Έγγραφα σχετικά με:
• Ξένα και μειονοτικά σχολεία στη Β. Ελλάδα τη δεκαετία του 50
• Μακεδονικό θέμα και μειονότητες τη δεκαετία του 50
• Μουσουλμάνοι στη Δυτική Θράκη τη δεκαετία του 50
• Βουλγάρικο Ζήτημα τη δεκαετία του 50
• "Το μιξόγλωσσον εν Μακεδονία ιδίωμα και εθνολογική κατάστασις των ομιλούντων Μακεδόνων"
• Επανεποικισμός παραμεθόριων περιοχών τη δεκαετία του 50
• Μέση Ανατολή: Ισραήλ - Σουέζ - Αίγυπτος και Αφρική: Η σχέση συμμάχων Ελλάδας – Τουρκίας με τη Δύση

Φάκελοι αδειών που εκδίδει η Δ/νση Βιομηχανίας για τη λειτουργία βιομηχανιών, βιοτεχνιών, εργοστασίων, βυρσοδεψείων, αρτοποιείων,εργαστηρίων κ.λπ. Περιέχουν, εκτός από τα διοικητικά έγγραφα, τοπογραφικά σχέδια, σχεδιαγράμματα των χώρων, όψεις-κατόψεις-τομές των εγκαταστάσεων και ποικίλα δικαιολογητικά που απαιτούνται κατά περίπτωση για την έκδοση της άδειας λειτουργίας.

Αρχειακό υλικό της πρώην Υπηρεσίας Παραμεθόριων Περιοχών η οποία στεγαζόταν στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης και λειτουργούσε παρά τον Υπουργό. Περιέχει φακέλους και βιβλία που αφορούν την διαχείριση πιστώσεων από το Πρόγραμμα Παραμεθόριων Περιοχών και την εκτέλεση έργων στους Νομούς Μακεδονίας και Θράκης.

Περιλαμβάνονται έγγραφα του Γενικού Στρατηγείου, της ΙΧης Μεραρχίας, του υπουργείου Εξωτερικών, αλληλογραφία με την Ύπατη Αρμοστεία και την Ελληνική Στρατιωτική Αποστολή στην Κων/πολη, πληροφορίες, αναφορές, αποφάσεις, διαταγές σχετικά με την πολιτική και διοικητική οργάνωση και διακυβέρνηση της Δυτικής Θράκης την περίοδο της Διασυμμαχικής Κυβέρνησης υπό τον γάλλο στρατηγό Charpy και μετά την προσάρτησή της στην Ελλάδα (1919-1920). Περιλαμβάνεται επίσης υλικό σχετικό με τη δημοτική δράση και διαχείριση του δήμου Θεσσαλονίκης που χρησιμοποιήθηκε για την υπεράσπισή του στο Συμβούλιο Επικρατείας στο πλαίσιο της προσφυγής κατά της ποινής αργίας που του είχε επιβάλει η Γενική Διοίκηση Μακεδονίας και της οριστικής παύσης του από το αξίωμα του δημάρχου (1931-1933). Έγγραφα και αλληλογραφία που σχετίζονται με τις πολιτικές, εκδοτικές, εμπορικές δραστηριότητες και τις οικονομικές και δικηγορικές υποθέσεις του Βαμβακά.

[Βλέπε επισυναπτόμενη αναλυτική περιγραφή].

α) Έγγραφο 1
1922, Οκτωβρίου 24/6
Επιστολή του Νικολάου Πολίτη (καθ’ οδόν από Βελιγράδι προς Θεσσαλονίκη) προς τον στρατηγό Κωνσταντίνο Νίδερ.
Εσωκλείει επιστολή του Βενιζέλου και τον παρακαλεί να του απαντήσει. Έμεινε ικανοποιημένος από τις συζητήσεις που είχε στο Βελιγράδι με τα μέλη της Γιουγκοσλαβικής Κυβέρνησης και με τον βασιλιά Αλέξανδρο, ο οποίος έδωσε μεγάλη σημασία στην αναδιοργάνωση του στρατεύματος.
β) Έγγραφο 2
1922, Νοεμβρίου 2
Επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου (Παρίσι) προς τον στρατηγό Κωνσταντίνο Νίδερ.
Τον συγχαίρει για την επιτυχή εκτέλεση της εντολής για την εκκένωση της Ανατολικής Θράκης. Ο ίδιος δέχτηκε να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στη συνδιάσκεψη της Λωζάννης, για να εξασφαλιστεί η ειρήνη και να μην διαπραχθούν άλλα σφάλματα. Πιστεύει ότι μόνο με δυνατό στρατό μπορεί να διαπραγματευθεί η Ελλάδα χωρίς άλλες ταπεινώσεις. Γι’ αυτό τον παρακαλεί να τον ενημερώσει ποια είναι η πραγματική κατάσταση του στρατεύματος.
γ) Έγγραφο 3
1922, Οκτωβρίου 28/Νοεμβρίου 10
Σχέδιο επιστολής του Κωνσταντίνου Νίδερ (Αλεξανδρούπολη) προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Απαντά στην επιστολή του και τον ευχαριστεί για τις θετικές κρίσεις του. Αναφερόμενος στη Μικρασιατική καταστροφή, αποδίδει ευθύνες στη διοίκηση του στρατεύματος και όχι στα μέσα. Για τον λόγο αυτό, πρωταρχικό σημείο για την ανασυγκρότηση του στρατεύματος είναι η εξύψωση του ηθικού του. Τον ενημερώνει για τις νέες θέσεις εγκατάστασης των Β’, Γ’ και Δ’ Σωμάτων Στρατού στη Θράκη. Πιστεύει ότι ο στρατός είναι κουρασμένος αλλά το ηθικό του βρίσκεται σε καλό σημείο, στερείται όμως κλινοσκεπασμάτων.
δ) Έγγραφο 4
1922, Νοεμβρίου 11
Επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου (Παρίσι) προς τον Νικόλαο Πολίτη.
Αναφέρεται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής: βλέψεις Γιουγκοσλάβων και Βούλγαρων κατά της Θεσσαλονίκης, ελεύθερη ζώνη Θεσσαλονίκης και κυρίως για το ζήτημα της Δυτικής Θράκης και το ρόλο του στρατού στην αντιμετώπιση του θέματος. Τέλος, εκφράζει τους φόβους του για την ομαδική έξωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους και προτείνει ότι σε περίπτωση που συμβεί αυτό, θα πρέπει να απελαθούν οι Τούρκοι της Ελλάδας, για να μην υπάρξουν αφορμές επέμβασης της Τουρκίας στα εσωτερικά της χώρας.