεδρος. Από έγγραφο του αρχείου προκύπτει ότι παρέμεινε στη θέση μέχρι τουλάχιστον και τον Αύγουστο του 1944.

[Πηγή σύνταξης βιογραφικού: υλικό από το αρχείο της οικογένειας Μαργαρίτη στο ΕΛΙΑ]

Ο Δημήτριος Μπογδάνος Αλκιβιάδου Μαργαρίτης ήταν Βρετανός υπήκοος. Ένα έγγραφο του αρχείου τον τοποθετεί στην Αλεξάνδρεια το 1914 ως αντιπρόσωπο της αγγλικής εταιρείας Vulcanite Ltd. Πιστοποιητικό του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (1926) τον χαρακτηρίζει ως επιφανές μέλος της κοινωνίας της Αλεξάνδρειας. Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, ο Δημήτριος Μαργαρίτης μεσολάβησε για την απελευθέρωση Ελλήνων αιχμαλώτων πολέμου. Επίσης, προσέφερε τις υπηρεσίες του στις αιγυπτιακές Αρχές κατά την υποδοχή πλέον των 3000 προσφύγων από τη Σμύρνη μετά την Καταστροφή καθώς και στον εντοπισμό συγγενών και οικείων τους. Για τη δράση του παρασημοφορήθηκε από τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων με τον Χρυσό Σταυρό του Παναγίου Τάφου. Παντρεύτηκε την Ελένη (γεν. 1885) και απέκτησαν έναν γιο, τον Αλκιβιάδη – δεν υπάρχουν στοιχεία για άλλα τέκνα.

[Πηγή σύνταξης βιογραφικού: υλικό από το αρχείο της οικογένειας Μαργαρίτη στο ΕΛΙΑ]