Πρόκειται για συλλογή 46 κασετών ήχου που περιέχουν εβραϊκή μουσική και τραγούδια. Οι περισσότερες κασέτες περιέχουν τραγούδια της ευρύτερης σεφαραδίτικης μουσικής παράδοσης. Υπάρχουν και ορισμένες ηχογραφήσεις θρησκευτικής μουσικής.

Περιέχονται τόσο ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις που έκανε ο Ναρ με εβραίους της Θεσσαλονίκης, όσο και εμπορικές ηχογραφήσεις. Σημαντικές είναι οι ηχογραφήσεις λαϊκών τραγουδιών των εβραίων της Θεσσαλονίκης (περιέχονται ηχογραφήσεις του σημαντικού θεσσαλονικιού τραγουδιστή Δαβίδ Σαλτιέλ), καθώς και λίγων τραγουδιών που σχετίζονται με την εμπειρία του Ολοκαυτώματος. Οι εμπορικές ηχογραφήσεις περιέχουν κυρίως γνωστά σεφαραδίτικα τραγούδια ερμηνευμένα από διάφορους καλλιτέχνες και με τρόπους που πλησιάζουν είτε στην ευρωπαϊκή μεσαιωνική παράδοση, είτε σε μουσικά ιδιώματα της ανατολικής μεσογείου.

Διοριστήριο έγγραφο του ταγματάρχη Δημητρίου Βότζαρη (1855).
Κοινοποίηση του Υπουργείου επί του Βασικλικού Οίκου και των Εξωτερικών Σχέσεων προς τον ταγματάρχη Ιωάννη Δράκο με συνημμένο έγγραφο του Υπουργείου Στρατιωτικών (1860).
Απόσπασμα Αυτοκρατορικού Κτηματολογίου Καλλιπόλεως με ελληνική μετάφραση (1886).
Λαχείο Εθνικού Στόλου και Αρχαιοτήτων της Ελλάδος (1913).
Δίπλωμα απονομής μεταλλίου στον συνταγματάρχη Νικόλαο Δράκο (1914) για τη συμμετοχή του στη μάχη του Λαχανά.
Έγγραφο της Singer Sewing Machine Company.
Έγγραφο του Βασιλικού Αυλαρχείου προς το Γενικό Επιτελείου Ναυτικού (1958).

Συλλογή αρχιμανδρίτη και ιεροκήρυκα Ιωάσαφ (Χρήστου Νίφωνα του Διονυσίου) (1923 - 1960). Περιλαμβάνει αλληλογραφία με μοναχούς του Αγίου Όρους, κυρίως της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, επιστολές μητροπολιτών, ιερωμένων, Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Υπουργείου Παιδείας και Στρατιωτικών σχετικά με τα κηρύγματα του Ιωάσαφ και άλλα θέματα. Έγγραφο των γερμανικών αρχών της Πάτρας (1943) και του 2ου Συντάγματος Πελοποννήσου (Ιούλιος 1944) για ελευθέρα κυκλοφορία και είσοδο στις φυλακές του Ιωάσαφ. Κοινοποίηση από Δήμο Αθηναίων προς τον πρόεδρο του εκκλησιαστικού συμβουλίου Ιερού Ναού Αγίας Τριάδας ευχαριστήριας επιστολής του πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας για τη βοήθεια των κατοίκων των Αμπελοκήπων σε Νεοζηλανδούς στρατιώτες. Φωτογραφίες και καρτ ποστάλ Μονών του Αγίου Όρους και άλλων μοναστηριών (Καστοριά, Άργος, Θεσσαλονίκη) Δημοτικού Νοσοκομείου Ξάνθης, εκδηλώσεων στην Ξάνθη και στον Άραξο κατά την υποδοχή του βασιλιά Παύλου, εγκαινίων ισραηλιτικού σχολείου στο Ψυχικό κ.ά.

"Ημερολόγιο του τρίτου τάγματος του Αγίου Αυγουστίνου" των Ασσομψιονιστών μοναχών με χειρόγραφες σημειώσεις της περιόδου 1945 - 1949.

Το αρχείο αποτελείται από δύο ενότητες. Στην πρώτη εντοπίζονται τα τεκμήρια από την ακαδημαϊκή, κυρίως, πορεία του Ι. Δεληγιάννη. Περιέχονται ακόμη τεκμήρια που σχετίζονται με διοικητικές θέσεις που κατείχε καθώς και με την κοινωνική του δράση. Συμμετοχή σε συνέδρια, εισηγήσεις, άρθρα καθώς και υλικό σχετικά με το οικογενειακό δίκαιο (σημαντικά κρίνονται τα τεκμήρια που σχετίζονται με τις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές για την ανανέωση του οικογενειακού δικαίου). Ακόμη, τεκμήρια από το διδακτικό έργο του Ι. Δεληγιάννη, πλούσια αλληλογραφία με συναδέλφους του και ιδρύματα, τεκμήρια από τις διοικητικές θέσεις που κατείχε στο ΑΠΘ, στο ΑΧΕΠΑ και σε πλήθος άλλων φορέων και ιδρυμάτων και τεκμήρια από τη θητεία του ως υπουργού Μακεδονίας Θράκης.
Στη δεύτερη ενότητα εντοπίζονται τεκμήρια (δικόγραφα) από υποθέσεις που ανέλαβε το νομικό γραφείο του Ι. Δεληγιάννη. Περιέχονται πολλές υποθέσεις διαζυγίων, εργολαβιών, ακινήτων, εταιρικών και αστικών διαφορών. Σημαντικά για την ιστορία τηςελληνικής συνδικαλιστικής ιστορίας κρίνονται τα τεκμήρια που αφορούν την παραπομπή της Ελλάδας στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας το 1965 από την εκδιωγμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Ενδιαφέρον για την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν πλήθος δικογράφων που σχετίζονται με αγωγές εβραίων ιδιωτών κατά άλλων ιδιωτών, του ελληνικού δημοσίου και του Οργανισμού Περιθάλψεως και Αποκαταστάσεως Ισραηλιτών Ελλάδος.
Λίγες ψηφιοποιημένες φωτογραφίες του Ι. Δεληγιάννη.

Από το 1931 υπάρχει στην Κοινότητα Λάρισας εβραϊκό σχολείο που ιδρύθηκε και λειτουργεί με ειδικό Νόμο του Ελληνικού κράτους ως Δημόσιο Σχολείο με τίτλο: " 8ο Δημοτικό Σχολείο Λαρίσης (Ισραηλιτικό)".

Το αρχείο του 8ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας καλύπτει τα έτη 1944 - 1997 και αποτελείται από βιβλία και φακέλους με διάφορα έγγραφα που παρήχθησαν κατά την καθημερινή λειτουργία του σχολείου.

3 κατάστιχα, 21 φάκελοι με τίτλους ιδιοκτησίας, 25 φάκελοι με έγγραφα της αντιπροσωπείας εισαγωγών - εξαγωγών Χ. Κοντού και Ε. Μοδιάνο. Αντικείμενο της επιχείρησης αποτελεί η εισαγωγή και εξαγωγή κυρίως σιδήρου και μεταλλευμάτων από ναυάγια πλοίων, αλλά και διάφορων άλλων προϊόντων. Περιλαμβάνονται 17 φάκελοι και ντοσιέ που περιέχουν αγωγές, μηνύσεις, εμπορική αλληλογραφία, τιμολόγια, φορολογικές υποθέσεις κ.λπ. της επιχείρησης Ερρίκου Μοδιάνο (Henri Modiano) και Χαραλάμπους Κοντού.

Το προπολεμικό αρχείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης (ΙΚΘ) καλύπτει πολλές πλευρές της πληθωρικής λειτουργίας της. Μετά την ένταξη της Θεσσαλονίκης στην Ελλάδα και την πυρκαγιά του 1917, η ΙΚΘ έπρεπε να προσαρμοστεί στο νέο κρατικό περιβάλλον και βρέθηκε υποχρεωμένη να φροντίσει για χιλιάδες άστεγες οικογένειες. Στο αρχείο της αντανακλάται η ανάπτυξη κοινωφελών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της εβραϊκής κοινότητας λόγω φτώχειας που προκάλεσαν η παγκόσμια ύφεση και ο επαγγελματικός κορεσμός μετά την εγκατάσταση προσφύγων, αλλά και λόγω έλλεψης στέγης.
Το αρχείο περιλαμβάνει ενότητες σχετικές με την ακίνητη περιουσία της ΙΚΘ, ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων, προγαμιαίες δηλώσεις, πιστοποιητικά του Μπέιτ-Ντιν (ιερατικού δικαστηρίου), αναφορές για τους εβραϊκούς συνοικισμούς, μητρώα και λογιστικά βιβλία των ισρηλιτικών σχολείων, καταστατικά και ισολογισμούς ΙΚΘ, λογιστικά κατάστιχα, πρακτικά του κοινοτικού συμβουλίου, έγγραφα σχετικά με το πολυπληθές προσωπικό της ΙΚΘ, αλληλογραφία μεταξύ της αρχιρραβινείας και κοινοτικού συμβουλίου, αλληλογραφία της ΙΚΘ με υπουργεία, έγγραφα για την παραγωγή και διανομή του άζυμου άρτου, καταστατικά και λογιστικά βιβλία εβραϊκών κοινωφελών ιδρυμάτων και έγγραφα σχετικά με το προσωπικό τους, ισολογισμούς και συναφή τεκμήρια. Επίσης, αρχείο σχεδίων και διαγραμμάτων συναγωγών και κοινοτικών κτηρίων.

Το αρχείο περιέχει κυρίως φωτογραφίες από κοινωνικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Τις φωτογραφίες τις τραβούσε ο Πάνος Τσιφτσής, ο οποίος διατηρούσε φωτογραφείο στην οδό Τσιμισκή. Τη διανομή και την πώλησή τους φαίνεται να διαχειριζόταν ο Αμίρ. Το αρχείο περιέχει ακόμη ορισμένα προσωπικά τεκμήρια του Αμίρ καθώς και προσκλήσεις και ανακοινώσεις της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης.

Βλέπε επισυναπτόμενη αναλυτική περιγραφή

Το αρχείο Ιωσήφ Σιακκή περιέχει βιβλιογραφικά σημειώματα, φωτοτυπίες εντύπων, αποκόμματα εφημερίδων, τεύχη ισραηλιτικών περιοδικών που αφορούν την έρευνα του Σιακκή για τον ελληνικό εβραϊσμό. Η πληροφοριακή αξία του αρχείου είναι πολύ μεγάλη, καθώς καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που αφορούν τον ελληνικό εβραϊσμό από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας. Σημαντικότατες είναι οι πληροφορίες που αντλούνται σχετικά με την ιστορία των εβραϊκών κοινοτήτων στην Ελλάδα ενώ υπάρχει μια πλούσια καταγραφή εβραϊκών ονοματεπωνύμων και ιστορικών εβραϊκών οικογενειών. Πληροφορίες αντλούνται επίσης για βιβλικά θέματα, τις, σχέσεις χριστιανισμού-εβραϊσμού, τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, το ναζισμό, το Ολοκαύτωμα. Στο αρχείο περιλαμβάνονται επίσης φιλολογικά, λογοτεχνικά και ιστορικά κείμενα του Σιακκή, και σειρές των περιοδικών Ισραηλίτης Χρονογράφος της Κέρκυρας (1899-1901), Ισραηλίτικη Επιθεώρησις των Αθηνών (1912-1915) καθώς και πιο σύγχρονα περιοδικά.

Φωτοαντίγραφα σελίδων περιοδικών εκδόσεων που περιλαμβάνουν άρθρα για τον Μωϋσή Συμεών Πέσαχ και δημοσιεύματα σχετικά με την Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου, φωτοαντίγραφα κειμένων (έντυπων και χειρογράφων) που αφορά σε Εβραίους, φωτοαντίγραφα φωτογραφιών μελών της οικογένειας Πέσαχ και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου.

Ψηφιακό αρχειακό υλικό που σχηματίστηκε μετά από φωτογράφηση εγγράφων σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς σχετικά με την παρουσία των εβραίων στη Θεσσαλονίκη και την εβραϊκή επιχειρηματικότητα. Επίσης, με τη συνδρομή του Δήμου Θεσσαλονίκης σχηματίστηκε συλλογή αρχιτεκτονικών σχεδίων των εβραιόκτητων εμπορικών κτηρίων (αποκλειστικά καταστήματα και γραφεία) που ανεγέρθηκαν στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1920 και αποτέλεσαν το νέο εμπορικό κέντρο της.
Από το αρχείο της πυρίκαυστης ζώνης του 1917 εντοπίστηκαν οι λησμονημένες θέσεις των παλαιών συναγωγών της Θεσσαλονίκης και από το κοινοτικό αρχείο οι θέσεις και οι φωτογραφίες των κοινοτικών κτηρίων του μεσοπολέμου.
Επίσης, στοιχεία για εβραίους μαθητές και μαθήτριες που κατοικούσαν στη Θεσσαλονίκη πριν το Ολοκαύτωμα συγκεντρώθηκαν στην ψηφιακή εφαρμογή "Χαρτογραφώντας την παιδική ηλικία", η οποία περιέχει πληροφορίες για κάθε μαθητή.

Το αρχείο χωρίζεται σε δύο βασικές ενότητες, το προπολεμικό και το μεταπολεμικό αρχείο. Οι φωτογραφίες καλύπτουν θέματα όπως το εβραϊκό νεκροταφείο, εβραϊκά σχολεία και μαθητές, εβραϊκοί σύλλογοι, συναγωγές και κοινοτικά κτήρια, οικογενειακά πορτρέτα, επαγγέλματα, κοινωνικές και κοινοτικές εκδηλώσεις κ.ά.

Το αρχείο Ταμπακόπουλου είναι η μόνη πηγή από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για τις εργασίες σύνταξης του τελικού κειμένου του ΑΚ που ισχύει (με τις αναγκαίες τροποποιήσεις) μέχρι σήμερα. Αναλυτικότερα περιέχεται υλικό που αφορά:
Τη σύνταξη του κειμένου του Αστικού Κώδικα: δύο σχέδια κειμένων του Μπαλή (πρώτο και τελικό σχέδιο δεμένα σε τόμους), το κείμενο του αναγκαστικού νόμου που περιέχει τον Αστικό Κώδικα με την εισηγητική έκθεση Ταμπακόπουλου και το υπόμνημα του Μπαλή (δεμένα σε τόμο), χειρόγραφες σημειώσεις του Ταμπακόπουλου για τα σχέδια Μπαλή, επιστολές και υπομνήματα παραγόντων της Ορθόδοξης και της Καθολικής Ιεραρχίας για τα κωλύματα γάμου και τους μικτούς γάμους, επιστολές προς Ταμπακόπουλο από τον ιταλό και τον γερμανό πρεσβευτή, τον μαιευτήρα Ν. Λούρο, τον Ανδρέα Γαζή κ.ά., πρακτικά επιτροπής για τη μελέτη των παράνομων συμβιώσεων κ.ά.
Την ανάγκη άμεσης εισαγωγής του κώδικα: επιστολές Ταμπακόπουλου προς Τσολάκογλου-Ράλλη, δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των νόμων για την αναθεώρηση του Κώδικα (1945), την «αποκατάστασή» του το 1946 (νόμος και εισηγητικές εκθέσεις), αλληλογραφία Ταμπακόπουλου με τον Σ. Μυλωνόπουλο (δικηγόρο στην Κέρκυρα), τον Μπαλή, διάφορους δικηγόρους κ.ά., αλληλογραφία του Χρήστου Πράτσικα με την Ιερά Σύνοδο και τον έλληνα πρόξενο στην Αλεξάνδρεια για τους μικτούς γάμους και την εφαρμογή του Κώδικα στα προξενικά δικαστήρια Αιγύπτου επί Κατοχής, υπόμνημα του προέδρου του Αρείου Πάγου Ι. Σακέττα (πρόεδρο της επιτροπής που συγκροτήθηκε το 1945 για την αναθεώρηση), ψηφίσματα νομικών συλλόγων υπέρ της άμεσης εφαρμογής του Κώδικα του 1941 κ.ά. (1945-1947)
Τη σύνταξη του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα: προσχέδια του νόμου, παρατηρήσεις επί του προσχεδίου από δικηγορι­κούς συλλόγους, τον Άρειο Πάγο, το προξενείο Αλεξάνδρειας, ισραηλιτική κοινότητα και ισραηλίτες νομικούς, σχέδια Μακρή και Δελαρόκα, υπομνήματα για τυχόν δυσαρέσκεια του μουσουλμανικού στοιχείου από την κατάργηση του μουσουλμανικού δικαίου, έκθεση για τη θέση των Ελλήνων στην Τουρκία, χάρτης με τις διανεμηθείσες εκτάσεις γης κ.ά. (1941).

Έγγραφα που αφορούν την δραστηριότητά του ως νομικού συμβούλου διαφόρων οργανισμών ισραηλιτών, και της υπεράσπισης ισραηλιτών ενώπιον του Ο.Π.Α.Ι.Ε.:

Φάκελος 1 Οργανισμοί – Κοινότητες

«Εσωτερικός κανονισμός Ο.Π.Α.Ι.Ε.» (1920-1953)

«Εβραϊκό Μουσείο» (1977)

«Κοινοτικά» (1953-1971)

«Ισραηλιτική Κοινότης Ρόδου» (1947-1960, κυρίως 1954-1960)

Δικαστικά έγγραφα και αλληλογραφία σχετικά με τη διεκδίκηση περιουσιών ισραηλιτών της Ρόδου.

«Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών Αναγνώριση Σωματείου», καταστατικό κ.λπ. (1956-1957).

«Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών αγορά οικοπέδου σχολείου» (1957-1960)

Φάκελος 2 Γνωματεύσεις Μπίλλη

Γνωματεύσεις του Γαβριηλίδη για λογαριασμό της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών (1962-1987).

Φάκελος 3 Γαβριηλίδης

Φάκελος 4 Νεγρίν

Υποθέσεις Νεγρίν (Σαμουήλ Νεγρίν, Μεναχέμ Μωυσέως Νεγρίν) κατά Ο.Π.Α.Ι.Ε.

Φάκελος 5 Κληροδοτήματα – κληρονομιές

Φάκελος 6 Υπόθεση Μέρντεν

Φάκελος 7 Κοφίνας Ηλίας

Φάκελος 10 Ισαάκ Γαβριηλίδης

Φάκελος 11 Ποικίλα

Το τμήμα αυτό του αρχείου της Ιφιγένειας Αναστασιάδη, αποτελείται από αντίγραφα (φωτοτυπίες) πρωτογενών πηγών από σειρές αρχείων κυρίως των υπουργείων Εξωτερικών της Ελλάδας και της Γαλλίας, και του αρχείου Βενιζέλου του Μουσείου Μπενάκη, από φωτοτυπίες εντύπων και εφημερίδων (Νέα Αλήθεια), καθώς και από χειρόγραφες σημειώσεις και βιβλιογραφία που συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια έρευνας με σκοπό την συγγραφή διατριβής με θέμα τις σχέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων από το 1912 έως το 1936, με την Ισραηλιτική κοινότητας Θεσσλονίκης.

Βιβλία, ημερολόγια, καταστάσεις προσφύγων Σερρών (1943-44), φωτογραφίες, 1 σκίτσο, 1 προσωπογραφία, φύλλα τοπικών εφημερίδων (1956-1958), φάκελοι δικογραφιών, φάκελοι δικογραφιών 3 στρατοδικείων και 5 ποινικών υποθέσεων κατοχής, αλληλογραφία με Εβραίους των Σερρών για την τύχη των περιουσιών τους (1952-1969), φάκελος βουλευτικής σύνταξης (1950-1955), φάκελοι προσωπικών υποθέσεων και αλληλογραφίας, φάκελοι δημοτικών εκλογών 1951 και 1959, εκλογικά έντυπα (αφίσες, ψηφοδέλτια, προγράμματα, αποτελέσματα). Οικογενειακές φωτογραφίες (1920-1940).

Φωτοτυπίες εντύπων (Mercado Covo Apercu historique sur la comminute Israelite de Serres, Tel Aviv, Alexander Matkovski A History of the Jews in Makedonia,Skopie, Ισραηλίτικα Χρονικά κλπ). Μεταφράσεις ξενόγλωσσων έργων. Σχέδια, σκαριφήματα, χάρτες και γκραβούρες. Φάκελοι: Παλαιοθωμανικά έγγραφα από μοναστήρι Προδρόμου (Ελισάβετ Ζαχαριάδου), Ο πυρήνας της Τουρκόπολης των Σερρών όπως έφθασε με το διάβα των αιώνων μέχρι την καταστροφή του 1913 (Εσκί Τζαμί, Μπεζεστένι, Εσκί Χαμάμ). Δοκίμια και ιστορικά έγγραφα της πόλης για την τουρκοκρατία, το διωγμό των Εβραίων, την πυρκαγιά κλπ. Φωτογραφίες και αρνητικά φιλμ. Εκλογικός κατάλογος των πρώτων εκλογών μετά την απελευθέρωση του 1913 και Φωτογραφίες Κώδικα Ι. Μ. Κουτλουμουσίου .

7 φάκελοι που περιέχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια, λογιστικούς πίνακες, αποδείξεις, εγκυκλίους, αλληλογραφία. 3 φάκελοι που περιέχουν 51 προτάσεις που αφορούν Ισραηλίτες. 84 έγγραφα καταβολής χρημάτων καθώς και εξοφλητικές αποδείξεις πληρωμής. Περίπου 200 επιστολές και ποικίλα έγγραφα της εταιρείας.

Στις αρμοδιότητες του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού εντασσόταν κυρίως η διευκόλυνση της επικοινωνίας των πολιτών με τους φορείς της δημόσιας διοίκησης και η προώθηση των υποθέσεών τους. Κατά συνέπεια ο κύριος όγκος του υλικού αποτελείται από αιτήσεις πολιτών, συλλόγων, σωματείων, ενώσεων, κοινοτήτων κ.λπ. οι οποίες διεκπεραιώνονταν από το Πολιτικό Γραφείο στα αρμόδια υπουργεία και στις υπηρεσίες, που με τη σειρά τους έστελναν τις σχετικές απαντήσεις στα αιτήματα και στις καταγγελίες αυτές. Τα αιτήματα αφορούσαν κυρίως διορισμούς, μεταθέσεις και προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων και στρατιωτικών, πληρωμή αποζημιώσεων, διευκολύνσεις σε εμπόρους, εταιρείες και ιδιώτες, ενώ συχνές ήταν οι καταγγελίες για υπερβασίες εκπροσώπων των αρχών. Ανάλογος ήταν και ο ρόλος του Γραφείου στις σχέσεις κεντρικής και τοπικής εξουσίας. Πρόεδροι κοινοτήτων, νομάρχες και γενικοί διοικητές απευθύνονταν στο Πολιτικό Γραφείο ώστε να ασκήσουν πιέσεις στα διάφορα υπουργεία για τη λύση των προβλημάτων των περιοχών δικαιοδοσίας τους.

Βέβαια, το Πολιτικό Γραφείο αποτελούσε και τμήμα του κομματικού μηχανισμού της πολιτικής παράταξης που κάθε φορά βρισκόταν στην εξουσία, προωθώντας τις υποθέσεις των «ημετέρων» ή φροντίζοντας για την εκκαθάριση των αντιφρονούντων από τη δημόσια διοίκηση και το στράτευμα. Άλλωστε, το Πολιτικό Γραφείο ιδρύθηκε σε μια περίοδο που ο Εθνικός Διχασμός βρισκόταν στο απόγειό του. Το Σεπτέμβριο του 1917, οπότε και ψηφίστηκε ο ιδρυτικός νόμος της υπηρεσίας, ο Βενιζέλος μόλις είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη επιτυγχάνοντας –με την απαραίτητη βοήθεια των συμμαχικών στρατευμάτων– την ενοποίηση του ελληνικού κράτους. Οι οπαδοί των Φιλελευθέρων ζητούσαν πλέον εκδίκηση και αποκατάσταση για τις διώξεις που υπέστησαν κατά τα Νοεμβριανά ή από τις φιλοβασιλικές οργανώσεις των Επιστράτων. Με τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 και την ήττα του Βενιζέλου οι ρόλοι του θύτη και του θύματος αντιστράφηκαν. Οι φάκελοι του αρχείου απεικονίζουν πλήρως το κλίμα του Εθνικού Διχασμού στη χώρα, περιέχοντας πληθώρα υποθέσεων με διώξεις και απελάσεις «αντιδραστικών» πολιτών, υπαλλήλων και στρατιωτικών.

Παράλληλα, το Πολιτικό Γραφείο λειτουργούσε και ως ένα είδος προπαγανδιστικού μηχανισμού στήριξης της εκάστοτε κυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό πολίτες, σύλλογοι και σωματεία έστελναν τηλεγραφήματα και ψηφίσματα με τα οποία εξέφραζαν την επιδοκιμασία τους σε ενέργειες της κυβέρνησης, τη στήριξή τους στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και του εκάστοτε καθεστώτος και την αποδοκιμασία τους σε ενέργειες πολιτικών αντιπάλων. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις των φακέλων του αρχείου με τα τηλεγραφήματα καταδίκης της απόπειρας δολοφονίας του Ε. Βενιζέλου στο Παρίσι ή με τα τηλεγραφήματα στήριξης του καθεστώτος του Θ. Πάγκαλου.

Επιπλέον, το Πολιτικό Γραφείο λειτουργώντας επικουρικά στο έργο του πρωθυπουργού διεκπεραίωνε και υποθέσεις που σχετίζονταν με την εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους. Έτσι, στο αρχείο έχουν διασωθεί σημαντικά έγγραφα που σκιαγραφούν τις ενέργειες της ελληνικής διπλωματίας, ιδιαίτερα της περιόδου 1917-1923. Υπενθυμίζεται ότι κατά την παραπάνω περίοδο σημειώθηκαν γεγονότα-ορόσημα για τη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κράτους: η συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εδαφική επέκταση στη Θράκη και τη Μικρά Ασία, η υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, η στρατιωτική ήττα στο Μικρασιατικό Μέτωπο, ο ξεριζωμός του ελληνικού πληθυσμού και η υπογραφή της Σύμβασης ανταλλαγής των πληθυσμών και της Συνθήκης Ειρήνης στη Λωζάννη. Το Πολιτικό Γραφείο ήταν επίσης μέρος του προπαγανδιστικού μηχανισμού στήριξης των διεκδικήσεων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται φάκελοι του αρχείου, όπως για παράδειγμα, εκείνοι που συγκεντρώνουν τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας για το βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Ιταλούς ή την απέλαση του Οικουμενικού Πατριάρχη από την τουρκική κυβέρνηση.

Η υπηρεσία του Πολιτικού Γραφείου συγκέντρωνε ακόμη και πληροφορίες που αφορούσαν τις επιχειρήσεις και την οργάνωση του ελληνικού στρατεύματος, αλλά και την εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Έτσι, υπάρχουν φάκελοι με πληροφορίες για τις επιχειρήσεις των ελληνικών δυνάμεων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική Εκστρατεία με χάρτες διάταξης των ελληνικών, συμμαχικών και εχθρικών στρατευμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι φάκελοι εκείνοι που συγκεντρώνουν πληροφορίες για τη δράση κομμουνιστικών ομάδων, αντιφρονούντων, μειονοτικών ομάδων και κάθε είδους προπαγάνδας στο εσωτερικό της χώρας. Άλλωστε, στο πλαίσιο του Πολιτικού Γραφείου λειτουργούσαν υπηρεσίες που αποτελούσαν στην ουσία τους προδρόμους της ΕΥΠ, όπως η Υπηρεσία Πληροφοριών του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού και η Υπηρεσία Γενικής Ασφάλειας του Κράτους.

Η ενασχόληση με ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας και η αντικομμουνιστική υστερία της περιόδου διασώζουν στα έγγραφα του αρχείου σημαντικά στοιχεία για τη δράση και την πολιτική σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών ομάδων, εργατικών ενώσεων και συνδικάτων, ενώ δίνουν μια εικόνα για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και για την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στην εργατική τάξη και την πολιτική της εκπροσώπηση. Στο αρχείο λοιπόν φυλάσσονται σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά έντυπα, προκηρύξεις του ΚΚΕ, ψηφίσματα και υπομνήματα της ΓΣΕΕ, Εργατικών Κέντρων, συνδικάτων, σωματείων και άλλο παρόμοιο υλικό.
Σημαντικά στοιχεία μπορούν να αντληθούν, επίσης, από το υλικό του αρχείου για την κοινωνική ιστορία της χώρας. Για παράδειγμα, η αποκατάσταση των προσφύγων μετά το 1922, ο πόνος του χαμού συγγενών τους και η εχθρική διάθεση των ντόπιων απέναντί τους είναι ζητήματα που διαπερνούν το υλικό του αρχείου. Υπάρχουν λοιπόν φάκελοι της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων και της Ανώτατης Διεύθυνσης Προσφύγων, πληθώρα υπομνημάτων προσφυγικών οργανώσεων, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους φακέλους με αιτήσεις συγγενών ελλήνων στρατιωτών και προσφύγων με τις οποίες ζητούσαν πληροφορίες για την τύχη των δικών τους που δεν είχαν επιστρέψει από τη Μικρά Ασία.

Το αρχείο του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού καλύπτει ακόμη ζητήματα οικονομικής και τοπικής ιστορίας, της καλλιτεχνικής ζωής του τόπου, ενώ παρέχει κάποιες πληροφορίες για τις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού. Εκτός από τα έγγραφα, οι παραπάνω πληροφορίες μπορούν να αντληθούν από διάφορα έντυπα, φυλλάδια, περιοδικά, εφημερίδες και φωτογραφικό υλικό.