Με το Νομοθετικό Διάταγμα 1053/1942 τα τέσσερα Γραφεία Προστασίας Ελληνικού Καπνού (Βόλος, Θεσσαλονίκη, Καβάλα και Αγρίνιο) που είχαν συσταθεί το 1925 συγχωνεύτηκαν σε μια ενιαία διοικητική δομή τον Αυτόνομο Οργανισμό Προστασίας Ελληνικού Καπνού, αποτελώντας τις περιφερειακές υπηρεσίες του. Το 1957 ο Αυτόνομος Οργανισμός μετονομάζεται σε Εθνικό Οργανισμό Καπνού.

Συγκροτήθηκε με το Νομοθετικό Διάταγμα 3758/1957 ως διάδοχη μορφή του Αυτόνομου Οργανισμού Προστασίας Ελληνικού Καπνού. Καταργήθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 311 του 2002.

Συγκροτήθηκε με το Νομοθετικό Διάταγμα της 31ης Οκτωβρίου 1925 "περί συστάσεως Γραφείων Προστασίας Ελληνικού Καπνού", ενώ από το 1945 παύει να υφίσταται ως αυτόνομη διοικητική υπηρεσία υπαγόμενο στον Αυτόνομο Οργανισμό Προστασίας Ελληνικού Καπνού ως περιφερειακή του υπηρεσία.

Συγκροτήθηκε με το Νομοθετικό Διάταγμα της 31ης Οκτωβρίου 1925 "περί συστάσεως Γραφείων Προστασίας Ελληνικού Καπνού", ενώ από το 1945 παύει να υφίσταται ως αυτόνομη διοικητική υπηρεσία υπαγόμενο στον Αυτόνομο Οργανισμό Προστασίας Ελληνικού Καπνού ως περιφερειακή του υπηρεσία.

Συγκροτήθηκε με το Νομοθετικό Διάταγμα της 31ης Οκτωβρίου 1925 "περί συστάσεως Γραφείων Προστασίας Ελληνικού Καπνού", ενώ από το 1945 παύει να υφίσταται ως αυτόνομη διοικητική υπηρεσία υπαγόμενο στον Αυτόνομο Οργανισμό Προστασίας Ελληνικού Καπνού ως περιφερειακή του υπηρεσία.

Συγκροτήθηκε με το Νομοθετικό Διάταγμα της 31ης Οκτωβρίου 1925 "περί συστάσεως Γραφείων Προστασίας Ελληνικού Καπνού", ενώ από το 1945 παύει να υφίσταται ως αυτόνομη διοικητική υπηρεσία υπαγόμενο στον Αυτόνομο Οργανισμό Προστασίας Ελληνικού Καπνού ως περιφερειακή του υπηρεσία.

Ιδρύθηκετο1923 αλλά άρχισε να λειτουργεί το 1930. Σκοπός του Ινστιτούτου είναι η διαπίστωση των προβλημάτων της παραγωγής καπνού και της επεξεργασίας του. Επίσης ασχολείται με τη μελέτη των τεχνολογικών χαρακτήρων του καπνού και των καπνιστικών προϊόντων Ακόμη ασχολείται με την ομοιογένεια των καλλιεργούμενων ελληνικών ποικιλιών, με την παραγωγή πιστοποιημένου και ελεγμένου σπόρου, με τη βελτίωση των τεχνικών προδιαγραφών των ποικιλιών προς τα επιδοτούμενα διεθνή πρότυπα, με τη βελτίωση των μεθόδων καλλιέργειας, παραγωγής, αποξήρανσης και υγιεινής αποθήκευσης των χωρικών καπνών, με την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση των εχθρών και ασθενειών του καπνού και τέλος με την μελέτη της σύνθεσης των εδαφών και της κατάλληλης λίπανσης των καλλιεργούμενων με καπνό.Το Ινστιτούτο έδρευε στη Δράμα και διαθέτε έξι καπνικούς σταθμούς Έρευνας στην Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, την Καρδίτσα,την Κατερίνη και το Αγρίνιο.