Το αρχείο περιλαμβάνει τεκμήρια σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την ίδρυση και τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, οικονομικά και νομισματικά ζητήματα, τα πολεμικά χρέη, την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων, το ελληνικό δημόσιο χρέος, τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, αλληλογραφία του Ε. Τσουδερού με θεσμικά, νομικά ή φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, υπομνήματα προς την κυβέρνηση, τη δράση της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης κατά την περίοδο της Κατοχής και δημοσιεύματα τύπου.
Το αρχείο περιλαμβάνει χειρόγραφα και δακτυλογραφημένα έγγραφα και σημειώσεις, υπομνήματα, δημοσιεύματα τύπου, φωτογραφίες καθώς και ιδιόχειρες επιστολές του Ελευθέριου Βενιζέλου προς τον Ε. Τσουδερό.

Το αρχείο περιλαμβάνει τεκμήρια σχετικά με οικονομικά και νομισματικά ζητήματα, το ελληνικό δημόσιο χρέος, την Τράπεζα της Ελλάδος, την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων, την περίοδο της Κατοχής στην Ελλάδα, τις εξόριστες κυβερνήσεις καθώς και την αλληλογραφία του Γ. Μαντζαβίνου με φορείς, θεσμικά και φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το αρχείο περιλαμβάνει χειρόγραφα και δακτυλογραφημένα έγγραφα και σημειώσεις, υπομνήματα, εκθέσεις, μελέτες, δημοσιεύματα τύπου και φωτογραφίες.

Καθημερινές καταστάσεις κίνησης λογαριασμών Ελληνικού Δημοσίου, που αποστέλλονται από την "Τράπεζα της Ελλάδος, Τμήμα Σχέσεων με το Δημόσιο". Αφορούν τον λογαριασμό Κ.Α 200 "Ε.Δ. - Συγκέντρωση Εισπράξεων και Πληρωμών" την περίοδο 2002-2004. Επισυνάπτεται και ανάλυση Κονδυλίου "Εξυπηρέτηση Δημοσίου Χρέους" με χρέωση λογαριασμού Κ.Α. 200 και διαθέσιμα ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος σε ευρώ και συνάλλαγμα.

Το αρχείο αποτελείται από την επίσημη αλληλογραφία του Σκουλούδη, λευκώματα με αποκόμματα εφημερίδων, και βιβλία από την ιδιωτική του βιβλιοθήκη. Παρέχουν έναν πλούτο πληροφοριών για την πολιτική σταδιοδρομία του Σκουλούδη και την ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας στο τελευταίο μέρος του 19ου αιώνα και το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα. Ο Σκουλούδης ήταν επίσης ιδρυτής της Εταιρείας της Λίμνης Κωπαΐδος (1883), που ανέλαβε το πρόγραμμα για την αποξήρανση της Λίμνης Κωπαΐδος στα τέλη του 19ου αιώνα.

Το αρχείο περιλαμβάνει στοιχεία που αφορούν στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους, λόγω δανείων από τη Βαυαρική Αυλή στους κληρονόμους του Όθωνα, στα δάνεια που συνήψε το Ελληνικό κράτος στο εξωτερικό από το 1881-1918, στα δάνεια της αναγκαστικής κυκλοφορίας, στην επιβολή του ΔΟΕ (Διεθνούς Οικονομικού ελέγχου) και στην επιτήρηση του ΔΟΕ στα προϊόντα του μονοπωλίου (αλάτι, παιγνιόχαρτα, σιγαρόχαρτα κ.α).

Επιπλέον, περιλαμβάνονται πρωτόκολλα εξόφλησης των τοκομεριδίων των διαφόρων δανείων, οι πίνακες ομολογιών, η αλληλογραφία των ταμιών με το Γενικό Λογιστήριο και της Υπηρεσίας Δημοσίου Χρέους με τη Διεθνή Επιτροπή, καθώς και η πληρωμή του αναδόχου για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιώς-Λαρίσης, στατιστικοί πίνακες του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου και της Θεσσαλίας μετά την ενσωμάτωση (δημητριακοί καρποί, αροτριώντα κτήνη, πίνακες σποράς πρώιμων και όψιμων προϊόντων), καθώς και στοιχεία δανείων που χορηγούνται μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1919) σε πρόσφυγες (Ρώσους, Πόντιους, πρόσφυγες της Θράκης και της Μ. Ασίας). Όσον αφορά στο εσωτερικό χρέος, στο αρχείο περιλαμβάνονται στοιχεία των αποζημιώσεων του Ελληνικού κράτους στα τρία ναυτικά νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά.

Οι φάκελοι σε μεγάλο μέρος ήταν συγκροτημένοι από το Ειδικό Λογιστήριο. Σε κάθε φάκελο αναγράφεται ο αριθμός ελέγχου που αντιστοιχεί στον αύξοντα αριθμό του πλοίου, όπως καταχωρίζεται στο ΦΕΚ του 1856, και το όνομα του χορηγιούχου.

Μία ειδική κατηγορία αποτελούν οι φάκελοι στους οποίους καταγράφονται αναλυτικά από τους ιδιοκτήτες ή τους διοικητές των πλοίων, οι προμήθειες και οι επισκευές των πλοίων κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων 1821-1829. Οι φάκελοι αυτοί ταξινομήθηκαν αλφαβητικά.

Τέλος, στη σειρά του Εσωτερικού χρέους έχουν συμπεριληφθεί οι εκκαθαρίσεις των συντάξεων της Επτανήσου και η πληρωμή των εδαφονομίων της Επτανήσου, τιμαριωτικά δηλαδή δικαιώματα τα οποία με την ένταξη της Επτανήσου στην Ελλάδα οφείλει το Ελληνικό κράτος ως αποζημίωση στους ιδιοκτήτες που διέθεταν ακίνητα στα φρούρια Κερκύρας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς και Κυθήρων.